Electroneura
Electroneura – wymarły rodzaj muchówek z rodziny ochotkowatych i podrodziny Tanypodinae. Obejmuje tylko jeden wczesnokredowy gatunek, E. pinhoi.
| Electroneura | |
| Amaral, Silva et Baranov, 2024 | |
| Okres istnienia: kreda wczesna | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Electroneura |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Electroneura pinhoi Amaral, Silva et Baranov, 2024 | |
Taksonomia
edytujRodzaj i jego gatunek typowy opisali po raz pierwszy André Amaral, Fabio Laurindo da Silva i Wiktor Baranow w 2024 roku na łamach „Paleontologische Zeitschrift”. Opisu dokonano na podstawie inkluzji samca w bursztynie libańskim, datowanej na wczesny barrem, odnalezionej w Ain Darze w środkowej części Libanu. Nazwa rodzajowa powstała z połączenia greckiego ἤλεκτρον (elektron), oznaczającego „bursztyn”, z nazwą podobnego rodzaju Pentaneura. Epitet gatunkowy nadano na cześć brazylijskiego dipterologa, Luiza Carlosa de Pinho[1].
Morfologia
edytujMuchówka o ciele długości 1,5 mm, ciemnobrązowo ubarwionym. Głowa pozbawiona była przyoczek, oczy miała nagie i nerkowate, a czułki zbudowane z 16 członów, z których przedostatni był bardzo długi. Przysadzisty tułów cechowały wykształcone szczecinki antepronotalne i nadskrzydłowe, 15 szczecinek środkowych grzbietu, co najmniej 17 śródplecowych, 10 przedskrzydłowych, dwa szeregi co najmniej 14 szczecinek na tarczce oraz naga zatarcza. Grubo punktowane i porośnięte mikrowłoskami skrzydło przednie miało 1,2 mm długości i charakteryzowało się żyłką R1 formującą z rozwidloną żyłką R2+3 zamkniętą komórkę przy przedniej krawędzi oraz żyłką poprzeczną medialno-kubitalną położoną na tym samym poziomie co rozwidlenie żyłki kubitalnej. Przezmianki były dobrze wykształcone. Tylna para odnóży miała po dwie lirowate ostrogi na goleniach. Odwłok był długi i cienki. Dziewiąty tergit miał zaokrągloną krawędź tylną. Gonokoksyt pozbawiony był błoniastych wolselli na wewnętrznej krawędzi, a delikatnie zakrzywiony, rozszerzony u podstawy i zwężony ku szczytowi gonostylik dysponował tępą, przezroczystą megaszczecinką[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Fabio Laurindo da Silva, André P. Amaral, Dany Azar, Viktor Baranov. Discovering a new fossil chironomid from Lower Cretaceous Lebanese Amber: Electroneura pinhoi sp. nov. Amaral, Silva & Baranov (Chironomidae: Tanypodinae). „Paleontologische Zeitschrift”. 98, s. 419–428, 2024. DOI: 10.1007/s12542-024-00699-5.