Edward Kwitowski
Edward Jan Kwitowski (ur. 28 grudnia 1897 w Przemyślu, zm. 4–7 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
kapitan administracji | |
Pełne imię i nazwisko |
Edward Jan Kwitowski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1897 |
Data i miejsce śmierci |
4–7 kwietnia 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
oficer administracyjno-materiałowy |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 28 grudnia 1897 w Przemyślu, w rodzinie Harasyma i Rozalii Anieli z Ptaszczyńskich[1][2][3]. Absolwent wydziałowej szkoły męskiej w Przemyślu.
15 sierpnia 1914 wstąpił do 3. kompanii 3 pułku piechoty Legionów Polskich, z którą walczył w Karpatach[4][5]. 15 marca 1915 został przeniesiony do 4 pułku piechoty, a 21 czerwca tego roku do 1 pułku artylerii[4]. Walczył w kampanii bukowińskiej i wołyńskiej. Po kryzysie przysięgowym wcielony do Polskiego Korpusu Posiłkowego, został internowany w Huszt na Węgrzech, a następnie wysłany na front włoski.
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i w szeregach 11 pułku artylerii polowej walczył z Ukraińcami (bił się o Przemyśl i Lwów), i wojnie 1920 r. (brał udział w ofensywie na Kijów). W 1920 przeniesiony do 4 pułku artylerii polowej, w którym służył do 1926. Ukończył Oficerską Szkołę dla Podoficerów w Bydgoszczy. 15 sierpnia 1928 prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1928 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a minister spraw wojskowych wcielił do pułku manewrowego artylerii w Toruniu[6]. 2 grudnia 1930 prezydent RP nadał mu stopień porucznika z dniem 1 stycznia 1931 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W marcu 1934 zajmował stanowisko zastępcy oficera administracji materiałowej pułku[8]. W 1938 był już przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[9]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 93. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[10]. W tym czasie pełnił służbę w 31 pułk artylerii lekkiej w Toruniu na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego[11].
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. W grudniu 1939 był już osadzony w Kozielsku[12]. Między 3 a 5 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego (lista wywózkowa 2 kwietnia 1940, poz. 100)[12]. Między 4 a 7 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[12][13]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15].
Był żonaty z Zofią z Drywów, z którą miał córkę Krystynę (ur. 29 kwietnia 1931) i syna Tadeusza[16].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1273[1][17]
- Krzyż Niepodległości – 16 września 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18][19][20]
- Krzyż Walecznych[21][22]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”[9][23]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[21]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[21]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[24]
- Medal Zwycięstwa[21]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 334, tu nazwisko panieńskie matki „Jersz”.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ Kwitowski Edward. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-11-11].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928, s. 272, 281.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 338.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 54.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 314.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 747.
- ↑ a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 375.
- ↑ Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 171.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 334.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 370.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
Bibliografia
edytuj- Kwitowski Edward. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.1-30 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-30].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.