Ferrari 456

Ferrari 456 GT Venice
Ferrari 456 GT Saloon
Ferrari 456 GT Spyder
	<img alt="Ilustracja" src="//up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Ferrari_456_GT_Venice_%282613855644%29.jpg/240px-Ferrari_456_GT_Venice_%282613855644%29.jpg" decoding="async" width="240" height="180" class="mw-file-element" data-file-width="1600" data-file-height="1200"> ; Ferrari 456 GT Venice
Producent	Ferrari
Projektant	Pininfarina
Zaprezentowany	kwiecień 1996
Okres produkcji	1996
Miejsce produkcji	<img alt="Włochy" src="//up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/4/41/Flag_of_Italy_%282003%E2%80%932006%29.svg/22px-Flag_of_Italy_%282003%E2%80%932006%29.svg.png" decoding="async" width="22" height="15" class="mw-file-element" data-file-width="900" data-file-height="600"> Maranello
	Dane techniczne
Segment	sportowe segmentu E
Typy nadwozia	5-drzwiowe kombi; 4-drzwiowy sedan; 2-drzwiowy kabriolet
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Szerokość	1920 mm
	Dane dodatkowe
Pokrewne	Ferrari 456
<img alt="" src="//up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/21px-Commons-logo.svg.png" decoding="async" width="21" height="28" class="mw-file-element" data-file-width="1024" data-file-height="1376">	Multimedia w Wikimedia Commons

Ferrari 456
	; Ferrari 456
Producent	Ferrari
Projektant	Pininfarina
Zaprezentowany	marzec 1992
Okres produkcji	1992 – 2003
Miejsce produkcji	Maranello
Poprzednik	Ferrari 400
Następca	Ferrari 612 Scaglietti
	Dane techniczne
Segment	sportowe segmentu E
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé
Skrzynia biegów	6-biegowa manualna; 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4730 mm
Szerokość	1920 mm
Wysokość	1300 mm
Rozstaw osi	2600 mm
Masa własna	1690-1770 kg
Zbiornik paliwa	110 l
Liczba miejsc	4
	Dane dodatkowe
Pokrewne	Ferrari 550
Konkurencja	Aston Martin DB7; BMW serii 8; Jaguar XK; Maserati 3200 GT
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ferrari 456 – samochód sportowy klasy wyższej produkowany pod włoską marką Ferrari w latach 1992–2003.

Historia i opis modelu

Ferrari 456 - tył

Ferrari 456M

Ferrari 456M GT

Ferrari 456 zostało opracowane w ramach wieloletniego partnerstwa Ferrari i studia Pininfarina, pod kierownictwem ówczesnego szefa stylistów tego biura Lorenzo Ramaciottiego^[1]. Debiut rynkowy auta miał miejsce w 1992 roku, zastępując wówczas model 412^[2].

W przeciwieństwie do innych modeli frmy, 456 charakteryzowało się bardziej luksusową specyfikacją nastawioną na komfort podróżowania, posiadając do tego 4 miejsca dla pasażerów w 2 rzędach siedzeń^[2]. Dla podkreślenia innej funkcji 456 w gamie Ferrari, samochód otrzymał również łagodniejszą stylizację, z subtelnymi przetłoczeniami, umiarkowanych rozmiarów wlotami powietrza i podłużną, szpiczastą maską^[3].

Ferrari 456 dostępne było w wersjach GT i GTA, różniących się zastosowanymi skrzyniami biegów: sześciostopniowej manualnej i czterostopniowej automatycznej^[2]. Jedynym oferowanym silnikiem był widlasty dwunastocylindrowiec o pojemności 5474 cm³ osiągający 436 KM. Nazwa 456 wzięła się od pojemności pojedynczego cylindra, który wynosi 456,16 cm³. Jednostka napędowa montowana w 456 zdobyła duże uznanie w branży, otrzymując dwukrotnie tytuł International Engine of the Year w 2000 i 2001 roku^[4].

Lifting

W marcu 1998 roku podczas Geneva Motor Show Ferrari przedstawiło zmodernizowany model, który zyskał nową literę w nazwie Ferrari 456M od włoskiego słowa Modificata^[2]. Wprowadzono zmiany stylistyczne oraz zmodernizowano zawieszenie i silnik. Zmieniono układ chłodzący i elektroniczny system wspomagający pracę układu napędowego. Produkcja modelu pod tą postacią trwała przez kolejne 5 lat, kiedy to włoska firma w 2003 zaprezentowała zupełnie nowy, większy i bardziej zaawansowany technicznie model Ferrrari 612 Scaglietti^[2].

