Elżbieta Kaszuba
Elżbieta Kaszuba (ur. 1960) – polska historyk, specjalizująca się w historii Polski i powszechnej XX wieku, historii Śląska oraz propagandzie politycznej; profesor związana z uczelniami we Wrocławiu[1].
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia Polski i powszechna XX w., historia Śląska, propaganda polityczna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Życiorys
edytujUrodziła się w 1960 roku. Po ukończeniu kolejno szkoły podstawowej i średniej, a także pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjęła studia na kierunku historia na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończyła je zdobyciem tytułu zawodowego magistra w 1990 roku. Bezpośrednio potem kontynuowała dalsze kształcenie w ramach studiów doktoranckich na swojej macierzystej uczelni. Została ponadto asystentem w Zakładzie Historii Gospodarczej na Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu[2]. W 1993 roku otrzymała etat w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1995 roku uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia najnowsza na podstawie pracy pt. Nastroje, realia, propaganda polityczna PPR i PPS we Wrocławiu w latach 1945-1947, napisanej pod kierunkiem prof. Wojciecha Wrzesińskiego[3]. Wraz z nowym tytułem została adiunktem. W 2004 roku Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała jej stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia najnowsza Polski i historia polityki na podstawie rozprawy nt. System propagandy państwowej obozu rządzącego w Polsce w latach 1926-1939[4]. W tym samym roku zaangażowała się w rozpoczęcie działalności Zakład Historii Kultury Materialnej na Instytucie Historycznym, obejmując wkrótce stanowisko profesora nadzwyczajnego[1].
Dorobek naukowy
edytujZainteresowania naukowe Elżbiety Kaszuby koncentrują się wokół zagadnień związanych z historią Polski i powszechną – polityczną i społeczną XX wieku, historią gospodarczą XIX i XX wieku, propaganda polityczną w systemach autorytarnych i totalitarnych, dziejami Śląska po II wojnie światowej, historią Wrocławia po 1945 roku, zagadnieniami komunikacji społecznej oraz inwentaryzacją dóbr kultury materialnej na Śląsku[2]. Do jej najważniejszych prac należą[5]:
- Między propagandą a rzeczywistością. Polska ludność Wrocławia w latach 1945-1947, Wrocław 1997.
- Historia Śląska, Wrocław 2002; współautor.
- Propaganda państwa w autorytarnym systemie II Rzeczypospolitej (1926-1939), Toruń 2002.
- System propagandy państwowej obozu rządzącego w Polsce w latach 1926-1939, Toruń 2004.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Prof. dr hab. Elżbieta Kaszuba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-06-08] .
- ↑ a b Sylwetka Elżbiety Kaszuby na stronie Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego [on-line] [dostęp: 8.01.2014]
- ↑ Nastroje, realia, propaganda polityczna PPR i PPS we Wrocławiu w latach 1945-1947 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2014-01-08].
- ↑ System propagandy państwowej obozu rządzącego w Polsce w latach 1926-1939 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2014-01-08].
- ↑ Dane na podstawie Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, stan na XII 2013 roku
Linki zewnętrzne
edytuj- Prof. dr hab. Elżbieta Kaszuba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-06-08] .
- Sylwetka Elżbiety Kaszuby na stronie Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego