Eugeniusz Kulik

piłkarz

Eugeniusz Henryk Kulik (ur. 19 czerwca 1944 w Katowicach, zm. 13 października 2019) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika i napastnika, zawodnik Śląska Wrocław, Ruchu Chorzów i BKS Stal Bielsko-Biała, trener i działacz piłkarski. Mistrz Polski z Ruchem.

Eugeniusz Kulik
Pełne imię i nazwisko

Eugeniusz Henryk Kulik

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1944
Katowice

Data śmierci

13 października 2019

Pozycja

pomocnik, napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Baildon Katowice
1963–1965 Śląsk Wrocław 28 (12)
1965–1968 Ruch Chorzów 20 (1)
1969–1979 BKS Stal Bielsko-Biała
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1975 BKS Stal Bielsko-Biała
1976–1977 BKS Stal Bielsko-Biała
1978–1982 BKS Stal Bielsko-Biała
BKS Stal Bielsko-Biała (juniorzy)
BKS Stal Bielsko-Biała
BBTS Włókniarz Bielsko-Biała
Cukrownik Chybie
1999–2000 Pionier Pisarzowice
2001 Koszarawa Żywiec
2002–2016 Beskidzki OZPN (koordynator młodzieży)
Drzewiarz Jasienica
2005 LKS Bestwina
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Pierwszym klubem Kulika był Baildon Katowice, z którego w 1963 na czas służby wojskowej przeniósł się do drugoligowego Śląska Wrocław i w sezonie 1963/64 wywalczył z nim pierwszy w jego historii awans do ekstraklasy[1]. W kolejnym sezonie, już w I lidze, w 19 spotkaniach zdobył siedem bramek, jako pierwszy piłkarz Śląska uzyskując hat trick na tym szczeblu ligowym (przeciwko Zawiszy Bydgoszcz)[2].

W latach 1965–1968 występował w Ruchu Chorzów, najczęściej będąc rezerwowym. Pewne miejsce w pierwszym składzie miał tylko wiosną 1966. W I lidze zagrał w tym zespole 20 razy, zdobył jednego gola. W 1967 chorzowianie zwyciężyli w swojej grupie Pucharu Intertoto. Rok później, w sezonie 1967/68 Kulik wraz z drużyną niebieskich zdobył mistrzostwo Polski, dotarł też do finału Pucharu Polski, w którym Ruch przegrał na Stadionie Śląskim z Górnikiem Zabrze 0:3. Odniesiona w tamtym okresie kontuzja łąkotki spowodowała, że musiał poddać się operacji kolana. Po zakończonym niepowodzeniem zabiegu w Bytomiu Kulikowi groziło przedwczesne zakończenie sportowej kariery. Wyleczyć piłkarza udało się lekarzowi ze szpitala w Bielsku-Białej. Namówił on wówczas pacjenta na grę w BKS Stal Bielsko-Biała[3]. Zawodnikiem tego klubu Kulik został w 1969.

Z bielskim zespołem awansował w sezonie 1969/70 z ligi okręgowej do III ligi (zostając królem strzelców tych rozgrywek z dorobkiem 28 bramek)[4], a z niej w 1973 na zaplecze ekstraklasy. W sezonie 1973/74 BKS Stal otarł się o awans do elity, zajmując drugie miejsce w grupie południowej II ligi i przegrywając rywalizację z GKS Tychy. W kolejnych latach bielski zespół również plasował się w czołówce tabeli, lecz w 1978 zaliczył spadek do III ligi. Kulik w tym czasie pozostawał czołowym strzelcem Stali, a piłkarską karierę zakończył w 1976; wznowił ją jeszcze w 1978 w obliczu zagrożenia degradacją drużyny na trzeci poziom.

W ekstraklasie w barwach Śląska i Ruchu wystąpił łącznie 39 razy, zdobył osiem bramek.

