Felix Greissle
Felix Greissle (ur. 15 listopada 1894 w Wiedniu, zm. 26 kwietnia 1982 w Manhasset)[1][2] – austriacki dyrygent, pedagog i redaktor muzyczny; zięć Arnolda Schönberga.
| Data i miejsce urodzenia |
15 listopada 1894 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
26 kwietnia 1982 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys
edytujJako nastolatek pobierał prywatne lekcje gry na fortepianie i wiolonczeli[1][2]. Po maturze studiował malarstwo u Alfreda Rollera w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu[2]. W czasie I wojny światowej służył w wojsku (od 1916 w randze porucznika); przez półtora roku był jeńcem wojennym we Włoszech[2].
W latach 1919–1922 studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim muzykologię, głównie pod kierunkiem Guido Adlera, ale także u Wilhelma Fischera, Egona Wellesza i Roberta Lacha oraz kontrapunkt u Hansa Gála i harmonię u Hermanna Graedenera. Studiował tam również filozofię u Heinricha Gomperza i historię sztuki u Maxa Dvořáka[2]. Od 1920 pobierał prywatne lekcje kontrapunktu, harmonii i kompozycji u Arnolda Schönberga[1][2] i Albana Berga, a w 1921 uczęszczał na kursy dyrygentury prowadzone przez Antona Weberna[2].
Od 1921 pracował w założonym przez Schönberga Stowarzyszeniu Prywatnych Wykonań Muzycznych w Wiedniu; był tam jednym z Vortragsmeister („mistrzów prób” odpowiedzialnych za przygotowanie wykonawców do koncertów) oraz pełnił funkcje administracyjne[1][2]. W 1922 rozpoczął pracę w Universal Edition jako kopista, redaktor i korektor[2]. Równocześnie w latach 1924–1937 był dyrygentem Kantatenvereinigung Opery Wiedeńskiej dając wiele prawykonań utworów Schönberga, m.in. Kwintet na instrumenty dęte drewniane, op. 26 (1924) i Friede auf Erden op. 13. Był także autorem aranżacji i re-instrumentacji dzieł Schönberga, w tym Fünf Orchesterstücke op. 16[1][2][3].
Po anschlussie w 1938 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i osiedlił się w Nowym Jorku. W latach 1938–1946 był redaktorem w wydawnictwie muzycznym G. Schirmer i równocześnie od 1943 dyrektorem Serious Music Publications. W 1946 został redaktorem naczelnym wydawnictwa Edward B. Marks Music Company. Pracował też jako konsultant w Theodore Presser Company i University Society w New Jersey[1][2][4].
Działał również jako pedagog. Wykładał teorię muzyki i dyrygenturę zarówno prywatnie, jak i na Uniwersytecie Columbia, Philadelphia Academy of Music i The New School, a także w centrum kultury 92nd Street Y na Manhattanie[1][2][4] oraz w Instytucie Schönberga na Uniwersytecie Południowej Kalifornii i w Internationale Schönberg-Gesellschaft w Wiedniu[2]. Przez kilka lat był także prezesem nowojorskiego oddziału Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM)[2].
Życie prywatne
edytujPierwszą żoną Greisslego była najstarsza córka Arnolda Schönberga – Gertrude (Trudi) (1902–1947), z którą ożenił się w 1921. Para miała dwóch synów: Arnolda Rudolfa (ur. 1923) i Hermana (1925–1990). Cała rodzina w 1938 wyemigrowała do USA, w 1947 otrzymała amerykańskie obywatelstwo. Po śmierci Gertrudy Greissle ożenił się w 1949 ze śpiewaczką Jacqueline Mernick (1925–2006), z którą miał córkę Lynne (ur. 1950)[2][4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g
Sabine Feisst: Greissle, Felix. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2020-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)]. via Oxford University Press. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Claudia Maurer Zenck: Felix Greissle. [w:] Lexikon verfolgter Musiker und Musikerinnen der NS-Zeit (LexM) [on-line]. 2017. [dostęp 2020-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)]. (niem.).
- ↑ Felix Greissle. [w:] Universal Edition [on-line]. [dostęp 2020-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)]. (ang. • niem.).
- ↑ a b c Felix Greissle, 87, ex-editor of Marx Music Corporation. [w:] New York Times [on-line]. 1982-04-28. [dostęp 2020-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Felix Greissle w bazie AllMusic (ang.)
- Dyskografia Feliksa Greisslego w bazie MusicBrainz (ang.)
- Felix Greissle w bazie Discogs.com (ang.)