Emma z Normandii

królowa Anglii, żona Etelreda II Bezradnego i Kanuta Wielkiego
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 15 lip 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Emma z Normandii (ur. ok. 988, zm. 6 marca 1052 w Winchesterze) – królowa Anglii, córka księcia Normandii Ryszarda I Nieustraszonego i Gunnory. Małżonka Ethelreda II Bezradnego oraz Kanuta Wielkiego, władców Anglii. Jako żona Kanuta była dodatkowo królową Danii i Norwegii. Głównym źródłem na jej temat jest Encomium Emmae Reginae powstały na jej zamówienie w latach czterdziestych XI wieku.

Emma z Normandii
Ilustracja
Królowa Anglii
Okres

od 1002
do 1016

Jako żona

Ethelreda II Bezradnego

Królowa Anglii
Okres

od 1017
do 1035

Jako żona

Kanuta Wielkiego

Królowa Danii
Okres

od 1018
do 1035

Jako żona

Kanuta Wielkiego

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 988

Data śmierci

6 marca 1052

Miejsce spoczynku

Katedra w Winchesterze

Ojciec

Ryszard I, ks. Normandii

Matka

Gunnora

Mąż

Ethelred II Bezradny

Mąż

Kanut Wielki

Dzieci

z Ethelredem:
Edward Wyznawca,
Alfred Ætheling;
z Kanutem:
Hardekanut,
Gunhilda (lub Kunegunda)

Kata z Encomium Emmae Raginae, królowa Emma otrzymuje egzemplarz księgi z rąk jej autora

Życiorys

edytuj

Króla Ethelreda II poślubiła 5 kwietnia 1002 r. w Winchesterze. Ethelred był wcześniej dwukrotnie żonaty. Był synem króla Edgara Spokojnego i Elfridy, córki earla Ordgara. Emma miała z nim dwóch synów, Edwarda i Alfreda. Po duńskiej inwazji na Anglię w 1013 r. obaj synowie udali się do Normandii. Po śmierci Ethelreda w 1016 r. Emma poślubiła nowego króla, Kanuta Wielkiego, syna Swena Widłobrodego, króla Danii, i Sygrydy Storrådy, córki Mieszka I. Ślub odbył się 2 lipca 1017 r. Z tego małżeństwa Emma doczekała się syna i córki.

Po śmierci Kanuta w 1035 r. tron Anglii objął pasierb Emmy, syn Kanuta z nieprawego łoża, Harold. Emma natomiast dążyła do tego, aby na angielskim tronie zasiadł któryś z jej synów. Ponieważ jej syn ze związku z Kanutem, Hardekanut, walczył ze swoimi wrogami w Skandynawii, Emma wezwała z Normandii synów z pierwszego małżeństwa. Harold obronił jednak swoją pozycję. Alfred został pojmany i oślepiony. Zmarł niedługo później. Edward ponownie uciekł do Normandii. Niedługo później Anglię opuściła również Emma, która udała się na dwór hrabiego Flandrii.

Emma powróciła do Anglii dopiero po śmierci Harolda w 1040 r., kiedy tron objął Hardekanut. Po jego bezpotomnej śmierci nowym królem został Edward. Emma nie poparła jednak swojego syna, tylko króla Norwegii Magnusa Dobrego. Spowodowało to, że Emma została odsunięta z dworu królewskiego. Zmarła w 1052 r.

Potomkowie

edytuj

Z pierwszego małżeństwa miała dwóch synów:

Z drugiego małżeństwa miała dwoje dzieci:

Genealogia

edytuj
4. Wilhelm I Długi Miecz zm. 17 grudnia 942      
    2. Ryszard I Nieustraszony zm. 20 listopada 996
5. Sprota z Senlis        
      1. Emma z Normandii zm. 6 marca 1052
6. nieznana osoba    
    3. Gunnor zm. 1031    
7. nieznana osoba      
 

W kulturze popularnej

edytuj

W serialu Wikingowie: Walhalla portretuje ją aktorka Laura Berlin[1].

Przypisy

edytuj
  1. Wikingowie: Walhalla | Serial | 2022. 2023-10-07. [dostęp 2024-07-14].