Faeton (nadwozie)

typ nadwozia

Faeton (phaeton) – typ nadwozia samochodowego z otwartym dachem i z dwoma siedzeniami lub większą liczbą siedzeń w innych odmianach.

Mercedes Double Phaeton z 1905 r.

W motoryzacji na początku XX wieku termin ten zastąpił dotychczasowe określenie baquet. W Europie w latach 30. XX wieku był synonimem amerykańskich nazw convertible sedan i convertible phaéton[potrzebny przypis]. Dla pojazdów czteromiejscowych z dwoma rzędami siedzeń stosowano określenie double phaeton[1]. Początkowo nadwozia takie były bez drzwiczek, później z drzwiczkami dla tylnego rzędu, a następnie także przedniego rzędu siedzeń[1]. Istniały też nadwozia sześcioosobowe z trzema rzędami siedzeń (z przedłużoną ramą podwozia) – triple phaeton. Nadwozie double phaeton było najpopularniejszym typem nadwozia w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku, później wyparte przez również otwarte nadwozie torpedo[1]. Rozróżnienie między nimi nie jest jednak konsekwentnie stosowane i nazwę phaeton spotyka się także dla późniejszych otwartych nadwozi.

Faeton miał charakter pojazdu spacerowo-wycieczkowego, dlatego w USA nosił potoczną nazwę runabout[1]. Od późniejszych rozpowszechnionych nadwozi typu kabriolet różnił się jedynie lekką ochroną pasażerów przed wpływami atmosfery, bez bocznych okien; niekiedy, zwłaszcza w starszych konstrukcjach, konstruowany z niewielkimi ściankami bocznymi i bez przedniej szyby.

Nazwa nawiązywała do lekkiego odkrytego powozu spacerowego używanego w XVIII-XIX wieku.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Aleksander Marian Rostocki: Historia starych samochodów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1981, s. 359.

Bibliografia

edytuj