Europejska Inicjatywa Obywatelska
Europejska Inicjatywa Obywatelska (EIO) – procedura pozwalająca na składanie obywatelskich petycji do Komisji Europejskiej[1]. Wprowadzona została Traktatem z Lizbony 1 kwietnia 2012 w celu wzmocnienia demokracji bezpośredniej w Unii Europejskiej. Sygnatariuszami petycji musi być minimum milion osób mieszkających w co najmniej siedmiu państwach Unii.
Wprowadzenie
edytujPrzed wprowadzeniem Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej każdy rezydent państwa członkowskiego mógł przekazać swoje oczekiwania Komisji Europejskiej poprzez petycję do Parlamentu Europejskiego, co nie było wystarczająco skutecznym narzędziem[2], ponieważ strona internetowa Parlamentu Europejskiego nie była przygotowana na petycje z dużą liczbą podpisów[3].
Europejska Inicjatywa Obywatelska to dodatek do istniejącego już prawa petycji do Parlamentu Europejskiego, a także prawo apelowania do rzecznika, jak postanowione w Traktacie z Maastricht (1993). Jej szczegóły reguluje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej (Dz. Urz. UE L 65 z 11.03.2011).
Pierwszą EIO była akcja „Right2Water”, mająca na celu zmianę dyrektywy ws. wody pitnej. W jej ramach zdobyto ponad 1,8 mln podpisów[4].
Procedura
edytujNiezbędne jest co najmniej milion deklaracji poparcia z minimum siedmiu państw Unii Europejskiej. Minimalna liczba podpisów jaką należy zebrać w poszczególnych państwach zależy od liczby posłów do Parlamentu Europejskiego wybieranych w danym państwie członkowskim pomnożonej przez 750[5]. Przykładowo dla Polski wynosi 38 250 podpisów, dla Wielkiej Brytanii 54 000, a dla Portugalii 16 500[6]. Zbieranie deklaracji poparcia może trwać do 12 miesięcy[7].
O ile – trwająca maksymalnie 3 miesiące – weryfikacja deklaracji poparcia da efekt pozytywny inicjatywa przedkładana jest Komisji Europejskiej. Komisja ma kolejne 3 miesiące na rozpatrzenie inicjatywy, wysłuchanie publiczne w Parlamencie Europejskim i udzielenie odpowiedzi. Komisja nie ma obowiązku wystąpienia do Parlamentu Europejskiego i/lub Rady z wnioskiem ustawodawczym. Jednak jeżeli to zrobi – i ustawodawca wniosek przyjmie – przepis zacznie obowiązywać[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Mariusz Sulkowski: Inicjatywa obywatelska w UE. UniaEuropejska.org, 2010-12-07. [dostęp 2011-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)].
- ↑ Petitions. European Parliament. [dostęp 2011-07-15]. (ang.).
- ↑ Submitting a petition. European Parliament. [dostęp 2011-07-15]. (ang.).
- ↑ Wniosek: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (wersja przekształcona). Bruksela, 2018-02-01.
- ↑ Art. 7 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej, Dz. Urz. UE L 65 z 11.03.2011
- ↑ ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 268/2012 z dnia 25 stycznia 2012 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 w sprawie inicjatywy obywatelskiej. Komisja Europejska, 25 stycznia 2012. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ a b Procedura krok po kroku. Komisja Europejska: Europejska inicjatywa obywatelska. [dostęp 2014-01-06].
Bibliografia
edytuj- Aleksandra Szydłowska: Europejska Inicjatywa Obywatelska. UniaEuropejska.org, 2011-05-15. [dostęp 2011-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-30)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona internetowa Komisji Europejskiej przedstawiająca Europejską Inicjatywę Obywatelską
- „Podręcznik europejskiej inicjatywy obywatelskiej”. gef.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-02)]. fundacji Zielony Instytut (.pdf)
- Help for Future ECI Organisers (ang.)