Egidijus Meilūnas
Egidijus Meilūnas (ur. 14 kwietnia 1964) – litewski lekarz i dyplomata, ambasador Republiki Litewskiej w Polsce (2004–2010), Japonii (2012–2017) i Irlandii (2017-2020), wiceminister spraw zagranicznych w latach 2010–2012 oraz od grudnia 2020.
Data urodzenia | |
---|---|
Ambasador Litwy w Polsce | |
Okres |
od 17 sierpnia 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador Litwy w Japonii | |
Okres |
od 23 października 2012 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador Litwy w Irlandii | |
Okres |
od 24 sierpnia 2017 |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceminister spraw zagranicznych | |
Okres |
od 2020 |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW 1989 ukończył studia na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Wileńskiego, specjalizując się w zakresie pediatrii, następnie do 1990 był pracownikiem naukowym w Katedrze Chirurgii tejże uczelni. W 2001 uzyskał tytuł zawodowy magistra prawa na Wydziale Prawa UW.
Od 1991 do 1992 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Prasowego w rządzie Republiki Litewskiej. Następnie podjął pracę w dyplomacji. Do 1995 przebywał na placówce w Warszawie[1] jako attaché, drugi sekretarz i radca ambasady. Przez kolejne trzy lata w litewskim MSZ zajmował stanowisko szefa Wydziału Krajów Europy Środkowej oraz wicedyrektora Departamentu Politycznego.
Od 1998 do 2003 pełnił funkcję najpierw zastępcy doradcy, a następnie (od 2002) doradcy prezydenta Valdasa Adamkusa ds. polityki zagranicznej. W tym okresie był także sekretarzem wykonawczym Rady Koordynacyjnej ds. Polityki Zagranicznej przy Prezydencie Republiki Litewskiej, a także współprzewodniczącym Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów Polski i Litwy. Później powrócił do MSZ, w którym został inspektorem generalnym.
Od 19 lipca 2004 sprawował urząd ambasadora Republiki Litewskiej w Warszawie. Misję zakończył 13 września 2010[2].
17 września 2010 otrzymał nominację na stanowisko wiceministra spraw zagranicznych[3]. 23 października 2012 został nominowany na ambasadora Republiki Litewskiej w Japonii[4] z dodatkowymi państwami akredytacji: Republiką Filipin, Związkiem Australijskim, Nową Zelandią, Singapurem, Republiką Indonezji a także przy ASEAN. Misję zakończył z dniem 23 sierpnia 2017[5]. Od 24 sierpnia 2017 do 11 listopada 2020 pełnił funkcję ambasadora Litwy w Irlandii[6][7][8]. W grudniu 2020 został ponownie wiceministrem spraw zagranicznych[9].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej (1997)[10]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej (1999)[11]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej (2003)[12]
- Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2003)[13].
Przypisy
edytuj- ↑ Wczoraj przeczytane. „Gazeta Wyborcza”, s. 4, 1993-07-29.
- ↑ Dekretas dėl E. Meilūno atšaukimo iš Lietuvos Respublikos nepaprastojo ir įgaliotojo ambasadoriaus Lenkijos Respublikoje pareigų. www.president.lt, 2010-08-17. [dostęp 2013-01-13]. (lit.).
- ↑ Paskirtas naujasis Užsienio reikalų vieministras. www.urm.lt, 2010-09-17. [dostęp 2013-01-13]. (lit.).
- ↑ Prezidentė įteikė skiriamuosius raštus Lietuvos ambasadoriui Japonijoje. www.president.lt, 2012-10-23. [dostęp 2013-01-13]. (lit.).
- ↑ Dekretas dėl Egidijaus Meilūno atšaukimo iš Lietuvos Respublikos nepaprastojo ir įgaliotojo ambasadoriaus Japonijoje... [online], 18 sierpnia 2017 .
- ↑ Lietuvos Respublikos Prezidento dekretas dėl Egidijaus Meilūno skyrimo Lietuvos Respublikos nepaprastuoju ir įgaliotuoju ambasadoriumi Airijoje [online] [dostęp 2020-11-13] (lit.).
- ↑ Ambassador - Embassy of Lithuania in Ireland [online] .
- ↑ Lietuvos Respublikos Prezidento dekretas dėl Egidijaus Meilūno atšaukimo iš Lietuvos Respublikos nepaprastojo ir įgaliotojo ambasadoriaus Airijoje pareigų [online] [dostęp 2020-11-13] (lit.).
- ↑ G. Landsbergiui talkins trys viceministrai – M. Adomėnas, E. Meilūnas, A. Pranckevičius ir kanclerė I. Černiuk [online], 18 grudnia 2020 .
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 65, poz. 632
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 22, poz. 314
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 32, poz. 419
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė [online], Apdovanotų asmenų duomenų bazė | Lietuvos Respublikos Prezidentas [dostęp 2020-10-15] (lit.).
Bibliografia
edytuj- Diplomatas E.Meilūnas - netikėtas prezidento pasirinkimas į VSD vadovus?. lrytas.lt, 2007-05-15. [dostęp 2013-01-13]. (lit.).
- Užsienio reikalų viceministrai. [dostęp 2021-01-12]. (lit.).