Europejska Formuła 2 Sezon 1970

Europejska Formuła 2 Sezon 1970 – czwarty sezon Europejskiej Formuły 2. Rozpoczął się 30 marca na torze Thruxton Circuit w Wielkiej Brytanii, a zakończył 10 października na niemieckim torze Hockenheimring. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Szwajcar Clay Regazzoni. Wśród zespołów najlepsza okazała się włoska ekipa Tecno Racing, a wśród konstruktorów francuski March.

Sezon 1970 Mistrzostw Europejskiej Formuły 2

Inauguracja	30 marca
Zakończenie	10 października
Liczba wyścigów	8
Mistrzowie
Kierowcy	Clay Regazzoni
Zespoły	Tecno Racing
Poprzedni sezon • Następny sezon

Kalendarz wyścigów

Wyścigi 2, 5, 6 i 7 były złożone z dwóch eliminacji, które składały się na końcowy rezultat.
Wyścigi 1 i 4 były złożone z dwóch półfinałów, na bazie których kierowcy startowali w finale. Tylko wyniki z finału były zaliczane do klasyfikacji.

Runda	Tor	Data	Pole Position	Najszybsze okrążenie	Zwycięzca (kierowcy)	Zwycięzca (zespoły)	Zwycięzca (konstruktorzy)
1	Thruxton Circuit	30 marca	Jackie Stewart	Jochen Rindt	Jochen Rindt	Jochen Rindt Racing	Lotus
2	Hockenheimring	12 kwietnia	Jochen Rindt	Dieter Quester	Clay Regazzoni	Tecno Racing	Tecno
3	Montjuïc circuit	26 kwietnia	Henri Pescarolo	Derek Bell	Derek Bell	Wheatcroft Racing	Brabham
4	Crystal Palace Circuit	25 maja	Jackie Stewart	Jackie Stewart	Jackie Stewart	John Coombs	Brabham
5	Autodromo di Pergusa	22 sierpnia	Jacky Ickx	Clay Regazzoni	Clay Regazzoni	Tecno Racing	Tecno
6	Tulln-Langenlebarn	13 września	Clay Regazzoni	François Cevert	Jacky Ickx	BMW	BMW
7	Autodromo Enzo e Dino Ferrari	27 września	Clay Regazzoni	Jacky Ickx	Clay Regazzoni	Tecno Racing	Tecno
8	Hockenheimring	10 października	Ronnie Peterson	Dieter Quester	Dieter Quester	BMW	BMW

Klasyfikacja kierowców

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

P.	Kierowca	Zespół	Podwozie	Silnik	THR	HOC	ESP	CRY	PER	AUT	IMO	HOC	Punkty
1	Clay Regazzoni	Tecno Racing	Tecno	Ford	8	1	8	2	1	NU	1	2	44
2	Derek Bell	Wheatcroft Racing	Brabham	Ford	3	3	1	(8)	7	4	3	(6)	35 (38)
3	Emerson Fittipaldi	Team Bardahl	Lotus	Ford	NW	6	3	3	5	WD	2	4	25
4	Dieter Quester	BMW	BMW	BMW	7	NU	5		NU	NU	NU	1	14
5	Ronnie Peterson	Guthrie Racing	March	Ford	WD	NU	NU	NZ		5	4	3	14
6	François Cevert	Tecno Racing	Tecno	Ford	WD	11	NU	NU	NU	3	NU	NU	9
7	Tetsu Ikuzawa	Ikuzawa Racing	Lotus	Ford	12	2		9		7	7	NU	9
8	Robin Widdows	Walker Racing	Brabham	Ford	4	12	4	NU					9
9	Peter Westbury	FIRST	Brabham	Ford	NU	NU	9	NU	4	12	NU	NU	7
10	Henri Pescarolo	Bob Gerard Racing	Brabham	Ford			2	6					6
11	Alistair Walker	Walker Racing	Brabham	Ford	5			7		8	NU	NU	5
12	Tim Schenken	Sports Motor International	Brabham	Ford	14	NU	NU	NZ		NU	9	WD	4
13	Hubert Hahne	BMW	BMW	BMW	NZ	4	NZ		NU	WD			3
14	Vittorio Brambilla	Scuderia Picchio Rossa	Brabham	Ford	NZ	WD	10	NZ					3
		North Italian Racing							NU	6
		Scuderia Ala d'Oro									NU	8
15	Carlos Reutemann	Automóvil Club Argentino	Brabham	Ford	WD	8	6	NU	NU	NU	NU	5	3
16	Mike Goth	prywatny	Brabham	Ford							6		2
		Paul Watson Racing										NU
17	Jean-Pierre Jabouille	Pygmée	Pygmée	Ford	NZ	WD	11		8		NZ	NW	2
18	Peter Gaydon	Bob Gerard Racing	Brabham	Ford	NU	7		WD					1
19	Tommy Reid	Irish Racing	Brabham	Ford	9							WD	1
Kierowcy niedopuszczeni do zdobywania punktów
–	Jackie Stewart	John Coombs	Brabham	Ford	2			1					–
–	Jacky Ickx	BMW	BMW	BMW	6		WD		3	1	NU		–
–	Jochen Rindt	Jochen Rindt Racing	Lotus	Ford	1	NU		NU		WD			–
–	Jo Siffert	BMW	BMW	BMW	NU				2	11	NU		–
–	Jack Brabham	John Coombs	Brabham	Ford						2			–
–	Andrea de Adamich	Scuderia Jolly Club	Brabham	Ford	WD			4					–
–	Rolf Stommelen	Eifelland	March	Ford	NU	5	12		6	NU	5		–
–	Graham Hill	Jochen Rindt Racing	Lotus	Ford				5		WD			–
P.	Kierowca	Zespół	Podwozie	Silnik	THR	HOC	ESP	CRY	PER	AUT	IMO	HOC	Punkty

Uwagi:

• pogrubienie – pole position
• kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów

P	Konstruktor	Punkty
1	Tecno Racing	53
2	Wheatcroft Racing	35
3	Team Bardahl	25
4	BMW	17
5	Guthrie Racing	14
6	Walker Racing	14
7	Ikuzawa Racing	9
8	FIRST Racing	7
9	Bob Gerard Racing	7
10	Sports Motor International	4
11	North Italian Racing	3
12	Automóvil Club Argentino	3
13	Mike Goth	2
14	Pygmée	2
15	Irish Racing	1

Klasyfikacja konstruktorów

P	Konstruktor	Punkty
1	Brabham	76
2	Tecno	53
3	Lotus	34
4	BMW	17
5	March	14
6	Pygmée	2

Klasyfikacja dostawców silników

P	Dostawca	Punkty
1	Ford	179
2	BMW	17

Bibliografia

• Formula 2 1970