Epigeneza (biologia)
Epigeneza (gr. epí ‘na’, ‘do’; génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’)[1] – hipoteza w biologii rozwoju zakładająca, że organizm potomny w procesie embriogenezy powstaje od nowa[2]. Jest ona opozycyją do teorii preformacji. Pogląd ten ma swój początek w myśli Arystotelesa, który zakładał, że zarodki (embriony) formują się z homogenicznego materiału. Pogląd ten udowodnił w XVIII wieku Caspar Friedrich Wolff, niemiecki uczony obserwujący rozwój embrionu kurzego. Proces epigenezy polega na postępującym różnicowaniu się komórek.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Słownik Wyrazów Obcych. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-12)].
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 39, ISBN 978-83-01-16530-7.