Elsa Schiaparelli

włoska projektantka mody

Elsa Schiaparelli (ur. 10 września 1890 w Rzymie, zm. 13 listopada 1973 w Paryżu) – włoska projektantka mody.

Elsa Schiaparelli
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1890
Rzym, Włochy

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1973
Paryż, Francja

Zawód, zajęcie

projektantka mody

Narodowość

Włoszka

Życiorys

edytuj

Urodzona w 1890 roku w Palazzo Corsini w Rzymie Elsa Schiaparelli od najmłodszych lat miała styczność z naukowcami i elitą społeczną. Matka Elsy - Giuseppa Maria de Dominicis - pochodziła z neapolitańskiej arystokracji, natomiast ojciec Celestino Schiaparelli był dziekanem Uniwersytetu Rzymskiego[1]. Elsa była także bratanicą astronoma Giovanniego Schiaparelliego.

Studiowała filozofię na Uniwersytecie Rzymskim. W tamtym czasie zainteresowała się teozofią, czyli obszarem z pogranicza religii, okultyzmu i nauki[2]. W 1911 roku opublikowała zbiór „zmysłowych” wierszy pt. Arethusa, za co została umieszczona na rok w klasztorze w Szwajcarii przez konserwatywną rodzinę[2].

W wieku 22 lat przeniosła się do Londynu, gdzie po raz pierwszy zetknęła się z modą. Spotkała tam teozofa, hrabiego Wilhelma Wendt de Kerlora i wyszła za niego za mąż. W 1916 roku przeprowadzili się do Nowego Jorku. Cztery lata później Elsa urodziła córkę, pieszczotliwie nazywaną Gogo[2]. Wilhelm Wendt de Kerlor niedługo po narodzinach dziecka pozostawił żonę dla Isadory Duncan[3].

Większość swojego życia spędziła w Paryżu. Tam poznała i zaprzyjaźniła się z takimi osobami jak Salvador Dali, Jean Cocteau, Man Ray.

 
Rysunek z magazynu Vogue ukazujący projekt swetra Elsy Schiaparelli (1927).

W Paryżu Schiaparelli za namową projektanta Paula Poireta, zaczęła projektowanie odzieży[3]. Zanim rozpoczęła własną działalność - w 1925 roku zaczęła pracę, jako projektantka w Maison Lambal, jednak firma zbankrutowała. Rok później Elsa Schiaparelli podjęła decyzję o otwarciu własnej działalności. Jej pierwszym projektem był sweter z wydzierganą kokardą, który wykorzystywał technikę zapożyczoną z malarstwa iluzjonistycznego, inaczej trompe-l’œil[1].

Na początku 1927 roku wprowadziła na rynek nową kolekcję dzianin. Jej pierwsza sportowa kolekcja „Schiaparelli – Pour le Sport” wprowadziła do paryskiej mody wiele nowości: lniane sukienki, spódnice, szorty. Nosiła je między innymi Lili de Alvarez na Wimbledonie w 1931 roku. W tym także roku Schiaparelli otworzyła swój sklep przy placu Vendôme[2]. Jej stroje nosiły m.in.: Marlena Dietrich, Greta Garbo, Katharine Hepburn, Joan Crawford.

Związana była z ruchem surrealistycznym i dadaizmem, kontynuowała współpracę z wieloletnim przyjacielem Salvadorem Dali. Zasłynęła również jako jedna z najbardziej kreatywnych projektantek nakryć głowy – kapelusze w jej wydaniu były dziełami sztuki. Najbardziej znaną kolekcją Elsy Schiaparelli jest kolekcja Shoe, którą zaprezentowała w 1937 roku. Pomysłodawczynią tej idei była żona Salvadora Dalego[1]. Obuwie było w tej kolekcji najważniejsze, wkomponowywane w wizerunek kobiety nieprzeciętnej, zasłaniającej i odkrywającej części twarzy. Podczas tej kolekcji zaprezentowany został najsłynniejszy w dorobku Schiaparelli kapelusz, przypominający wielki but[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Kara Becker, Elsa Schiaparelli – projekty rywalki Coco Chanel [online], zwierciadlo.pl, 2022 [dostęp 2023-08-24] (pol.).
  2. a b c d Elsa Schiaparelli – między domem mody a atelier artystki » Niezła sztuka [online], Niezła sztuka, 18 grudnia 2022 [dostęp 2023-08-24] (pol.).
  3. a b Vogue Polska, Szokujące życie Elsy Schiaparelli [online], Vogue Polska, 9 września 2018 [dostęp 2023-08-24] (pol.).
  4. Maison Schiaparelli. Schiaparelli. [dostęp 2017-02-08]. (ang.).

Zobacz też

edytuj