Ekspiacja (łac. expiatio „odpokutowanie za winę, oczyszczenie”) – ludzkie działanie o charakterze religijnym (pokuta), mające na celu przywrócenie jedności z Bogiem naruszonej grzechem samego pokutującego lub innego człowieka czy społeczności.

Albrecht Dürer, Chrystus na Krzyżu

Z czynami ekspiacyjnymi można spotkać się na gruncie kultów związanych ze składaniem ofiar, ale przede wszystkim religii judaistycznej (np. Jom Kipur) czy chrześcijańskiej.

W chrześcijaństwie (Nowy Testament, a szczególnie autor Listu do Hebrajczyków), podkreśla się, że Chrystus jako Kapłan i Ofiara – a zarazem jako przedstawiciel wszystkich – odpokutował za ludzkie grzechy i oczyścił skalany świat (Hbr 2, 17-18; 9, 6-10. 18; zob. Rz 3, 24-25; Tt 2, 13-14)[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj