Emmanuel Wamala

Emmanuel Wamala (ur. 15 grudnia 1926 w Kamaggwa) – ugandyjski duchowny katolicki, arcybiskup Kampali, kardynał.

Emmanuel Wamala

Kardynał prezbiter
In te Domine speravi Tobie Panie zaufałem
Kraj działania	Uganda
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1926 Kamaggwa
Arcybiskup Kampala
Okres sprawowania	1990–2006
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	15 sierpnia 1957
Prezbiterat	21 grudnia 1957
Nominacja biskupia	17 lipca 1981
Sakra biskupia	22 listopada 1981
Kreacja kardynalska	26 listopada 1994 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Ugo

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	22 listopada 1981
Konsekrator	Emmanuel Nsubuga
Współkonsekratorzy	Adrian Kivumbi Ddungu Josef Stimpfle
Konsekrowani biskupi Denis Kiwanuka Lote 18 sierpnia 1991 Robert Marie Gay 9 marca 1996 John Baptist Odama 26 maja 1996 Cyprian Kizito Lwanga 1 marca 1997 Augustine Kasujja 22 sierpnia 1998 Christopher Kakooza 19 kwietnia 1999 Robert Muhiirwa 15 czerwca 2003
Współkonsekrowani biskupi Frederick Drandua 15 sierpnia 1986 Henry Ssentongo 18 marca 1989 Deogratias Muganwa Byabazaire 18 sierpnia 1990 Charles Martin Wamika 19 lutego 1994 John Baptist Kaggwa 24 czerwca 1995 Joseph Anthony Zziwa 16 marca 2002 Sabino Ocan Odoki 21 października 2006 Paul Ssemogerere 23 sierpnia 2008

Życiorys

Studiował w seminariach w Bukalassa i Katigondo, święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1957 w Rzymie z rąk arcybiskupa Pietro Sigismondiego. Kontynuował w Rzymie studia, na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana obronił licencjat z teologii, a na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim licencjat z nauk społecznych. Później studiował na Uniwersytecie Makerere w Kampali i uniwersytecie w amerykańskim South Bend. W ugandyjskiej diecezji Masaka prowadził działalność duszpasterską, był inspektorem szkół diecezjalnych; wykładał także w wyższym seminarium duchownym w Bukalassa, a na Uniwersytecie Makerere pełnił funkcje kapelana, profesora i rektora. W latach 1974–1981 był wikariuszem generalnym diecezji Masaka. W maju 1977 został obdarzony tytułem kapelana Jego Świątobliwości.

17 lipca 1981 został mianowany biskupem Kiyinda-Mityana; 22 listopada 1981 w Kampali sakry biskupiej udzielił mu kardynał Emmanuel Nsubuga (arcybiskup Kampali). W czerwcu 1988 biskup Wamala został mianowany arcybiskupem-koadiutorem Kampali i po przejściu kardynała Nsubugi w stan spoczynku 8 lutego 1990 przejął rządy w archidiecezji. W latach 1990-1994 przewodniczył Konferencji Episkopatu Ugandy.

Gdy rząd Ugandy prowadził w związku z pandemią AIDS kampanie promujące bezpieczny seks, Wamala brał udział w kontrkampaniach zniechęcających mieszkańców Ugandy do używania prezerwatyw, przedstawiając je jako obrazę godności mężczyzny, a antykoncepcję jako grzech.

Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi Afryki wiosną 1994. 28 czerwca 1994 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Ugo. Kardynał Wamala był pierwszym rektorem Uniwersytetu im. Męczenników Nowej Ugandy.

W kwietniu 2005 uczestniczył w konklawe po śmierci Jana Pawła II. W sierpniu 2006 Benedykt XVI przyjął rezygnację kardynała z funkcji arcybiskupa Kampali (złożoną ze względu na podeszły wiek). Jego następcą został mianowany Cyprian Kizito Lwanga.

W 2009 brał udział w Specjalnym Zgromadzeniu Synodu Biskupów, które było poświęcone problemom Kościoła w Afryce.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• Emmanuel Wamala [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-25]  (ang.).