Ernest Walton
irlandzki fizyk, noblista
Ernest Thomas Sinton Walton (ur. 6 października 1903 w Dungarvan, zm. 25 czerwca 1995 w Belfaście[1]) – irlandzki fizyk, w roku 1951 został, wspólnie z Johnem Cockcroftem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor | |
Specjalność: fizyka | |
Uczelnia | |
Nagrody | |
W latach 1946–1974 był profesorem fizyki na Uniwersytecie w Dublinie. W okresie 1927–1934, jako uczeń E. Rutherforda w Laboratorium Cavendisha w Cambridge, prowadził badania w zakresie reakcji jądrowych. W roku 1932 E.T. Sinton i J.D. Cockcroft zbudowali akcelerator cząstek – nazwany akceleratorem Cockcrofta-Waltona – w którym przeprowadzili pierwszą reakcję jądrową wywołaną sztucznie przyspieszonymi protonami[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Walton Ernest Thomas, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-14] .
- ↑ Ernest T.S. Walton – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1951 > John Cockcroft, Ernest T.S. Walton [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-28]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1951, The Artificial Production of Fast Particles.
Bibliografia
edytuj- Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Beata Tarnowska (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13393-7, OCLC 830213964 .