Wikipedia

Filip Wolański (zawodnik MMA)

polski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Filip Wolański (ur. 2 czerwca 1991 w Zielonej Górze[1]) – polski zawodnik MMA wagi piórkowej[2]. Walczył dla takich organizacji jak PLMMA, TFL, ACB czy KSW[3].

Filip Wolański
Ilustracja
Filip Wolański (2019)
Pseudonim

Wolan

Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1991
Zielona Góra

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

178 cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

boks, kick-boxing

Trenowany przez

Łukasz Chlewicki (główny)

Debiut

2012

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

piórkowa

Klub

Grappling Kraków, GymBoxing Kraków

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

15

Zwycięstwa

11

Przez nokauty

3

Przez poddania

2

Przez decyzje

6

Porażki

4

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 października 2022.

Życiorys

edytuj

Wolański jest instruktorem oraz zawodnikiem MMA w klubie Grappling Kraków. Swoją przygodę ze sportami walki rozpoczął w wieku 9 lat od judo, a następnie boksu oraz kick-boxingu. Do jego największych sukcesów bokserskich można zaliczyć srebrny medal w Turnieju o Złotą rękawicę Wisły z 2007 roku[4]. MMA zainteresował się po namowie kolegów i trafił do grupy Łukasza Chlewickiego, gdzie trenuje po dzień dzisiejszy[5].

W 2018 roku wydał swoją pierwszą książkę opowiadającą o swoim życiu prywatnym pt. „Dusza wojownika MMA. Połączenie dwóch światów”[6].

W październiku 2020 roku założył swój klub GymBoxing w Krakowie[7].

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

Karierę w zawodowym MMA rozpoczął wygranym pojedynkiem z Kamilem Baronem 14 lipca 2012 podczas gali MMAC 8: Kings of Night w Szczytnie, poddając rywala (dźwignia na staw łokciowy) już w pierwszej rundzie[8][9].

Pierwszą zawodową porażkę poniósł 30 listopada 2012 podczas gali MMAC 12: The City of Kings, która odbyła się w Krakowie. Wolański został poddany (duszenie zza pleców) w pierwszej odsłonie przez Kamila Maronia[10].

PLMMA

edytuj

Następnie trzy walki stoczył pod banderą Profesjonalnej Ligi MMA[2]. Debiut dla tej federacji odnotował podczas gali PLMMA 12: Black Dragon w Bielsku-Białej, na której to zmierzył się z Michałem Bartoszewiczem. Pojedynek ten trwał 12 minut, a zwyciężył go na kartach punktowych jednogłośną decyzją sędziowską Filip Wolański[2]. Do rewanżowego starcia tych zawodników doszło 5 października 2013 na wydarzeniu PLMMA 22: Black Dragon w Andrychowie. Ponownie zwyciężył Wolański, jednak tym razem przez techniczny nokaut (ciosy pięściami w parterze) już po dwóch minutach[11].

W ostatniej walce dla Profesjonalnej Ligi MMA podczas gali PLMMA 25 w Chełmie poddał (duszenie zza pleców) Sebastiana Rewerę[12][13].

TFL

edytuj

W dwóch kolejnych walkach triumfował na galach organizowanych przez federację Thunderstrike Fight League. Najpierw 22 lutego 2014 na TFL 3 w Kraśniku znokautował technicznie (ciosy w parterze) Karola Labę[14]. Zaś cztery miesiące później na TFL 5 / PLMMA 36 w Lublinie wypunktował jednogłośnie reprezentanta Serbii, Aleksandara Rajacicia[15].

GSW, ACB i IFN

edytuj

Podczas Gali Sportów Walki w Międzychodzie, która odbyła się w terminie 18 października 2014 zwyciężył jednogłośnie nad Arbim Szamajewem[16].

Następnie 30 maja 2015 stoczył jednorazowy występ dla czołowej, rosyjskiej federacji Absolute Championship Berkut. Podczas gali ACB 19: Baltic Challenge w mieście Królewiec, pokonał po świetnej dominacji w pierwszej rundzie Rosjanina walczącego pod flagą Austrii – Timura Gagajew. Rywal Wolańskiego nie był zdolny wyjść do drugiej rundy przez kontuzję, której doznał w walce, dzięki czemu Wolański odniósł zwycięstwo przez TKO (przerwanie przez lekarza - kontuzja)[17].

Na gali IFN 1: Let’s Begin, która odbyła się 24 października 2015 roku w Częstochowie pokonał większościową decyzją sędziów doświadczonego Litwina, Sergeja Grečicho[18].

