Europejska Współpraca Polityczna

Europejska Współpraca Polityczna (EWP; ang. European Political Cooperation, EPC) – forma współpracy w ramach polityki zagranicznej państw Wspólnot Europejskich zapoczątkowana na przełomie 1969 i 1970 roku^[1].

Początek EWP związany jest ze szczytem w Hadze z grudnia 1969 roku, gdzie przedstawiona została koncepcja skoordynowania polityk zagranicznych państw członkowskich EWG^[1]. W tym celu wyłoniono komitet, na czele którego stanął Étienne Davignon^[1]. Zespół ten opracował raport^[2], który zaaprobowany został 27 października 1970 roku^[1]. Początkowo nie zdecydowano się jednak na instytucjonalizację EWP - pozostawała ona strukturą nieformalną, mającą oparcie w konsultacjach ministrów spraw zagranicznych z państw EWG^[1]. W 1974 EWP zostało podporządkowane Radzie Europejskiej^[3], zaś w 1986, na mocy JAE, EWP uzyskało prawnomiędzynarodową podstawę funkcjonowania^[4]. Całkowite zmiany w obrębie polityki zagranicznej zostały wprowadzone w 1993 wraz z Traktatem z Maastricht - ustanowiono wówczas Unię Europejską, której II filarem została Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa^[5].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 103. ISBN 978-83-7526-806-5.
↑ Znany jako Raport Davignona oraz Raport luksemburski.
↑ Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 104. ISBN 978-83-7526-806-5.
↑ Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 105. ISBN 978-83-7526-806-5.
↑ Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 106. ISBN 978-83-7526-806-5.

Bibliografia

Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 103-106. ISBN 978-83-7526-806-5.

[Góralski103-1] Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 103. ISBN 978-83-7526-806-5.

[2] Znany jako Raport Davignona oraz Raport luksemburski.

[3] Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 104. ISBN 978-83-7526-806-5.

[4] Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 105. ISBN 978-83-7526-806-5.

[5] Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 106. ISBN 978-83-7526-806-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]