Eparchia budapeszteńska i węgierska
Eparchia budapeszteńska i węgierska – eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, obejmująca terytorium Węgier. Ordynariuszem administratury jest metropolita budapeszteński i węgierski Marek (Gołowkow), zaś jej katedrą – sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Budapeszcie.
Cerkiew św. Aleksandry w Üröm | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania |
2000 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sobór | |
Biskup diecezjalny | |
Dane statystyczne (2015) | |
Liczba wiernych |
ok. 3500 (2001 r.) |
Liczba kapłanów |
14 |
Liczba osób zakonnych |
0 |
Liczba dekanatów |
brak podziału |
Liczba parafii |
13[a] |
Liczba klasztorów |
0 |
Powierzchnia |
93 030 km² |
Położenie na mapie Budapesztu | |
Położenie na mapie Węgier | |
47°29′36,1″N 19°03′03,6″E/47,493361 19,051000 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujPo rewolucji październikowej, kiedy Budapeszt stał się jednym ze skupisk rosyjskiej emigracji, w mieście powstały dwie etnicznie rosyjskie parafie prawosławne. Jedna z nich uznawała zwierzchność Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zaś druga przynależała do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Obydwie przestały jednak istnieć w czasie II wojny światowej.
Po 1945 do patriarchy moskiewskiego Aleksego I zwróciło się kilka parafii działających poza Budapesztem z prośbą o przyjęcie ich w jurysdykcję Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (dotąd należały do Kościoła Serbskiego lub Patriarchatu Konstantynopolitańskiego) oraz zezwolenie na sprawowanie Świętej Liturgii w języku węgierskim. Rosyjski Kościół Prawosławny nie zdecydował się jednak natychmiast na sformowanie swoich struktur na terytorium Węgier z uwagi na fakt, że w kraju tym działało już kilka eparchii autokefalicznych Cerkwi. Ostatecznie w 1949 Synod Cerkwi Rosyjskiej powołał Tymczasowy Zarząd Węgierskich Parafii Prawosławnych, na czele którego postawił ks. protojereja Joanna Kopołowicza (imię po złożeniu ślubów zakonnych: Jonatan). Zrzeszał on 8 parafii, zaś powstała tymczasowa jednostka terytorialna miała podlegać metropolicie krutickiemu i kołomieńskiemu Mikołajowi.
15 listopada 1949 patriarcha utworzył z wymienionych ośmiu parafii dekanat węgierski z cerkwią Zaśnięcia Matki Bożej w Budapeszcie jako soborem. Do 1956 liczba parafii zwiększyła się do 11. Od 1962 dekanat wchodził w skład Ekumenicznej Rady Węgier.
19 kwietnia 2000 dekanat węgierski został przekształcony w eparchię budapeszteńską i węgierską[1].
W 2001 r. eparchia liczyła około 3500 wiernych[2].
Biskupi
edytuj- Paweł (Ponomariow) (19 kwietnia 2000 – 7 maja 2003) biskup wiedeński i budapeszteński
- Hilarion (Alfiejew) (7 maja 2003 – 31 marca 2009) locum tenens, biskup wiedeński
- Marek (Gołowkow) (31 marca 2009 – 22 października 2015) locum tenens, arcybiskup jegorjewski
- Tichon (Zajcew) (22 października 2015 – 28 grudnia 2017) locum tenens, biskup podolski[3]
- Antoni (Siewriuk) (28 grudnia 2017[4] – 30 maja 2019), biskup wiedeński i budapeszteński
- Jan (Roszczin) (30 maja 2019 – 30 sierpnia 2019[5]), metropolita wiedeński i budapeszteński[6]
- Marek (Gołowkow) (30 sierpnia 2019–7 czerwca 2022), metropolita budapeszteński i węgierski[5]
- Hilarion (Alfiejew) (od 7 czerwca 2022), metropolita budapeszteński i węgierski[7], w lipcu 2024 r. czasowo odsunięty[8]
Parafie
edytujW skład eparchii wchodzi formalnie 14 parafii:
- Parafia Zaśnięcia Matki Bożej w Budapeszcie[b]
- Parafia Trójcy Świętej w Budapeszcie[c]
- Parafia św. Sergiusza z Radoneża w Budapeszcie
- Parafia Trójcy Świętej w Miszkolcu
- Parafia św. Jerzego w Segedynie
- Parafia św. Jerzego w Nyíregyházie
- Parafia św. Aleksandry w Üröm[d]
- Parafia św. Mikołaja w Gyöngyös[9]
- Parafia Trójcy Świętej w Debreczynie
- Parafia Ikony Matki Bożej „Życiodajne Źródło” w Hévíz (erygowana 26 grudnia 2012)[10]
- Parafia św. Mikołaja w Tokaju[11]
- Parafia św. Mikołaja w Szentes
- Parafia św. Jerzego w Karcag
- Parafia Trójcy Świętej w Kecskemét
Trzy ostatnie parafie w praktyce nie uznają zwierzchności patriarchy Moskwy, lecz w 1999 przeszły jednostronnie w jurysdykcję Egzarchatu Węgierskiego Patriarchatu Konstantynopola. Rosyjski Kościół Prawosławny nie uznaje tej zmiany i traktuje ww. wspólnoty jako bezprawnie zawłaszczone przez inny Kościół[12].
W sześciu parafiach eparchii językiem liturgicznym jest węgierski, zaś nabożeństwa odbywają się według kalendarza nowojuliańskiego. W trzech innych placówkach duszpasterskich obowiązuje język cerkiewnosłowiański oraz kalendarz juliański[1].
Uwagi
edytuj- ↑ Z czego dziesięć pod faktyczną kontrolą biskupa.
- ↑ Parafia katedralna (użytkuje sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Budapeszcie); nabożeństwa odprawiane są w języku węgierskim, według nowego stylu.
- ↑ Parafia użytkuje sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Budapeszcie; nabożeństwa odprawiane są w języku cerkiewnosłowiańskim, według starego stylu.
- ↑ Zobacz artykuł Cerkiew św. Aleksandry w Üröm.
Przypisy
edytuj- ↑ a b История епархии. [dostęp 2010-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)].
- ↑ ORTHODOX LIFE IN HUNGARY. PART 1. An interview with Archpriest Nikolai Kim. orthochristian.com, 3 listopada 2021. [dostęp 2021-11-08]. (ang.).
- ↑ Informacja na oficjalnej stronie Patriarchatu Moskiewskiego ros.
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2017 года. patriarchia.ru, 28 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-29]. (ros.).
- ↑ a b ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 августа 2019 года. patriarchia.ru, 30 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-31]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 мая 2019 года. patriarchia.ru, 30 maja 2019. [dostęp 2019-05-31]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 7 июня 2022 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2022-08-20] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 25 июля 2024 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2024-07-25] (ros.).
- ↑ Храмы и приходы епархии. [dostęp 2010-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-17)].
- ↑ Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – Nowa parafia prawosławna na Węgrzech [dostęp 25.01.2013.]
- ↑ Spis parafii na stronie eparchii ros.
- ↑ 3 храма, незаконно отторгнутые от епархии. [dostęp 2010-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-28)].