KSW

edytuj

W 2016 roku podpisał kontrakt z Konfrontacją Sztuk Walki, by zastąpić kontuzjowanego Anzora Ażyjewa w pojedynek z Marcinem Wrzoskiem podczas gali KSW 35 w gdańsko-sopockiej Ergo Arenie, która miała miejsce dnia 27 maja[19]. Po bliskiej i wyrównanej walce decyzją jednogłośną zwycięstwo odnotował Wrzosek[20]. Trzy dni po tej gali obaj zawodnicy zostali nagrodzeni przez nowego pracodawcę dodatkowym bonusem finansowym za najlepszą walkę wieczoru tamtej gali[21].

3 grudnia 2016 na gali KSW 37: Circus of Pain w Krakowie niejednogłośną decyzją sędziowską zwyciężył z byłym, brazylijskim mistrzem PLMMA w wadze lekkiej, Denilsonem Nevesem[22].

W maju 2017 roku podczas corocznej gali rozdania Heraklesów MMA za rok wcześniejszy (2016) Filip Wolański wraz z Marcinem Wrzoskiem otrzymali statuetki wyróżniające ich pamiętną walkę w kategorii Walka Roku[23].

Następny pojedynek w klatce KSW stoczył dopiero po 15 miesiącach. Podczas gali KSW 42: Khalidov vs. Narkun w Łodzi zwyciężył nad Bartłomiejem Koperą po trzyrundowej walce[24].

9 czerwca 2018 na gali KSW 44: The Game przegrał po bliskiej i efektownej batalii z reprezentantem Brazylii, Danielem Torresem[25]. Kilka dni później Wolański po raz drugi zgarnął od polskiej organizacji wyróżnienie w postaci dodatkowego bonusu pieniężnego[26].

27 kwietnia 2019 podczas gali KSW 48: Szymański vs. Parnasse w Lublinie został znokautowany w drugiej rundzie (kopnięcie na głowę i ciosy pięściami w parterze) przez Chorwata, Filipa Pejicia[27].

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 11-4   Filip Pejić (13-2-2) TKO (wysokie kopnięcie na głowę i ciosy pięściami w parterze) 2 1:56 KSW 48: Szymański vs. Parnasse 27.04.2019   Lublin
Przegrana 11-3   Daniel Torres (7-3) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 44: The Game 09.06.2018   Gdańsk/Sopot Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 11-2   Bartłomiej Kopera (9-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 42: Khalidov vs. Narkun 03.03.2018   Łódź
Wygrana 10-2   Denilson Neves (11-3) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 37: Circus of Pain 03.12.2016   Kraków Limit umowny -69 kg.
Przegrana 9-2   Marcin Wrzosek (10-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu 27.05.2016   Gdańsk/Sopot Debiut w KSW. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 9-1   Sergej Grečicho (22-7-1) Decyzja (większościowa) 3 5:00 IFN 1: Let’s Begin 24.10.2015   Częstochowa Main Event
Wygrana 8-1   Timur Gagajew (7-3) TKO (przerwanie przez lekarza -kontuzja) 1 5:00 ACB 19: Baltic Challenge 30.05.2015   Królewiec
Wygrana 7-1   Arbi Szamajew (7-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Gala Sportów Walki w Międzychodzie 5 18.10.2014   Międzychód Main Event
Wygrana 6-1   Aleksander Rajacic (6-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 TFL 5 / PLMMA 36 20.06.2014   Lublin Main Event
Wygrana 5-1   Karol Laba (3-1) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 4:42 TFL 3: Maciejewski vs. Boldyrev 22.02.2014   Kraśnik Debiut w TFL.
Wygrana 4-1   Sebastian Rewera (2-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:38 PLMMA 25: Chelm 23.11.2013   Chełm
Wygrana 3-1   Michał Bartoszewicz (2-2) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 2:00 PLMMA 22: Black Dragon 05.10.2013   Andrychów Limit umowny -68 kg.
Wygrana 2-1   Michał Bartoszewicz (0-1) Decyzja (jednogłośna) 3 4:00 PLMMA 12: Black Dragon 15.03.2013   Bielsko-Biała Debiut w PLMMA. Limit umowny -68 kg.
Przegrana 1-1   Kamil Maroń (1-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:41 MMA Coloseum XII: Miasto Królów 30.11.2012   Kraków
Wygrana 1-0   Kamil Baron (1-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:13 MMA Coloseum VIII: Kings of Night 14.07.2012   Szczytno Limit umowny -68 kg.

