Ekonomiczna teoria kontraktu
Procesy adaptacyjne, a formy kontraktów
edytujAdaptacja – jest głównym mechanizmem ekonomicznym, jej analiza powinna być centralnym zadaniem ekonomii[1]
Rodzaje Adaptacji:
- rynkowa- dokonują się przez niezależnych partnerów poprzez mechanizm rynkowy (cenowy). Warunkiem ich występowania jest brak wyspecjalizowanych zasobów, przy niskich kosztach adaptacji[2]
- komercyjna- dokonuje się ona poprzez występowanie struktur hierarchicznych i poprzez świadomą współpracę pomiędzy partnerami transakcji. Koszty tej adaptacji w głównie koszty administrowania.
Procesy adaptacyjne partnerów transakcji, a formy kontraktów
edytuj- Transakcje organizowane przez rynek.
- Transakcje organizowane przez formy hierarchiczne.
- Formy pośrednie (hybrydowe).
Wybór form zależy od wysokości kosztów transakcyjnych z nią związanych. Koszty transakcyjne zależą od:
- stopnia niepewności
- częstotliwości transakcji
- charakteru zasobów zaangażowanych w transakcji[3].
Adaptacja rynkowa a wyspecjalizowanie zasobów
edytujWyspecjalizowanie zasobów wynika z cech zasobu bądź z jego lokalizacji.
Przykładami wyspecjalizowanych zasobów są:
- Pracownicy posiadający specyficzne kwalifikacje
- Pracownik, który mieszka blisko miejsca swojej pracy
- Przedsiębiorstwo produkuje specyficzny produkt, który spełnia wymagania konkretnego klienta[4]
Wyspecjalizowanie zasobów może napotkać utrudnienia, gdyż:
- Mechanizm wejścia i wyjścia ma ograniczone zastosowanie.
- Konflikty rozstrzyga sąd, co powoduje dodatkowe koszty.
- Wysokie są koszty monitorowania.
- Transakcja przestaje być bezosobowa[4].
Umowa to dwustronna czynność prawna (zgodne oświadczenie woli zmierzające do wywołania skutków prawnych), będąca powszechnie przyjętym sposobem nawiązywania więzi gospodarczych przez podmioty prawa (jest instrumentem wymiany dóbr i usług w formie towarowo-pieniężnej); stanowi podstawowe źródło powstania stosunku cywilnoprawnego (zobowiązaniowego) pomiędzy stronami, które ją zawarły[5].
Sposób zawarcia umów
edytuj1.ze względu na strony:
- dwustronnie gospodarcze – obie strony to podmioty gospodarcze,
- jednostronnie gospodarcze – jedna strona to podmiot gospodarczy;
2. ze względu obowiązek zawierania:
- dobrowolne – nie ma prawnego obowiązku ich zawierania,
- obligatoryjne – istnieje prawny obowiązek (np. przepis prawa, akt administracyjny, umowa przedwstępna) ich zawierania;
3.ze względu na długość okresu świadczeń: umowy wieloletnie, roczne, krótkoterminowe (krótsze niż rok), świadczenia jednorazowe,
4.ze względu na przedmiot działalności gospodarczej:
- obrotu towarowego, inwestycyjne, transportowe, ubezpieczeniowe, bankowe,
- założycielskie, dotyczące przedsiębiorstwa, przedstawicielstwa, pośrednictwa, o współdziałanie[5].
Przykłady Kontraktów
edytuj- Bogaty wujek obiecuje siostrzeńcowi wycieczkę dookoła świata, gdy ten skończy uczelnię z wyróżnieniem.
- Farmer zachęcony reklamą zamawia za $25 środek, który ma być skutecznym narzędziem zabijania świerszczy. Dostaje 2 drewniane klocki z instrukcją: połóż świerszcza na klocku A i zgnieć go klockiem B[4]
Transakcyjna teoria kontraktów
edytujKoszty transakcyjne (ang. transaction cost) – koszty koordynacji działalności przedsiębiorstwa wynikające ze współdziałania wielu podmiotów gospodarczych na rynku. Pojęcie wprowadzone przez Ronalda Coase, a rozwinięte przez Olivera Williamsona w teorii kosztów transakcyjnych.
Doskonały kontrakt i doskonała konkurencja
edytujJeśli kontrakt (obietnice, zobowiązania) jest w pełni egzekwowany i w pełni odpowiada celom obu stron to możemy go uznać za kontrakt doskonały[4].
Warunki kontraktu doskonałego:
- stabilne preferencje
- racjonalne zachowanie
- ograniczoność wyboru
- dostępna pełna informacja
- dążenie do maksymalizacji[4]
Przypisy
edytuj- ↑ CH. Bernard , The Functions of Executive, 1937 .
- ↑ F. Hayek , market is a marvel, 1945 .
- ↑ B. Zbroińska , Wkład ekonomii kosztów transakcyjnych i teorii kontraktów do nauki o zarządzaniu. „Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae”, 2013 .
- ↑ a b c d e Jerzy Wilkin i Dominika Milczarek , INSTYTUCJE GOSPODARKI RYNKOWEJ, 2006 .
- ↑ a b Sejm, Kodeks cywilny, 1964 .