Feliks Topolski
Feliks Topolski (ur. 14 sierpnia 1907 w Warszawie, zm. 24 sierpnia 1989 w Londynie) – polski malarz i rysownik.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Życiorys
edytujKształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego, należał do grupy Loża Wolnomalarska. Potem wyjechał do pracy we Włoszech i Francji. Od 1935 przebywał w Londynie jako korespondent „Wiadomości Literackich”.
Podczas II wojny światowej zajmował się tematyką wojenną. Malował konwoje wojenne, formowanie się armii generała Andersa (brał udział w formowaniu się armii gen. Andersa na terenie ZSRR[1]). Jako artysta wojenny był świadkiem walk przeciw Japonii na terenie Birmy[1]. W czasie wojny był także w Chinach i Indiach[1].
Po wojnie tworzył portrety pisarzy Herberta George’a Wellsa, Grahama Greene’a, polityków – Harolda Macmillana i innych znanych osobistości. Malował również murale. W latach 1953–1979 wydawał na szarym papierze pakowym dwutygodnik “Kroniki Topolskiego” (“Topolski’s Chronicle”). Nakład czasopisma oscylował wokół 2 tysięcy egzemplarzy. Pismo zawierało teksty dotyczące bieżących wydarzeń politycznych, społecznych i kulturalnych oraz zawierały rysunki Topolskiego[1].
W 1938 został poproszony przez George’a Bernarda Shawa o zilustrowanie jego nowo powstałej edycji książek, a sam George Bernard Shaw uważał Topolskiego za „niezwykłego rysownika, być może największego impresjonistę w czerni i bieli”[2]. Popularny jako artysta w Wielkiej Brytanii. W latach 50. zaprojektował udany dizajn tkaniny dla firmy czeskiego producenta tekstyliów w Londynie Zika Archer[3].
Był członkiem Royal Academy. Był akredytowanym malarzem podczas koronacji królowej Elżbiety II 2 czerwca 1953.
Jego obraz Zabójstwo Mahatmy Gandhiego, wykonany na zamówienie maharadży Jodhpuru, nadal zdobi wnętrze pałacu prezydenckiego w Nowym Delhi[4].
Zmarł 24 sierpnia 1989 w Londynie. Miał 82 lata. Pochowany został na Highgate Cemetery, w północnym Londynie.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Peter Grajda: Lubię gapić się na świat... Relacja z wizyty w pracowni malarza Feliksa Topolskiego i rozmowy z Nim - Londyn, maj 1989. stefanbatoryoceanliner.weebly.com, maj 1989. [dostęp 2016-06-28].
- ↑ Grzegorz Sowula. Pędzlem i ołówkiem w XX wieku. „Rzeczpospolita”. Sobota-niedziela, 20 – 21 października 2007 roku. 246 (7843). s. 25.
- ↑ Konstantina Hlaváčková: Šílený hedvábník. Zika a Lida Archer. Slovart Praha 2019
- ↑ Relacje polsko-indyjskie. W: Stanisław Tokarski, Surender Bhutani: Nowoczesne Indie. Wyzwania rozwoju. Zakład Krajów Pozaeuropejskich PAN. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ASCON, 2007, s. 226. ISBN 978-83-7452-020-1.
Bibliografia
edytuj- Britain in War (1941)
- Russia in War (1942)
- Three Continents (1945)
- Topolski’s Chronicle (cykl wydawany od 1953)
- Ewa Gorządek: Feliks Topolski. Instytut Adama Mickiewicza, grudzień 2010. [dostęp 2012-08-03].
Linki zewnętrzne
edytuj- Piotr Wieslaw Grajda: Relacja z wizyty w pracowni Feliksa Topolskiego i rozmowy z artysta, Londyn 1989. [dostęp 2016-06-28].
- Feliks Topolski. Tate. tate.org.uk. [dostęp 2012-08-05]. (ang.).
- Ewa Gorządek: Feliks Topolski. culture.pl, 2010-12. [dostęp 2012-08-05].