Euklides z Megary
Euklides z Megary (gr. Εὐκλείδης, ur. ok. 435 p.n.e. zm. ok. 356 p.n.e) – grecki filozof, założyciel szkoły megarejskiej[1]. Był uczniem Parmenidesa i Sokratesa, przy którego śmierci miał być obecny. Podobnie jak Parmenides, pojmował najwyższe dobro jako jeden, niezmienny byt. Znany był z krytyki Platona w której twierdził, że jedynymi poprawnymi sądami są sądy tautologiczne oraz że nie można rozumować przez analogię. W średniowieczu był często mylony z Euklidesem z Aleksandrii.
Przypisy
edytuj- ↑ Euklides z Megary, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-01].
Bibliografia
edytuj- Stefan Swieżawski, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Warszawa-Wrocław, PWN, 2000 ISBN 83-01-13188-8