Statystyki ligowe

edytuj
Klub Sezon Liga Liga
Mecze Bramki
Śląsk Wrocław 1963/64 II liga 9 5
1964/65 I liga 19 7
Ogólnie 28 12
Ruch Chorzów 1965/66 I liga 13 1
1966/67 I liga 2 0
1967/68 I liga 5 0
Ogólnie 20 1
Ogólnie w karierze 48 13

Kariera trenerska

edytuj

W rundzie jesiennej sezonu 1975/76 Kulik był grającym trenerem drugoligowego BKS Stal, po krótkiej przerwie wrócił na to stanowisko w sezonie 1976/77. Po raz trzeci objął tę posadę w 1978. Jego drużyna w 1981 uzyskała promocję do II ligi, w której Kulik prowadził ją do początku zakończonego spadkiem sezonu 1982/83. Wcześniej, w sezonie 1981/82 bielszczanie zdobyli wicemistrzostwo II ligi, przegrywając o punkt z wchodzącym do ekstraklasy GKS Katowice. W późniejszych latach Kulik jeszcze raz trenował BKS Stal. W 1980 prowadzony przez niego zespół juniorów tego klubu zdobył wicemistrzostwo Polski w tej kategorii wiekowej[5], ustępując jedynie Polonii Bydgoszcz.

Prócz BKS Stal, Kulik pracował również w innych lokalnych zespołach, m.in. BBTS Włókniarz Bielsko-Biała, Cukrowniku Chybie[6], Pionierze Pisarzowice (1999–2000, spadek z ligi okręgowej, potem w klasie A)[7][8], Koszarawę Żywiec (krótko w 2001, IV liga)[9], Drzewiarza Jasienica (sezon 2002/03, klasa A)[10] i LKS Bestwina (2005, liga okręgowa)[11].

Od 2002 do końca 2016 był trenerem koordynatorem do spraw młodzieży w Beskidzkim Okręgowym Związku Piłki Nożnej.

Pozostała działalność

edytuj

Kulik był członkiem zarządu BKS Stal Bielsko-Biała oraz członkiem honorowym tego klubu. Od 2016 do śmierci był wiceprezesem działającego w ramach Beskidzkiego OZPN Podokręgu Bielsko-Biała[12]. Prowadził kursokonferencje trenerskie, organizował memoriały dla dzieci i młodzieży, obsługiwał zgrupowania kadr podokręgów dwunastolatków z całego województwa śląskiego. Szukając utalentowanych zawodników odkrył m.in. Grzegorza Więzika, którego na początku lat 80. XX wieku ściągnął do prowadzonego przez siebie trzecioligowego BKS Stal i Macieja Sadloka, którego powoływał do kadry okręgu.

Kulik zmarł w wieku 75 lat[13].

Sukcesy

edytuj

Zawodnik

edytuj
Śląsk Wrocław
Ruch Chorzów
BKS Stal Bielsko-Biała

Trener

edytuj
BKS Stal Bielsko-Biała
  1. W grupie B5, rozgrywano tylko fazę grupową (12 grup).
  2. W grupie południowej, rywalizowano w dwóch grupach.
  3. W grupie I, rywalizowano w dwóch grupach.

Przypisy

edytuj
  1. Mateusz Kondrat: Historyczni piłkarze odwiedzili Śląsk Wrocław. slaskwroclaw.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  2. Pierwszy hat-trick piłkarza Śląska od niemal trzech lat. slaskwroclaw.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  3. Nie żyje Eugeniusz Kulik – trener i działacz BKS Stal. bielsko.info. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  4. Dobrosław Barwicki-Picheta: Chluba Białej – o początkach i najważniejszych wydarzeniach w historii BKS Stal Bielsko-Biała.. bielsko.biala.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  5. Zmarł Eugeniusz Kulik, były piłkarz Ruchu Chorzów i BKS Stal Bielsko-Biała. dziennikzachodni.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  6. Eugeniusz Kulik nie żyje .... sportowebeskidy.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  7. Prezesi i trenerzy. lkspionier.futbolowo.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  8. Licznik Pioniera. lkspionier.futbolowo.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  9. Tomasz Wolff: Rozmowa z Krzysztofem Zagórskim, trenerem Koszarawy Żywiec. zywiec.naszemiasto.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  10. 2002/03 Drzewiarz Jasienica. 90minut.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  11. Łukasz Klimaniec: Każdy mecz dla „Dziarmy”. bielskobiala.naszemiasto.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  12. Zmarł Eugeniusz Kulik. niebiescy.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).
  13. Zmarł Eugeniusz Kulik. 90minut.pl. [dostęp 2019-10-23]. (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Ruch Chorzów. 75 lat „Niebieskich” – księga jubileuszowa. Wydawnictwo GiA, Katowice 1995.
  • Filip Podolski: Śląsk Wrocław. 30 sezonów w ekstraklasie, brak miejsca i daty wydania.
  • Aleksander Szendzielorz Zarys historii Bialskiego Klubu Sportowego „Stal”, Bielsko-Biała 1997.

Linki zewnętrzne

edytuj