Film górski
Film górski – gatunek filmowy, w którym historia skupia się na wspinaczce górskiej i walce człowieka z siłami natury. W tego typu filmach bohaterowie powracający z gór, często są odmienieni wewnętrznie i bogatsi o nowe doświadczenia. Przykładami takich obrazów są: Na skraju przepaści w reżyserii Freda Zinnemanna, K2 w reżyserii Franca Roddama i Siedem lat w Tybecie w reżyserii Jeana-Jacques’a Annaud.
Bergfilme
edytujPierwszy film górski, przedstawiający wspinaczkę amerykańskiego alpinisty Franka Ormistona-Smitha na Mont Blanc ukazał się w 1903[1]. Potem zaczęły powstawać kolejne, jednak ten gatunek filmu jest kojarzony przede wszystkim z niemieckimi produkcjami z lat 20. XX wieku (tak zwane Bergfilme)[2].
Pionierem filmów górskich był Arnold Fanck[3]. Gdy podczas I wojny światowej służył w Armii Cesarstwa Niemieckiego nabył rzadką kamerę Ernemann[4]. Sam nauczył się jej obsługi podczas wyprawy na szwajcarski szczyt Jungfrau, a później samodzielnie zmontował nagrany film i zajął się jego dystrybucją. Wydany w 1919 obraz pod tytułem The Wonders of Skiing odniósł nieoczekiwany sukces[4].
Kolejne filmy Fancka również cieszyły się popularnością i pobudzały wyobraźnię wielu widzów. Tej fascynacji uległa także młoda tancerka Leni Riefenstahl, którą kontuzja zmusiła do porzucenia tańca[5]. Zainteresowała się kinem i jego możliwościami, a pod wpływem filmu Mountain of Destiny, postanowiła skontaktować się z reżyserem i namówić go do zaangażowania jej do kolejnej produkcji. Fanck uległ tym prośbom i dał jej rolę w Świętej górze. Od tego momentu zaczęła się kariera filmowa Riefenstahl, która zagrała jeszcze w kilku filmach górskich, po czym w 1932 nakręciła własny obraz. Jej film Błękitne światło zwrócił uwagę samego Adolfa Hitlera[6].
Współczesne filmy górskie
edytujZrealizowanie filmu, którego akcja rozgrywa się w górach, może sprawić filmowcom trudności. Zmienna pogoda, niskie temperatury, nieprzyjazne środowisko to główne przeszkody. Jednak współcześni twórcy mają o tyle łatwiej niż kiedyś, że część scen mogą nakręcić w studiu. Ponadto reżyserzy mogą stosować sztuczki filmowe i nagrywać aktorów na przykład na niegroźnych zboczach w kurortach narciarskich przeplatając to ujęciami prawdziwych i niebezpiecznych gór. W produkcjach pomagają doświadczeni alpiniści, którzy pełnią rolę konsultantów lub zastępują aktorów w trudniejszych scenach. Czuwają również, by film był logiczny dla osób, które znają się na wspinaczce i wychwytują nieścisłości[7][2].
Przypisy
edytuj- ↑ Ascent of the Matterhorn. mntnfilm.com. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ a b Hugh Barnard: Mountain Film. An Analysis of the History and Characteristics of a Documentary Genre. ourarchive.otago.ac.nz. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ Georges Sadoul, Peter Morris: Dictionary of Film Makers. Berkeley: University of California Press, 1972, s. 79. ISBN 978-0-520-02151-8.
- ↑ a b Jennifer M. Kapczynski, Michael David Richardson: A New History of German Cinema. Boydell & Brewer, 2012, s. 143. ISBN 978-1-57113-595-7.
- ↑ Reflecting on the Life of a Controversial Genius. dw.com. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ Leni Riefenstahl, Filmmaker and Nazi Propagandist, Dies at 101. nytimes.com. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ Sabine Wilke: German Culture and the Modern Environmental Imagination: Narrating and Depicting Nature. Hotei Publishing, 2015, s. 131-133. ISBN 978-90-04-29787-6.