Feliks Karpiński
Feliks Karpiński ps. „Korab” (ur. 1900 w Kotkowie, zm. 1942 w Radomiu) – hubalczyk, rotmistrz Wojska Polskiego[1].
 rotmistrz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1942 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
102 pułk ułanów |
| Stanowiska |
dowódca szwadronu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujGospodarował przed wojną w majątku Kotków w powiecie łęczyckim[1]. Zmobilizowany 1 września 1939 do sformowanego w Wołkowysku 102 pułku ułanów. Był w nim dowódcą szwadronu. Porucznik Karpiński był w grupie, która przy granicy litewskiej zawróciła i dołączyła do oddziału majora Henryka Dobrzańskiego[2]. Szef sztabu oddziału.
Po opuszczeniu oddziału działał w konspiracji w okręgu łódzkim. Komendant obwodu Związku Walki Zbrojnej w Radomsku, a następnie inspektor Inspektoratu Piotrków Trybunalski[2]. Awansował na rotmistrza. W majątku pod Piotrkowem pracował jako ogrodnik[2]. Wiedząc, że jego osobą interesują się Niemcy, wyjechał na krótko do Warszawy. Podczas załatwiania spraw we wrześniu 1942 w Piotrkowie został aresztowany. Wywieziony do Radomia, podczas przesłuchania zamordowany[2].
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Szymański 1986 ↓, s. 151.
- ↑ a b c d Szymański 1986 ↓, s. 152.
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 431.
Bibliografia
edytuj- Łukasz Ksyta: Major Hubal – historia prawdziwa. Warszawa: 2014.
- Marek Szymański: Oddział majora Hubala. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 151–152. ISBN 83-05-11561-5.