Elva Goulbourne

jamajska lekkoatletka, skoczkini w dal i sprinterka

Elva Elizabeth Goulbourne, później Goulbourne-Rose (ur. 21 stycznia 1980 w regionie Saint Ann[1]) – jamajska lekkoatletka, specjalistka skoku w dal i sprinterka, mistrzyni igrzysk panamerykańskich i igrzysk Wspólnoty Narodów, olimpijka.

Elva Goulbourne
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1980
Saint Ann

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka
Mistrzostwa świata
brąz Edmonton 2001 sztafeta 4 × 100 m
Igrzyska panamerykańskie
złoto Rio de Janeiro 2007 sztafeta 4 × 100 m
brąz Winnipeg 1999 skok w dal
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Manchester 2002 lekkoatletyka
(skok w dal)
srebro Manchester 2002 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 ml)
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Gwatemala 2001 skok w dal
złoto Saint George’s 2003 skok w dal
srebro Nassau 2005 skok w dal
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów
złoto Hawana 1997 skok w dal
złoto Tampa 1999 skok w dal
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów
złoto George Town 1998 sztafeta 4 × 100 m
srebro George Town 1998 skok w dal
CARIFTA Games
srebro Port-of-Spain 1998 (U–20) bieg na 100 m
srebro Port-of-Spain 1998 (U–20) bieg na 200 m
brąz Port-of-Spain 1998 (U–20) skok w dal

Kariera sportowa

edytuj

Odniosła wiele sukcesów jako juniorka. Zwyciężyła w skoku w dal na mistrzostwach panamerykańskich juniorów w 1997 w Hawanie[2]. Zdobyła srebrne medale w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów na CARIFTA Games w 1998 w Port-of-Spain[3]. Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów i zdobyła srebrny medal w skoku w dal oraz zajęła 6. miejsce w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów w 1998 w George Town[4]. Odpadła w kwalifikacjach skoku w dal na mistrzostwach świata juniorów w 1998 w Annecy[5]. Ponownie zwyciężyła w tej konkurencji na mistrzostwach panamerykańskich juniorów w 1999 w Tampa[6].

Startując w zawodach seniorów zdobyła brązowy medal w skoku w dal na igrzyskach panamerykańskich w 1999 w Winnipeg, przegrywając jedynie z Brazylijką Maurren Maggi i Amerykanką Angelą Brown[7]. Zajęła 9. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1]. Zdobyła złoty medal w skoku w dal na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 2001 w Gwatemali[8].

Wystąpiła w biegu eliminacyjnym sztafety 4 × 100 metrów na mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton. Sztafeta Jamajki, biegnąc z Juliet Campbell w miejsce Goulbourne, zajęła w finale 3. miejsce, wobec czego Goulbourne również otrzymała brązowy medal. Na tych samych mistrzostwach Goulbourne zajęła 10. miejsce w skoku w dal[9].

Zwyciężyła w skoku w dal, wyprzedzając Jade Johnson z Anglii i Anju Bobby George z Indii, a także zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Goulbourne, Juliet Campbell, Astia Walker i Veronica Campbell) na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2002 w Manchesterze[10]. Ponownie zwyciężyła w skoku w dal na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 2003 w Saint George’s[8]. Na mistrzostwach świata w 2003 w Paryżu odpadła w kwalifikacjach skoku w dal, a jamajska sztafeta 4 × 100 metrów z Goulbourne w składzie nie ukończyła biegu finałowego[11]. Odpadła w kwalifikacjach skoku w dal na halowych mistrzostwach świata w 2004 w Budapeszcie[12]. Zdobyła srebrny medal w tej konkurencji na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 2005 w Nassau[8]. Na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach zajęła 12. miejsce w skoku w dal[13], a na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2006 w Melbourne 9. miejsce w tej konkurencji[10].

Zdobyła zloty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła tylko w eliminacjach) i zajęła 4. miejsce w skoku w dal na igrzyskach panamerykańskich w 2007 w Rio de Janeiro[14]. Odpadła w kwalifikacjach skoku w dal na mistrzostwach świata w 2007 w Osace[15].

Goulbourne była mistrzynią Jamajki w skoku w dal w latach 2000–2005[16] oraz wicemistrzynią w 2007[17]. Była również akademicką mistrzynią Stanów Zjednoczonych (NCAA) w skoku w dal w 2002 i 2003[18].

Dwukrotnie ustanawiała rekord Jamajki w skoku w dal do rezultatu 7,16 m (22 maja 2004 w Meksyku)[19]. Jest to aktualny (listopad 2020) rekord Jamajki[20].

Przypisy

edytuj
  1. a b Elva Goulbourne [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  2. Pan American Junior Championships 1997 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. Carifta Games 1998 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. Central American & Caribbean Junior Championships 1998 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  5. World Junior Championships 1998 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  6. Pan American Junior Championships 1999 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  7. Pan-American Games, Winnipeg, Canada 1999 [online], atfs.org, s. 21 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  8. a b c Central American and Caribbean Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  9. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 323, 367–368 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  10. a b Elva Goulbourne [online], thecgf.com [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  11. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 323, 368 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  12. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 154 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  13. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 323–324 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  14. Pan-American Games, Rio de Janeiro, Brazil 2007 [online], atfs.org [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  15. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 324 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  16. Jamaican Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  17. Elva Goulbourne w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2020-11-07].
  18. NCAA Division I Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-11-07] (ang.).
  19. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 297. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  20. Jamaica National Senior Records Female [online], trackandfieldjm.com, 10 sierpnia 2019 [dostęp 2020-11-07] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj