Elżbieta Nawrocka
Elżbieta Renata Nawrocka z domu Stępień (ur. 19 lutego 1964 w Wieluniu[1]) – polska polityk, urzędnik państwowy i samorządowy, z wykształcenia technolog żywności, od 2007 do 2009 wicemarszałek województwa łódzkiego, posłanka na Sejm VII kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
19 lutego 1964 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
technolog żywności, urzędnik, polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wicemarszałek województwa łódzkiego (2007–2009), posłanka na Sejm VII kadencji (2015) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujZ wykształcenia magister technologii żywności, ukończyła w 1990 Akademię Rolniczą we Wrocławiu. W 1995 ukończyła także studia podyplomowe dla pracowników administracji publicznej w Wielkopolskiej Szkole Biznesu[1].
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Polskiego Stronnictwa Ludowego, wybierana m.in. do rady naczelnej i głównej komisji rewizyjnej, a także do zarządu wojewódzkiego PSL[2].
Początkowo pracowała w branży przetwórstwa spożywczego, m.in. jako dyrektor produkcji w spółdzielni mleczarskiej i w zakładach mięsnych, a także jako audytor systemów zarządzania jakością. W latach 90. była wiceburmistrzem Wieruszowa, następnie naczelnikiem wydziału w starostwie powiatowym[2]. W latach 2007–2009 pełniła obowiązki wicemarszałka w zarządzie województwa[3]. Następnie objęła stanowisko zastępcy dyrektora oddziału regionalnego i później dyrektora oddziału regionalnego Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w Łodzi[2]. W 2007 została radną sejmiku łódzkiego. Mandat odnawiała w 2010 i 2014.
Bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski z ramienia PSL w wyborach w 2007 w okręgu sieradzkim[4]. W wyborach w 2011 również bez powodzenia kandydowała do Sejmu, otrzymując 6370 głosów[1]. W 2009 i 2014 kandydowała do Parlamentu Europejskiego[5][6]. 18 lutego 2015 objęła mandat posłanki VII kadencji[1], zastępując Mieczysława Łuczaka. W wyborach z 25 października 2015 nie uzyskała reelekcji. Kandydowała następnie do sejmiku w 2018 oraz na posłankę w 2019[7]. W 2023 wystartowała do Sejmu z ramienia współtworzonej przez swoją partię Trzeciej Drogi[8]. W tym samym roku powróciła w skład sejmiku[9]; nie utrzymała mandatu w 2024[10].
Odznaczenia
edytujW 1997 otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi[11].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-02-18].
- ↑ a b c O mnie. elzbietanawrocka.pl. [dostęp 2015-02-18].
- ↑ Wicemarszałek Elżbieta Nawrocka odwołana. naszemiasto.pl, 21 stycznia 2009. [dostęp 2015-02-18].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2015-06-29].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2019-03-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-03-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-03-29].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2024-04-09].
- ↑ Postanowienie nr 334/2023 Komisarza Wyborczego w Łodzi I. Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 8 listopada 2023. [dostęp 2023-11-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-09].
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 1, poz. 12