FA Women’s Super League
Women’s Super League – najwyższa w hierarchii klasa kobiecych ligowych rozgrywek piłkarskich w Anglii, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1991 roku i zarządzana przez Angielski Związek Piłki Nożnej (The FA). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) systemem kołowym „jesień-wiosna” i przeznaczone są dla 12 najlepszych drużyn klubowych. Jej triumfator zostaje Mistrzem Anglii, zaś najsłabsze drużyny są relegowane do Women’s Championship (II ligi angielskiej).
.jpg)
| |
 2022/23
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia | |
| Założyciel | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
12 |
| Zwycięzca |
Mistrz Anglii |
| Niższy poziom ligowy | |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca |
Doncaster Rovers Belles (1991/92) |
| Obecny zwycięzca |
Liverpool (2021/22) |
| Najwięcej zwycięstw |
Arsenal (15) |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujMistrzostwa Anglii w piłce nożnej kobiet odbyły się po raz pierwszy w sezonie 1991/92. 8 drużyn startowało w Premier Division i 16 drużyn w dywizjach północnej i południowej. Rozgrywki organizowane przez Women’s Football Association (WFA), która powstała w listopadzie 1969 jako Ladies Football Association of Great Britain i prowadziła od sezonu 1970/71 turniej o nazwie Puchar WFA. W 1994 liga została zarządzana przez The FA i zmieniła nazwę na FA Women’s Premier League. Ogólnokrajowe ligowe rozgrywki o nazwie Women’s Super League rozpoczęły się w sezonie 2011[1]. Szesnaście klubów ubiegało się o 8 miejsc w inauguracyjnym sezonie ligi: Arsenal, Birmingham City, Bristol Academy, Chelsea, Doncaster Rovers Belles, Everton, Lincoln Ladies, Liverpool. W sezonie 2014 utworzono drugą dywizję o nazwie FA WSL 2, w której zakwalifikowało się 9 drużyn i jeden spadkowicz z Superligi, która została przemianowana na FA WSL 1. Po sezonie 2017/18 nazwa WSL 1 została zmieniona z powrotem na FA Women’s Super League[2].
Skład ligi w sezonie 2022/23
edytuj| Klub | Miasto |
|---|---|
| Arsenal | Londyn |
| Aston Villa | Birmingham |
| Brighton & Hove Albion | Brighton |
| Chelsea | Londyn |
| Everton | Liverpool |
| Leicester City | Leicester |
| Liverpool | Liverpool |
| Manchester City | Manchester |
| Manchester United | Manchester |
| Reading | Reading |
| Tottenham Hotspur | Londyn |
| West Ham United | Londyn |
Mistrzowie i pozostali medaliści
edytuj
Statystyka
edytujKlasyfikacja według klubów
edytujW dotychczasowej historii Mistrzostw Anglii na podium oficjalnie stawało w sumie 13 drużyn. Liderem klasyfikacji jest Arsenal, który zdobył 15 tytułów mistrzowskich.
Stan na 1.05.2023.
10 i więcej mistrzostw Anglii| Lp. | Klub | Miejsca na podium | Zwycięskie sezony | ||
|---|---|---|---|---|---|
|
|
| |||
| 1. | Arsenal | 15 | 4 | 9 | 1992/93, 1994/95, 1996/97, 2000/01, 2001/02, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2011, 2012, 2018/19 |
| 2. | Chelsea | 5 | 2 | 3 | 2015, 2017/18, 2019/20, 2020/21, 2021/22 |
| 3. | Charlton Athletic (Croydon) | 3 | 2 | 5 | 1995/96, 1998/99, 1999/2000 |
| 4. | Doncaster Rovers Belles (Doncaster Belles) | 2 | 7 | 3 | 1991/92, 1993/94 |
| 5. | Liverpool (Knowsley United) | 2 | 1 | 2 | 2013, 2014 |
| 6. | Everton | 1 | 5 | 3 | 1997/98 |
| 7. | Manchester City | 1 | 5 | 1 | 2016 |
| 8. | Fulham | 1 | 0 | 1 | 2002/03 |
| 9. | Birmingham City | 0 | 2 | 1 | |
| 10. | Bristol City (Bristol Academy) | 0 | 1 | 0 | |
| Red Star Southampton | 0 | 1 | 0 | ||
| 12. | Leeds United | 0 | 0 | 1 | Leeds United Women F.C. |
| Wimbledon | 0 | 0 | 1 | ||
Klasyfikacja według miast
edytujSiedziby klubów: Stan na 1.05.2023.
| Miasto | Liczba tytułów | Drużyny |
|---|---|---|
| Londyn | 24 | Arsenal (15), Chelsea (5), Charlton Athletic (3), Fulham (1) |
| Liverpool | 3 | Liverpool (2), Everton (1) |
| Doncaster | 2 | Doncaster Rovers Belles (2) |
| Manchester | 1 | Manchester City (1) |
Nagrody
edytujUczestnicy
edytujSą 39 zespołów, które wzięli udział w 31 ligowych sezonach Mistrzostw Anglii, które były prowadzone od 1991/92 aż do sezonu 2022/23 łącznie. Żaden z klubów nie był zawsze obecny w każdej edycji.
Pogrubione zespoły biorące udział w sezonie 2022/23.
- 30 razy: Arsenal
- 27 razy: Everton
- 23 razy: Doncaster Rovers Belles, Liverpool
- 19 razy: Birmingham City
- 17 razy: Chelsea
- 16 razy: Bristol City
- 14 razy: Charlton Athletic
- 11 razy: Millwall Lionesses
- 10 razy: Southampton Saints
- 9 razy: Leeds United, Manchester City
- 8 razy: Reading, Sunderland, Tranmere Rovers
- 7 razy: Brighton & Hove Albion, Ilkeston Town
- 6 razy: Aston Villa, Fulham, Notts County
- 5 razy: Wembley, West Ham United
- 4 razy: Blackburn Rovers, Manchester United, Tottenham Hotspur
- 3 razy: Ipswich Town, Watford, Wimbledon
- 2 razy: Barry Town, Bradford City, Cardiff City, Leicester City, Maidstone Tigresses, Nottingham Forest, Wolverhampton Wanderers, Yeovil Town
- 1 raz: Berkhamsted Town, Bristol City (90's), Bronte
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Tony Leighton: Anger at delay of Women’s summer Super League. The Guardian, 2009-04-06. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
- ↑ Louise Taylor: West Ham the big winners, Sunderland key losers in Women’s football revamp. The Guardian, 2018-05-28. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Mistrzostwa w piłce nożnej kobiet na stronie Angielskiego Związku Piłki Nożnej (ang.)
- Women’s Super League, [w:] baza Soccerway (liga) [dostęp 2023-05-15].
- FA Women’s Super League w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- FA Women’s Super League w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
- FA Women’s Super League w bazie WorldFootball.net (ang.)
- FA Women’s Super League, [w:] baza Soccerdonna (rozgrywki) [dostęp 2023-05-15].
- Rozgrywki na stronie RSSSF (ang.)