Filippo Santoro

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	29 czerwca 1996
Konsekrator	Eugênio de Araújo Sales
Współkonsekratorzy	Gianni Danzi ; Karl Josef Romer
Konsekrowani biskupi
Gilson Andrade da Silva	24 września 2011
Angelo Panzetta	27 grudnia 2019
Współkonsekrowani biskupi
Giuliano Frigeni	19 marca 1999
Paulo Francisco Machado	25 lipca 2004
Paulo Alves Romão	28 stycznia 2017
Joel Portella Amado	28 stycznia 2017
Andrea Bellandi	6 lipca 2019

Filippo Santoro
	Verbum Caro Factum; Słowo Stało Się Ciałem
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1948 ; Carbonara
	Arcybiskup Taranto
Okres sprawowania	2012–2023
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	20 maja 1972
Nominacja biskupia	10 kwietnia 1996
Sakra biskupia	29 czerwca 1996
	Multimedia w Wikimedia Commons

Filippo Santoro (ur. 12 lipca 1948 w Carbonara) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Taranto od 2012 do 2023. Od 2023 arcybiskup senior Taranto.

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 20 maja 1972. W 1984 wyjechał na misję do Brazylii i rozpoczął pracę w archidiecezji Rio de Janeiro. W latach 1988–1996 odpowiadał za ruch Comunione e Liberazione na terenie całej Ameryki Łacińskiej^[1].

Episkopat

10 kwietnia 1996 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Rio de Janeiro, ze stolicą tytularną Tuscamia. Sakry biskupiej udzielił mu 29 czerwca 1996 ówczesny arcybiskup Rio de Janeiro - kardynał Eugênio de Araújo Sales. W 2002 otrzymał obywatelstwo brazylijskie^[1].

12 maja 2004 został biskupem Petrópolis^[2].

21 listopada 2011 został mianowany biskupem ordynariuszem archidiecezji Taranto^[3]. Ingres odbył się 5 stycznia 2012^[1].

22 lipca 2023 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa metropolity Taranto^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Biografia. vescovo.diocesi.taranto.it. [dostęp 2019-12-26]. (wł.).
↑ RINUNCIA DEL VESCOVO DI PETRÓPOLIS (BRASILE) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2004-05-12. [dostęp 2019-12-26]. (wł.).
↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI TARANTO (ITALIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2011-11-21. [dostęp 2019-12-26]. (wł.).
↑ Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Taranto (Italia) [online], press.vatican.va [dostęp 2023-07-22] .

Bibliografia

Filippo Santoro [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-12-28] (ang.).

[bio-1] Biografia. vescovo.diocesi.taranto.it. [dostęp 2019-12-26]. (wł.).

[2] RINUNCIA DEL VESCOVO DI PETRÓPOLIS (BRASILE) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2004-05-12. [dostęp 2019-12-26]. (wł.).

[3] RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI TARANTO (ITALIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2011-11-21. [dostęp 2019-12-26]. (wł.).

[4] Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Taranto (Italia) [online], press.vatican.va [dostęp 2023-07-22] .

[1]

[2]

[3]

[4]