Feliks Zamoyski
Feliks Zamoyski herbu Jelita (zm. przed 13 marca 1535 roku) – podkomorzy chełmski od 1529 roku, sędzia chełmski w latach 1525–1535, łowczy chełmski w latach 1515–1517, wojski bełski w latach 1514–1535[1].
 Jelita | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
XV wiek |
| Ojciec | |
| Matka |
Anna Komorowska |
| Żona |
Anna Uhrowiecka |
| Dzieci |
Mikołaj Zamoyski |
Życiorys
edytujSyn Floriana Zamoyskiego i Anny z Komorowa. Pełnił urzędy ziemskie wojskiego bełskiego, łowczego chełmskiego, wojskiego chełmskiego, poborcy bełskiego i chełmskiego, sędziego chełmskiego oraz podkomorzego chełmskiego[2]. W roku 1517 wraz ze starszym bratem Mikołajem nabył od Jana Niemierzy-Ostrowskiego dobra ziemskie składające się ze wsi Skokówka, Żdanów, Kalinowice i połowy Pniowa[3]. Na wyspie we wsi Skokówka wzniósł dwór obronny, który skutecznie bronił się przed najazdem Tatarów. W miejscu tym w 1542 urodził się przyszły kanclerz Jan Zamoyski.
Poseł na sejm krakowski 1523 roku z ziemi chełmskiej[4]. Poseł na sejm piotrkowski 1533 roku z ziemi chełmskiej[5]. Poseł na sejm piotrkowski 1524/1525 roku i sejm krakowski 1531/1532 roku z ziemi chełmskiej[6].
Żona Anna Uhrowiecka urodziła mu trzech synów[7]. Byli to: Mikołaj Zamoyski (zmarł w młodym wieku), Florian Zamoyski (chorąży chełmski od 1582) i Stanisław Zamoyski.
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 278.
- ↑ Adam Andrzej Witusik, Zamoyscy – awans rodu, „Kalendarz Lubelski”, Lublin 1973.
- ↑ Ewa Prusicka-Kołcon, Lokalizacja rodowej siedziby Zamoyskich na Skokówce w świetle planów i map z 2. poł. XVIII i pocz. XIX w., „Archiwariusz Zamojski”, Zamość 2009.
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 61.
- ↑ Rafał Jaworski, Posłowie ziemscy na sejm walny piotrkowski 1533 roku, w: Zapiski Historyczne, tom LXXXIV, rok 2019, Zeszyt 2, s. 159.
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 69, 80.
- ↑ Kasper Niesiecki, Herbarz polski, Breitkopf i Haertel, 1845, s. 59.