Euston Road
Euston Road – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy Camden, rozdzielająca dzielnicę Bloomsbury na południu od Somers Town na północy. Ważna arteria komunikacyjna[1], stanowi część wewnętrznej obwodnicy Londynu (Inner Ring Road). Jej przedłużenie w kierunku zachodnim stanowi Marylebone Road, a wschodnim – Pentonville Road[2].
| London Borough of Camden | |
 Widok wzdłuż Euston Road w kierunku zachodnim; widoczny gmach dworca St Pancras International oraz wejście na dworzec King’s Cross | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
Położenie na mapie gminy Camden  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu  | |
 51°31′37,0″N 0°07′55,0″W/51,526944 -0,131944
| |
Przy ulicy znajdują się trzy spośród głównych londyńskich dworców kolejowych – Euston, King’s Cross oraz St Pancras International, a także gmach Biblioteki Brytyjskiej. Swoje siedziby przy Euston Road mają: fundacja Wellcome Trust, rada gminy Camden oraz brytyjskie towarzystwo kwakrów. Do najstarszych budowli należy kościół parafialny St Pancras New Church z 1822 roku[1].
Historia
edytujUlica stanowi środkowy odcinek drogi zbudowanej w 1756 roku, która pozwoliła na wjazd do centralnego Londynu od strony zachodniej, omijając obszary zabudowane[a]. Zbudowano ją przede wszystkim z myślą o poganiaczach bydła zmierzających na targ w Smithfield, którzy uprzednio pędzili zwierzęta ulicami West Endu i Holborn. Droga przebiegała przez ziemie należące do rodu Fitzroy, książąt Grafton, będących również w posiadaniu dziedzicznego tytułu hrabiego Euston – od niego pochodzi nazwa Euston Road, nadana w 1857 roku[1].
W kulturze
edytujEuston Road jest jedną z nieruchomości na standardowej, brytyjskiej planszy do gry Monopoly, w tej samej (jasnoniebieskiej) grupie co Pentonville Road oraz pub The Angel[3].
Uwagi
edytuj- ↑ Droga ta nosiła pierwotnie nazwę New Road. Jej zachodni odcinek to Marylebone Road, a wschodni – Pentonville Road[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 78, 277, 848. ISBN 978-1-4050-4925-2.
- ↑ Bill Grundy: Grundy's London. Quartet Books, 1979, s. x–xi. ISBN 0-7043-3286-8. [dostęp 2024-01-11].
- ↑ Tim Moore: Do not pass 'go': from the Old Kent Road to Mayfair. Yellow Jersey Press, 2002, s. 210. ISBN 978-0-224-06263-3.
- ↑ Pentonville Road, [w:] Philip Temple (red.), Survey of London: Volume 47, Northern Clerkenwell and Pentonville, Londyn: London County Council, 2008, s. 339–372 [dostęp 2024-02-17] (ang.).