Euroleon nostras
Euroleon nostras – ciepłolubny gatunek sieciarki z rodziny mrówkolwowatych (Myrmeleontidae) opisany naukowo w 1785 roku pod nazwą Formicaleo nostras[2]. Jest gatunkiem typowym rodzaju Euroleon. Występuje pospolicie w niemal całej Europie. W Polsce jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym na obszarze całego kraju[3].
Euroleon nostras | |||
(Geoffroy in Fourcroy, 1785) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Euroleon nostras | ||
Synonimy | |||
|
Długość ciała osobników dorosłych dochodzi do 30 mm, a rozpiętość ich skrzydeł do 70 mm.
Larwy budują w piasku stożkowate pułapki, na dnie których wyczekują na ofiarę, podobnie jak to robią larwy z rodzaju Myrmeleon.
W stadium larwalnym żywią się drobnymi stawonogami. Dokładne badania nad czynnikami wpływającymi na skuteczność w zdobywaniu pokarmu przez larwy E. nostras przeprowadzili Devetak i inni[4].
Osobniki dorosłe są aktywne w nocy. Polują siedząc na gałązkach, z rozstawionymi nogami. Żyją kilkadziesiąt dni.
E. nostras należą do nielicznych owadów (podobnie jak ważki, których samice składają jaja do wody), u których postać dorosła może paść ofiarą postaci larwalnej. Dzieje się tak czasami podczas składania przez samice jaj do piasku.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ V.A. Krivokhatsky: Catalogue of antlion collection (Neuroptera, Myrmeleontidae). Information System ZInsecta. [dostęp 2010-10-30]. (ang.).
- ↑ Species taxon summary: nostras Fourcroy & Geoffroy, 1785 described in Formicaleo. AnimalBase. [dostęp 2010-10-30]. (ang.).
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
- ↑ Devetak et al. Capture success in pit-building Antlion Euroleon nostras (Geoffroy in Fourcroy, 1785) (Neuroptera Myrmeleontidiae) depends on the presence of pits, sand particle size and transmission of vibratory signals : a mini review. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Ferrara”. 8, s. 161–165, 2005. (ang.). (pdf)