Eustachy Stanisław Kotowicz
Eustachy Stanisław Kazimierz Kotowicz herbu Korczak (ur. w listopadzie 1637 roku w Odelsku – zm. w 1704 roku) – biskup smoleński od 1688, referendarz wielki litewski, członek konfederacji olkienickiej 1700 roku[2].
| Biskup smoleński | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Miejsce pochówku |
Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie | |
| Biskup smoleński | ||
| Okres sprawowania |
od 1688 do 1704 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
26 czerwca 1661[1] | |
| Nominacja biskupia |
17 maja 1688[1] | |
| Sakra biskupia |
brak danych | |
| Konsekrator | |
|---|---|
| Współkonsekratorzy |
Życiorys
edytujBrat Aleksandra, syn Jana - stolnika orszańskiego i podstarościego grodzieńskiego. 26 czerwca 1661 przyjął święcenia kapłańskie, a 30 września tego roku został kanonikiem wileńskim. W 1673 lub 1674 otrzymał referendarstwo wielkie litewskie. W 1681 otrzymał prepozyturę kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej. W 1682 mianowany scholastykiem wileńskim, a w 1688 biskupem smoleńskim[3].
Był bardzo dobrym znawcą zagadnień prawnych, prowadząc sprawy sądowe m.in. w Poswolu. Charakteryzował się talentem oratorskim, co sprawiło, że powierzano mu prestiżowe przemówienia (np. w 1688 na przywitanie króla Jana III Sobieskiego w Wilnie). W latach 1677–1679 przebywał w Rzymie, gdzie rozstrzygał spór kanoników wileńskich z nominatem Mikołajem Stefanem Pacem. Podejmował się także inicjatyw artystycznych i budowlanych, np. odnowienia katedry w Wilnie, czy remontu kanału zamkowego tamże. Zaprojektował także nowy ołtarz główny do katedry wileńskiej (zniszczony następnie podczas Potopu). Wspierał finansowo sanktuaria maryjne na Litwie, zwłaszcza kościół farny w Trokach. Zgromadził prawdopodobnie bardzo znaczącą kolekcję dzieł sztuki, m.in. wiele rzeźb snycerza wileńskiego - Krystiana Matyszkiewicza.
Po ujawnieniu ateizmu Kazimierza Łyszczyńskiego domagał się dla niego kary śmierci[4].
Pochowany w katedrze Św. Stanisława i Św. Władysława w Wilnie[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 359. (łac.)
- ↑ s. Józef Szujski, Dzieje Polski, t. IV, Lwów 1866, s. 174.
- ↑ Bishop Eustachy Stanisław Kotowicz [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-11-23] (ang.).
- ↑ Wiesław Mercik, Bez płaszcza z gronostajów. Kraków 1988, s.80.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 144.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Wasilewski, Eustachy Kotowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, 1968-1969 t. XIV s. 482
- Ryszard Mączyński, Eustachy Kotowicz - biskup i artysta, w: Mówią Wieki, nr 7/1985, ss.6-10
- Wiesław Mercik: Bez płaszcza z gronostajów. Kościół a państwo i prawa człowieka. Kraków: KAW, 1988, s. tak. ISBN 83-03-02361-6.