Ekslibrisologia

Ten artykuł od 2010-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ekslibrisologia – jedna z nauk pomocniczych bibliologii. Zajmuje się badaniem dziejów ekslibrisów, protoekslibrisów i superekslibrisów jako istotnych źródeł dotyczących przeszłości bibliotek i bibliofilstwa. Nieodłącznie korzysta i uzupełnia się z innymi naukami i dziedzinami wiedzy, jak historia, historia sztuki, historia kultury materialnej, kulturoznawstwo, heraldyka, genealogia i in. Jak podaje "Encyklopedia wiedzy o książce", w Polsce wyniki badań ekslibrisologicznych jako pierwszy wykorzystywał w swoich pracach Stanisław Józef Siennicki (1874,1878). Późniejszymi autorami ważniejszych prac z tej dziedziny byli m.in. Wiktor Wittyg, Kazimierz Reychman, Kazimierz Piekarski i Edward Chwalewik.