[2]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Drugie oblicze #5 – Filip Wolański [online], MMA PL, 29 sierpnia 2016 [dostęp 2019-03-05] (pol.).
  2. ↑ a b c d Sherdog.com, Filip [online], Sherdog [dostęp 2023-06-15] (ang.).
  3. ↑ KSW – Martial Arts Confrontation – Offical KSW Federation website [online], www2.kswmma.com [dostęp 2018-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-02] (pol.).
  4. ↑ 2007.12.14-16 XXVII Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2019-02-07].
  5. ↑ Kadra | MMA, MUAY THAI, BOKS, JIU JITSU, JUDO [online], Grappling Kraków, 4 listopada 2015 [dostęp 2019-01-24] (pol.).
  6. ↑ Filip Wolański, Dusza wojownika MMA. Połączenie dwóch światów, Białystok: New Space, 2018, ISBN 978-83-66034-05-1, OCLC 1100250066 [dostęp 2023-01-12].
  7. ↑ MMA Rocks, FILIP WOLAŃSKI O TRENINGACH Z ROBERTEM RUCHAŁĄ I TYPACH NA KSW 58 [online], 30 stycznia 2021.
  8. ↑ Gala MMA zawita do Szczytna! – Tygodnik Szczytno – to się czyta [online], tygodnik.szczytno.pl [dostęp 2018-12-01] (pol.).
  9. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Coloseum 8: Kings of Night - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 lipca 2012 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  10. ↑ Piotr Dejneko, MMA Coloseum XII: Miasto Królów - Wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 listopada 2012 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  11. ↑ Tomasz Chmura, PLMMA 22: Black Dragon - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 października 2013 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  12. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, PLMMA 25 w Chełmie - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 24 listopada 2013 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  13. ↑ MOSiR – Chełm – III Gala Sportów Walki już za nami [online], www.mosir.chelm.pl [dostęp 2019-02-13].
  14. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Maciejewski wypunktował Boldyreva, wyniki TFL 3 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 22 lutego 2014 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  15. ↑ n, TFL 5/PLMMA 36 – wyniki gali [online], CHOKES.PL - MMA, BJJ, Techniki, Newsy [dostęp 2023-06-15] (ang.).
  16. ↑ 5 Gala Sportów Walki w Międzychodzie. Zwycięstwo Wolańskiego zwieńczyło wspaniałe widowisko [online], Międzychód Nasze Miasto, 19 października 2014 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  17. ↑ Karol Dąbrowski, Absolute Championship Berkut 19: Baltic Challenge - relacja i wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 maja 2015 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  18. ↑ IFN 1: Let’s Begin – transmisja na żywo oraz wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2020-12-17] (pol.).
  19. ↑ Filip Wolański: „Jestem zadowolony z kontraktu z KSW, nie ma na co czekać” [online], Lowking.pl [dostęp 2018-12-01] (pol.).
  20. ↑ Marcin Wrzosek zwycięża Filipa Wolańskiego przez decyzję sędziowską | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 27 maja 2016 [dostęp 2018-12-01] (pol.).
  21. ↑ Bonusy po KSW 35 rozdane! [online], Polsat Sport [dostęp 2019-10-19] (pol.).
  22. ↑ KSW 37: Filip Wolański pokonał Denilsona de Oliveirę przez niejednogłośną decyzję | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 3 grudnia 2016 [dostęp 2018-12-01] (pol.).
  23. ↑ Jakub Bijan, Heraklesy 2016 rozdane! Poznajcie zwycięzców | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 25 marca 2017 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
  24. ↑ KSW 42: Wolański wygrywa jednogłośnie na punkty z Koperą | MMAROCKS, „MMA Rocks!”, 3 marca 2018 [dostęp 2018-12-01] (pol.).
  25. ↑ Daniel Torres pokonał Filipa Wolańskiego niejednogłośną decyzją sędziów – InTheCage.pl, „InTheCage.pl”, 9 czerwca 2018 [dostęp 2018-12-01] (pol.).
  26. ↑ KSW 44: Przyznano bonusy! [online], Polsat Sport [dostęp 2019-10-19] (pol.).
  27. ↑ KSW 48: Filip Wolański znokautowany po raz pierwszy w karierze! [online], MMANews [dostęp 2019-04-28].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Filip_Wolański_(zawodnik_MMA)&oldid=74719514”