Ewa Pieczyńska
Ewa Pieczyńska (ur. 19 grudnia 1934 w Katowicach[3], zm. 11 grudnia 2020 w Warszawie[4]) – polska hydrobiolożka i ekolożka związana z Uniwersytetem Warszawskim.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor | |
Specjalność: ekologia, hydrobiologia[2] | |
Alma Mater | |
Uniwersytet | |
Okres zatrudn. |
od 1955 |
Odznaczenia | |
medal imienia Alfreda Lityńskiego |
Życiorys
edytujStudia na Wydziale Biologii i Nauk Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczęła w 1951, a ukończyła w 1956. Już w 1955 została na nim zatrudniona na stanowisku zastępcy asystenta[3][5]. Pracę magisterską pod kierownictwem Kazimierza Tarwida wykonała w Zakładzie Ekologii Zwierząt, później przekształconym w Zakład Ewolucjonizmu i Ekologii Zwierząt. Tam także obroniła pracę doktorską promowaną przez Kazimierza Petrusewicza[6]. Od lat 60. kierowała Katedrą Hydrobiologii[3][7]. Wtedy też uzyskała habilitację[8]. Z WBNZ w 1969 wyodrębnił się Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego[9], a Katedra Hydrobiologii stała się Zakładem Hydrobiologii w ramach Instytutu Zoologii. Zakładem tym kierowała do 1983[10]. Pracowała w Instytucie Zoologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, ostatecznie na stanowisku profesora zwyczajnego, oraz była członkiem Komitetu Ekologii na II Wydziale – Nauk Biologicznych Polskiej Akademii Nauk[2]. Była dziekanem Wydziału Biologii UW w latach 1979–1981[9].
Była członkinią założycielką Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego, w którym następnie pełniła funkcje skarbnika Zarządu Głównego, sekretarza Komisji Nagród i przewodniczącej Głównej Komisji Rewizyjnej[3]. W 2009 została jego członkinią honorową[11] i otrzymała medal imienia Alfreda Lityńskiego[12].
Jej zainteresowania badawcze dotyczyły ekologii litoralu jezior[3]. W czasie studiów na Uniwersytecie Warszawskim brała udział w badaniach organizowanych przez Instytut Rybactwa Śródlądowego[13] i Zakładzie Ekologii PAN[14]. W latach 70. brała udział w badaniach Międzynarodowego Programu Biologicznego (IBP) i programu Człowiek i Biosfera (UNESCO – MAB)[15].
Córka Alfreda i Józefy[4]. Zamężna z Eligiuszem Pieczyńskim[16], również ekologiem. Zmarła 11 grudnia 2020. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 38F-3-26)[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Ewa Pieczyńska. wyborcza.pl. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-09)].
- ↑ a b Prof. zw. dr hab. Ewa Pieczyńska (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-02-09] .
- ↑ a b c d e Andrzej Prejs , Prof. dr hab. Ewa Pieczyńska [online], Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne .
- ↑ a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-03-02] .
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 142.
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 125.
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 145.
- ↑ Z. Maciej Gliwicz , Andrzej Kowalczewski (22 VIII 1938–31 V 2007), „Wiadomości Ekologiczne”, 53 (4), 2007 .
- ↑ a b Historia Wydziału [online], Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego .
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 396.
- ↑ Członkowie Honorowi [online], Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne .
- ↑ Laureaci Medalu im. Lityńskiego [online], Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne .
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 54.
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 57.
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 183.
- ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 184.
Bibliografia
edytujTomasz Jagielski , Izabela Wyszomirska (red.), 50 lat Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego we wspomnieniach [pdf], Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019 (pol.).