Edward Kwitowski

polski oficer, ofiara zbrodni katyńskiej

Edward Jan Kwitowski (ur. 28 grudnia 1897 w Przemyślu, zm. 47 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Edward Kwitowski
Ilustracja
kapitan administracji kapitan administracji
Pełne imię i nazwisko

Edward Jan Kwitowski

Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1897
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

4–7 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

31 Pułk Artylerii Lekkiej

Stanowiska

oficer administracyjno-materiałowy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys

edytuj

Urodził się 28 grudnia 1897 w Przemyślu, w rodzinie Harasyma i Rozalii Anieli z Ptaszczyńskich[1][2][3]. Absolwent wydziałowej szkoły męskiej w Przemyślu.

15 sierpnia 1914 wstąpił do 3. kompanii 3 pułku piechoty Legionów Polskich, z którą walczył w Karpatach[4][5]. 15 marca 1915 został przeniesiony do 4 pułku piechoty, a 21 czerwca tego roku do 1 pułku artylerii[4]. Walczył w kampanii bukowińskiej i wołyńskiej. Po kryzysie przysięgowym wcielony do Polskiego Korpusu Posiłkowego, został internowany w Huszt na Węgrzech, a następnie wysłany na front włoski.

Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i w szeregach 11 pułku artylerii polowej walczył z Ukraińcami (bił się o Przemyśl i Lwów), i wojnie 1920 r. (brał udział w ofensywie na Kijów). W 1920 przeniesiony do 4 pułku artylerii polowej, w którym służył do 1926. Ukończył Oficerską Szkołę dla Podoficerów w Bydgoszczy. 15 sierpnia 1928 prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1928 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a minister spraw wojskowych wcielił do pułku manewrowego artylerii w Toruniu[6]. 2 grudnia 1930 prezydent RP nadał mu stopień porucznika z dniem 1 stycznia 1931 i 69. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W marcu 1934 zajmował stanowisko zastępcy oficera administracji materiałowej pułku[8]. W 1938 był już przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[9]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 93. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[10]. W tym czasie pełnił służbę w 31 pułk artylerii lekkiej w Toruniu na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego[11].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. W grudniu 1939 był już osadzony w Kozielsku[12]. Między 3 a 5 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego (lista wywózkowa 2 kwietnia 1940, poz. 100)[12]. Między 4 a 7 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[12][13]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15].

Był żonaty z Zofią z Drywów, z którą miał córkę Krystynę (ur. 29 kwietnia 1931) i syna Tadeusza[16].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 334, tu nazwisko panieńskie matki „Jersz”.
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
  4. a b Kolekcja ↓, s. 3, 4.
  5. Kwitowski Edward. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-11-11].
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928, s. 272, 281.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 338.
  8. Kolekcja ↓, s. 1, 2.
  9. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 54.
  10. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 314.
  11. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 747.
  12. a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 375.
  13. Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 171.
  14. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  15. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  16. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 334.
  17. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
  18. M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 370.
  20. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
  21. a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
  22. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
  23. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..
  24. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-05-25]..

Bibliografia

edytuj