Edward Zawada

dr inż. chemik, b. minister przemysłu chemicznego

Edward Henryk Zawada (ur. 17 listopada 1922 w Siemianówce, zm. 13 listopada 2006 w Salzburgu[1]) – polski inżynier chemii, doktor ekonomii, polityk, członek komisji przemysłu chemicznego RWPG[2], podsekretarz stanu[3], wiceminister i minister przemysłu chemicznego.

Edward Zawada
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1922
Siemianówka

Data i miejsce śmierci

13 listopada 2006
Salzburg

Minister przemysłu chemicznego
Okres

od 30 czerwca 1970
do 26 października 1971

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Antoni Radliński

Następca

Jerzy Olszewski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Edwarda Zawady na Wojskowych Powązkach

Życiorys

edytuj

Syn Rudolfa i Anny. W 1947 ukończył studia na Politechnice Śląskiej, w 1978 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. W 1947 rozpoczął pracę w przemyśle chemicznym.

Od 1946 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1951 był związany z resortem przemysłu chemicznego. Do 1958 był dyrektorem departamentu, po czym do 1962 był dyrektorem naczelnym Zjednoczenia Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa”. Następnie podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego, a od 30 czerwca 1970 do 26 października 1971 był minister w rządzie Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza. W latach 1971–1976 radca handlowy przy Ambasadzie PRL w Rzymie, następnie doradca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów do 1979.

Zainicjował i podjął decyzję o utworzeniu w marcu 1971 roku[1] Rafinerii Gdańskiej (później Grupa Lotos, PKN Orlen), przewodniczący zarządu Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego[3].

Otrzymał Złoty (1955)[4] i Srebrny Krzyż Zasługi (1952)[5] oraz Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B23-11-10)[7].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj