Fairchild T-46

Fairchild T-46
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Fairchild Aircraft
Typ	samolot szkolno-treningowy
Konstrukcja	metalowa
Załoga	2
	Historia
Data oblotu	15 października 1985
	Dane techniczne
Napęd	2 × Silnik turbowentylatorowy Garrett F109-GA-100
Ciąg	5,83 kN każdy
	Wymiary
Rozpiętość	11,78 m
Długość	8,99 m
Wysokość	3,86 m
Powierzchnia nośna	14,95 m²
	Masa
Własna	2351 kg
Startowa	3092 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	736 km/h
Prędkość wznoszenia	22,7 m/s
Pułap	14 175 m
Zasięg	2130 km
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Stany Zjednoczone
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fairchild T-46 – amerykański samolot szkolno-treningowy, który wygrał konkurs Next Generation Trainer (NGT) na samolot nowej generacji do szkolenia pilotów dla US Air Force, mający zastąpić używaną dotychczas maszynę Cessna T-37 Tweet.

Historia

Fairchild Republic jako jedna z czterech firm biorących udział w rywalizacji, wygrała konkurs na nowy samolot szkolno treningowy. Przewaga Fairchilda wzięła się stąd, że jako jedyna zaprezentowała wyniki badań samolotu będącego modelem (Model 73 NGT) docelowej konstrukcji, pozostałe firmy przedstawiły jedynie wyniki swoich teoretycznych obliczeń. Model mający 62% wielkości T-46 został przetestowany pod kątem poprawnego funkcjonowania przyjętych założeń konstrukcyjnych. 15 października 1985 roku w powietrze po raz pierwszy wzbił się docelowy T-46 określany również przydomkiem Eaglet, jednak po wybudowaniu zaledwie trzech prototypów siły powietrzne w 1986 roku anulowały cały program. Planowano, że w latach 1987–1992 zapotrzebowanie na tego typu samolot wyniesie około 1000 egzemplarzy. Wszystkie trzy wybudowane egzemplarze zachowane zostały do dnia dzisiejszego i można je oglądać w National Museum of the United States Air Force, Pima Air and Space Museum i Air Force Flight Test Center Museum.

Konstrukcja

T-46 był wolnonośnym górnopłatem o zwartej sylwetce, prostych skrzydłach o trapezowym obrysie, bez skosu i z ujemnym wzniosem. Płaty zaopatrzone w lotki i klapy. Dwa silniki turbowentylatorowe umieszczone po bokach kadłuba, po obu jego stronach pod centralną częścią skrzydeł. Stery kierunku umieszczone na obydwu końcach steru wysokości. Podwozie trójzespołowe, chowane, każdy zespół zaopatrzony w jedno koło. Obszerna kabina mieściła dwóch członków załogi, kursanta i instruktora siedzących obok siebie.

Bibliografia

Lekki wojskowy samolot treningowy Fairchild T-46, "Skrzydlata Polska", nr 51/52 (1983), s. 11, ISSN 0137-866x.