Erwin von Helmersen
Erwin von Helmersen (ur. 4 listopada 1914 w Bremie, zm. 12 kwietnia 1949 w Krakowie) – zbrodniarz hitlerowski, doktor medycyny i lekarz SS w niemieckich obozach koncentracyjnych oraz SS-Hauptsturmführer.
| |
 SS-Hauptsturmführer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939–1945 |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujW 1933 r. wstąpił do Hitlerjugend, w tym samym roku został członkiem SA, natomiast od maja 1934 do września 1934 r. należał do Służby Pracy Rzeszy (Reichsarbeitsdienst). Członek Powszechnej SS (Allgemeine SS) od 2 lutego 1940. 1 maja 1937 wstąpił do NSDAP. W okresie między 1 września 1939 a marcem 1940 służył w Wehrmachcie, początkowo w 301. pułku piechoty (301. Infanterie-Regiment), a od października 1939 w 3. batalionie medycznym w Berlinie (3. Sanitäts-Bataillon Berlin) i brał udział w walkach przeciw Polsce podczas kampanii wrześniowej. 10 czerwca 1940 powołano go do czynnej służby w Waffen-SS i wcielono go do jednej z dywizji bojowych tej formacji.
Na skutek odniesionych ran – w listopadzie 1942 r. – został zwolniony ze służby frontowej i przeniesiony do szpitala polowego SS w Berlinie (SS-Lazarett Berlin). W tym czasie studiował także medycynę. W sierpniu 1943 został przeniesiony do Inspektoratu Obozów Koncentracyjnych (Inspektion der Konzentrationslager), wchodzącego wówczas organizacyjnie w skład Grupy Urzędów D – Obozy Koncentracyjne Głównego Urzędu Gospodarczo-Administracyjnego SS (Amtsgruppe D – Konzentrationslager in SS-Wirtschafts- und Verwaltungsamt, czyli WVHA), gdzie służył jako lekarz w Urzędzie D III – Sprawy Sanitarne i Obozowa Higiena (Amt D III – Sanitätswesen und Lagerhygiene) i podlegał Naczelnemu Lekarzowi Obozów Koncentracyjnych SS-Standartenführer Enno Lollingowi. 2 sierpnia 1943 objął obowiązki obozowego lekarza SS w KL Lublin/Majdanek, a następnie – 21 sierpnia 1943 – przeniesiono go do obozowej służby zdrowia SS w Auschwitz-Birkenau. Wtedy też został lekarzem tzw. obozu cygańskiego w Birkenau i na stanowisku tym pozostał do 15 grudnia 1943. Piastował tu m.in. stanowisko lekarza SS w tzw. „obozie dla Cyganów” na odcinku B II e (Abschnitt B II e – Zigeunerlager) oraz w sektorze szpitalnym, na odcinku B II f, w Birkenau. Z oświęcimskiego kompleksu obozowego odszedł 25 października 1944 do szpitala polowego SS w Pradze (SS-Lazarett Prag).
W czasie swojej służby w Auschwitz-Birkenau Helmersen wielokrotnie uczestniczył w selekcjach transportów żydowskich na rampie w Brzezince oraz niezdolnych do pracy więźniów, skazując ich na śmierć w komorach gazowych lub przez zastrzyk fenolu. Helmersen prowadził eksperymenty i pseudoeksperymenty chirurgiczne, a także podpisywał setki sfałszowanych aktów zgonów ofiar obozu. Odznaczony m.in. Krzyżem Żelaznym II i I Klasy (Eisernes Kreuz II und I Klasse) oraz Czarną Odznaką za Rany (Verwundetenabzeichen in Schwarz)[1].
Po wojnie został pojmany przez aliantów i wydany władzom polskim. Za zbrodnie popełnione w Auschwitz-Birkenau Sąd Okręgowy w Krakowie skazał 17 stycznia 1949 Helmersena na karę śmierci. Wyrok został wykonany przez powieszenie 12 kwietnia tegoż roku.
Przypisy
edytuj- ↑ Truth About Camps | W. imię prawdy historycznej, HELMERSEN von [online], Truth About Camps | W imię prawdy historycznej [dostęp 2021-11-02] (pol.).
Literatura
edytuj- Fiderkiewicz Alfred, Brzezinki. Wspomnienia z obozu, Warszawa 1954, s. 95-99
- Strzelecka Irena, Setkiewicz Piotr, Bau, Ausbau und Entwicklung des KL Auschwitz und seiner Nebenlager, [w:] Auschwitz 1940-1945. Studien zur Geschichte des Konzentrations- und Vernichtungslagers Auschwitz, Bd. I: Aufbau und Struktur des Lagers, Oświęcim 1999, s. 110
- Czech Danuta, Rola męskiego obozu szpitalnego w KL Auschwitz II, [w:] „Zeszyty Oświęcimskie”, nr 15, Oświęcim 1974, s. 62, 64-66, 88
- Klee Ernst, Auschwitz. Medycyna III Rzeszy i jej ofiary, Kraków 2001, s. 47, 412
- Ternon Yves, Helman Socrate, Historia medycyny SS, czyli mit rasizmu biologicznego, Warszawa 1973, s. 253, 254
- Grotum Thomas, Parcer Jan, Komputerowa analiza kart zgonów. Relacje, [w:] Księgi zgonów z Auschwitz, München-New Providence-London-Paris 1995, s. 239
- Fejkiel Władysław, Więźniarski szpital w KL Auschwitz, Oświęcim 1994, s. 167
- Lasik Aleksander, Die Personalbesatzung des Gesundheitsdienstes der SS im Konzentrationslager Auschwitz-Birkenau in den Jahren 1940-1945, [w:] „Hefte von Auschwitz”, Nr. 20, Oświęcim 1997, s. 307, 308
- Lasik Aleksander, Biographies of Auschwitz SS-men, [w:] Death Books from Auschwitz, München-New Providence-London-Paris 1995, s. 255
- Lasik Aleksander, Die Organisationsstruktur des KL Auschwitz, [w:], Auschwitz 1940-1945. Studien zur Geschichte des Konzentrations- und Vernichtungslagers Auschwitz, Bd. I: Aufbau und Struktur des Lagers, Oświęcim 1999, s. 292