Elektrorecepcja

Elektrorecepcja, elektropercepcja, zmysł elektryczny – zdolność odbierania bodźców elektrycznych z otoczenia, wykrywanie obecności oraz zmian pola elektrycznego za pomocą elektroreceptorów. Zdolność elektrorecepcji posiadają stekowce i niektóre gatunki ryb, m.in. rekiny, płaszczki, piła zwyczajna, drętwy i chimera pospolita, a z ryb kostnoszkieletowych jesiotry, prapłetwiec i mrukokształtne. Narządem zmysłu chrzęstnoszkieletowych są ampułki Lorenziniego.

Wśród ssaków do elektrorecepcji zdolne są stekowce oraz przynajmniej jeden z gatunków delfinów – Sotalia guianensis.

Odbieranie zewnętrznych sygnałów elektrycznych określane jest jako elektrorecepcja bierna. Niektóre gatunki, dzięki obecności narządów elektrycznych, mogą generować własne pole elektryczne i odbierać jego zakłócenia. Jest to aktywna forma elektrorecepcji. Szczególną formę aktywnej elektrorecepcji zaobserwowano u trąbonosa^[1].

Zobacz też

elektrolokacja

Przypisy

↑ Gottwald et al.. Electric-color sensing in weakly electric fish suggests color perception as a sensory concept beyond vision. „Current Biology”. 28, s. 1–6, 2018. DOI: 10.1016/j.cub.2018.09.036. (ang.).

Bibliografia

Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981.
John D. Pettigrew. Electroreception in Monotremes (pdf). „The Journal of Experimental Biology”. 202, s. 1447–1454, 1999. (ang.).
Nicole U. Czech-Damal et al. Electroreception in the Guiana dolphin (Sotalia guianensis). „Proceedings of the Royal Society B”, 2011. DOI: 10.1098/rspb.2011.1127. (ang.).

[Gottwald-1] Gottwald et al.. Electric-color sensing in weakly electric fish suggests color perception as a sensory concept beyond vision. „Current Biology”. 28, s. 1–6, 2018. DOI: 10.1016/j.cub.2018.09.036. (ang.).

[1]