Elżbieta Rafalska

polska polityczka, eurodeptowana

Elżbieta Rafalska z domu Kajzer (ur. 22 czerwca 1955 we Wschowie) – polska polityk i samorządowiec.

Elżbieta Rafalska
Ilustracja
Elżbieta Rafalska (2024)
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1955
Wschowa

Minister rodziny, pracy i polityki społecznej
Okres

od 16 listopada 2015
do 3 czerwca 2019

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Władysław Kosiniak-Kamysz[1]

Następca

Bożena Borys-Szopa

Sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej
Okres

od 24 sierpnia 2007
do 3 grudnia 2007

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej
Okres

od 6 czerwca 2006
do 5 kwietnia 2007

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

podpis
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny)

Senator VI kadencji (2005–2007), posłanka na Sejm VI, VII i VIII kadencji (2007–2019), w latach 2006–2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, w latach 2015–2019 minister rodziny, pracy i polityki społecznej w rządach Beaty Szydło oraz Mateusza Morawieckiego, deputowana do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (2019–2024).

Życiorys

edytuj

W młodości uprawiała koszykówkę, była zawodniczką Pogoni Wschowa[2]. W 1978 ukończyła studia na Zamiejscowym Wydziale Wychowania Fizycznego w Gorzowie Wielkopolskim AWF w Poznaniu, a następnie w 1998 podyplomowe studia na Uniwersytecie Szczecińskim w zakresie pedagogiki rewalidacyjnej oraz w 2001 w zakresie organizacji i zarządzania pomocą społeczną i pracą socjalną. Ukończyła liczne szkolenia z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzania jakością w urzędzie i zarządzania opieką zdrowotną. Uzyskała uprawnienia państwowe do sprawowania funkcji członka rady nadzorczej w spółkach Skarbu Państwa.

Była nauczycielką akademicką w ZWKF AWF w Gorzowie Wielkopolskim, a następnie wizytatorem w kuratorium oświaty. W 1998 została dyrektorem Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej. W latach 1999–2002 pracowała na stanowisku dyrektora Wydziału Spraw Społecznych Lubuskiego Urzędu Wojewódzkiego. Była także wykładowczynią w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim.

W latach 1994–2005 sprawowała mandat radnej rady miasta Gorzowa Wielkopolskiego (m.in. z ramienia AWS). Od 2002 do 2005 pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Rodziny i Spraw Społecznych, a następnie wiceprzewodniczącej rady miasta. Była również przewodniczącą klubu radnych Prawa i Sprawiedliwości.

W 2004 wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości, została członkiem lubuskiego zarządu regionalnego tej partii. W wyborach w 2005 z listy PiS uzyskała mandat senatora VI kadencji w okręgu lubuskim. Była przewodniczącą Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Od 6 czerwca 2006 do 5 kwietnia 2007 i ponownie od 24 sierpnia 2007 do 3 grudnia 2007 zajmowała stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała mandat poselski, otrzymując 16 922 głosy. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bezskutecznie ubiegała się o mandat europosłanki w okręgu gorzowskim, uzyskując 8390 głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 14 812 głosów[3]. W wyborach w 2014 ponownie ubiegała się bezskutecznie o mandat eurodeputowanej, otrzymując 13 683 głosy.

W 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 22 898 głosów[4]. 16 listopada tego samego roku powołana na ministra rodziny, pracy i polityki społecznej w rządzie Beaty Szydło[5]. 11 grudnia 2017 objęła to stanowisko w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego[6].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 otrzymała 70 916 głosów i uzyskała mandat eurodeputowanej IX kadencji[7]. W związku z tym wyborem 3 czerwca 2019 zakończyła pełnienie funkcji ministra[8]. W 2024 bezskutecznie kandydowała w kolejnych wyborach europejskich[9].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

edytuj
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2005 Prawo i Sprawiedliwość Senat VI kadencji nr 8 88 044 (32,35%) [10]
2007 Sejm VI kadencji nr 8 16 922 (4,29%) [11]
2009 Parlament Europejski VII kadencji nr 13 8390 (1,90%) [12]
2011 Sejm VII kadencji nr 8 14 812 (4,45%) [3]
2014 Parlament Europejski VIII kadencji nr 13 13 683 (3,21%) [13]
2015 Sejm VIII kadencji nr 8 22 898 (6,61%) [4]
2019 Parlament Europejski IX kadencji nr 13 70 916 (8,07%) [7]
2024 Parlament Europejski X kadencji 60 643 (7,99%) [9]

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

W 2017 otrzymała Nagrodę im. Grzegorza Palki (za wdrożenie, wspólnie z samorządami gmin, strategicznego dla Polski ze względów demograficznych, Programu 500+)[14][15] oraz nagrodę hiszpańskiej Platformy dla Rodzin Katalonia-ONU w kategorii międzynarodowej (za implementację programu „Rodzina 500+” jako istotnego instrumentu promującego rodzinę)[16][17][18].

Również w 2017 prezydent Węgier János Áder nadał jej Krzyż Komandorski Orderu Zasługi[19] w dowód uznania za działalność na rzecz umacniania i rozwój relacji węgiersko-polskich w obszarze polityki rodzinnej i społecznej[20].

Życie prywatne

edytuj

Córka Adama i Albiny. Jest mężatką, ma dwóch synów.

Przypisy

edytuj
  1. Władysław Kosiniak-Kamysz zajmował stanowisko ministra pracy i polityki społecznej.
  2. Elżbieta Rafalska. wimbp.gorzow.pl. [dostęp 2015-12-09].
  3. a b Serwis PKW – Wybory 2011. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-06-03].
  4. a b Serwis PKW – Wybory 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-27].
  5. Prezydent powołał rząd. prezydent.pl, 2015-11-16. [dostęp 2015-11-16].
  6. Powołanie rządu Morawieckiego. tvn24.pl, 2017-12-11. [dostęp 2017-12-11].
  7. a b Serwis PKW – Wybory 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-06-04].
  8. Prezydent Andrzej Duda powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 2019-06-04. [dostęp 2019-06-04].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-10].
  10. Serwis PKW – Wybory 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-06].
  11. Serwis PKW – Wybory 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-06].
  12. Serwis PKW – Wybory 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-06].
  13. Serwis PKW – Wybory 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-06].
  14. Laureaci Nagrody im. Grzegorza Palki w 2017 r.. ligakrajowa.org.pl, 2017-10-23. [dostęp 2017-12-07].
  15. Nagroda im. G. Palki dla minister Rafalskiej. mpips.gov.pl, 2017-10-22. [dostęp 2017-12-07].
  16. Nagroda „Walczący o rodzinę” dla min. Rafalskiej. mpips.gov.pl, 2017-02-07. [dostęp 2017-12-07].
  17. Nagroda „Walczący o rodzinę”. mpips.gov.pl, 2017-03-18. [dostęp 2017-12-07].
  18. Minister odebrała nagrodę „Walczący o rodzinę”. mpips.gov.pl, 2017-02-07. [dostęp 2017-12-07].
  19. Krzysztof Podwójcic. Diariusz Polityki Społecznej. „Polityka Społeczna”. Nr 1, s. 3 (okł.), 2018. ISSN 0137-4729. 
  20. Elżbieta Rafalska odznaczona przez Węgrów. Minister otrzymała Krzyż Średni Orderu Węgierskiego. tvp.info, 2017-12-04. [dostęp 2018-08-09].

Bibliografia

edytuj