Silnik

V12 5.5l DOHC 436 KM

Dane techniczne

Układ zasilania: wtrysk Bo Mot ML2.7
Średnica cylindra × skok tłoka: 88,00 mm × 75,00 mm
Stopień sprężania: 10,6:1
Zawieszenie przednie: podwójny wahacz poprzeczny, sprężyna śrubowa, stabilizator poprzeczny
Zawieszenie tylne: podwójny wahacz poprzeczny, sprężyna śrubowa, stabilizator poprzeczny
Hamulce przód/tył: tarczowe wentylowane/tarczowe wentylowane
Rozstaw kół przód/tył: 1585/1606 mm

Venice/Saloon/Spyder

Ferrari 456 Venice - tył

Ferrari 456 Venice - sylwetka

Ferrari 456 Venice w 2022

Ferrari 456 Venice został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.

4 lata po premierze klasycznego 456 oferowanego wyłącznie jako 2-drzwiowe coupé o układzie foteli 2+2, Ferrari podjęło się realizacji kolejnego i zarazem jednego z ostatnich zleceń złożonych przez sułtana Brunei, Hassanala Bolkiah. Monarcha intensywnie rozbudowujący wówczas swoją kilkutysięczną kolekcję samochodów zwrócił się o opracowanie trzech różnych wariantów nadwoziowych, z czego głównym modelem zostało 5-drzwiowe kombi o członie Venice w nazwie^[5].

Samochód wyróżnił się wydłużonym rozstawem osi, obszerniejszym przedziałem transportowym z przeszkleniem, a także nietypowym dla Ferrari 5-drzwiowym nadwoziem. Jednocześnie, bez zmian pozostała deska rozdzielcza, pas przedni oraz podzespoły techniczne na czele z silnikiem V12 współpracującym z automatyczną przekładnią biegów^[6].

Ponadto, poza odmianą kombi rodzina królewska z Brunei zwróciła się o zbudowanie 4-drzwiowego sedana o podobnie jak Venice wydłużonym rozstawie osi i dwóch rzędach drzwi. Trzecim ze specjalnych modeli był z kolei 2-drzwiowy roadster o przydomku Spyder o miękkim składanym dachu, najbliższy w kształcie nadwozia do pierwotnego Ferrari 456^[7].

Sprzedaż

Odmiana Spyder wykonana została w najmniejszej puli egzemplarzy, powstając w 2 sztukach, które trafiły do kolekcji w Brunei^[7]. Więcej wyprodukowano wariantów sedan: 2 modele zbudowano dla Nafsasa Al Khaddaji rezydującego w Belgii, a kolejne 7 dla rodziny Sułtana^[8].

W nieznacznie mniejszej liczbie powstała najpopularniejsza, najszerzej opisywana i najlepiej udokumentowana odmiana 456 GT Venice. Spośród 6 wyprodukowanych sztuk, jedna została przetransportowana i zarejestrowana przez członka rodziny królewskiej sułtana Brunei żyjącego w Londynie^[9]. Samochód po raz pierwszy sfotografowano na ulicach brytyjskiej stolicy w 2010 roku^[10], a kolejny raz samochód obszernie sfotografowano m.in. w 2018 roku^[11] udowadniając tym samym, że srebrna sztuka specjalnego modelu Ferrari jest regularnie użytkowana.

Silnik

V12 5.5l 436 KM

Bibliografia

1992 Ferrari 456 GT technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-09-03]. (ang.).

Przypisy

↑ Designer of Luxury Cars, Lorenzo Ramaciotti. "Ferrari cars called him ´Sir´.". [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e FERRARI 456. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).
↑ Używane Ferrari 456 GT - włoskie gran turismo. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).
↑ FERRARI 456. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).
↑ Weird Wagons: Ferrari 456 GT Venice. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
↑ Ferrari 456 GT Venice – dla rodziny. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).
↑ ^a ^b Ferrari 456 GT Spider. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
↑ Ferrari 456 GT Sedan. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
↑ Ultra-Rare Ferrari 456 GT Venice Is a One-off Station Wagon Built for a Royal. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
↑ Ferrari 456 GT Venice is still driving around London. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
↑ The ultimate “you can’t have it” wagon is the Ferrari 456GT Venice. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[1] Designer of Luxury Cars, Lorenzo Ramaciotti. "Ferrari cars called him ´Sir´.". [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[:1-2] FERRARI 456. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).

[3] Używane Ferrari 456 GT - włoskie gran turismo. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).

[4] FERRARI 456. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).

[5] Weird Wagons: Ferrari 456 GT Venice. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[6] Ferrari 456 GT Venice – dla rodziny. [dostęp 2022-05-02]. (pol.).

[:10-7] Ferrari 456 GT Spider. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[8] Ferrari 456 GT Sedan. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[9] Ultra-Rare Ferrari 456 GT Venice Is a One-off Station Wagon Built for a Royal. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[10] Ferrari 456 GT Venice is still driving around London. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[11] The ultimate “you can’t have it” wagon is the Ferrari 456GT Venice. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]