Edward Kuntze

polski bibliotekarz, historyk, edytor źródeł

Edward Jan Wilhelm Kuntze (ur. 6 marca 1880 we Lwowie, zm. 3 czerwca 1950 w Krakowie) – bibliotekarz, historyk, edytor źródeł, dyplomata.

Edward Kuntze
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Edward Jan Wilhelm Kuntze

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1880
Lwów

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1950
Kraków

Prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Komisji Mieszanej Specjalnej w Moskwie
Okres

od 1923
do 1935

Poprzednik

Antoni Olszewski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Bernarda, wyższego urzędnika kolejowego, i Herminy z Birgfellnerów. Ukończył C. K. V Gimnazjum we Lwowie. Od 1898 studiował historię i geografię na Uniwersytecie Franciszkańskim, uzyskując w 1902 stopień naukowy doktora. Pracował jako nauczyciel w II Gimnazjum we Lwowie (1901–1905) i w gimnazjum w Bochni (1905–1906). W 1904 uzyskał dyplom nauczyciela szkół średnich. W międzyczasie był członkiem Ekspedycji Rzymskiej Akademii Umiejętności (1903–1904). Kontynuował studia na uniwersytetach w Lipsku i Berlinie. Podjął pracę w Bibliotece Jagiellońskiej (1906), był dyrektorem Biblioteki Uniwersytetu Poznańskiego (1919–1926), dyrektorem Biblioteki UJ (1926–1939, 1945–1947). Pełnił też funkcję prezesa delegacji polskiej w Mieszanej Komisji Reewakuacyjnej i Specjalnej Komisji Mieszanej w Moskwie (1923–1935). Współzałożyciel (1923) i do 1925 prezes Towarzystwa Bibliofilów w Poznaniu. Był przewodniczącym Rady Związku Bibliotekarzy Polskich (1926–1933). Założyciel i redaktor (1927–1939, 1946–1948) kwartalnika „Przegląd Biblioteczny”.

Od 1927 był mężem Anny z Nałęcz-Bielakowskich (1896–1946). Dzieci nie mieli.

Spoczywa razem z żoną na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera JA-płd-ostatni)[1].

 
Grób Edwarda Kuntzego na cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-01-04].
  2. M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 434 „za zasługi przy rewindykacji mienia państwowego”.
  3. M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 980 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie rewindykacji mienia państwowego”.
  4. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464 „za zasługi na polu pracy w Uniwersytecie Jagiellońskim, położone w latach 1905–1918”.

Bibliografia

edytuj
  • Adrian Uljasz: Z tradycji zarządzania polskimi bibliotekami akademickimi Edward Kuntze (1880–1950), [w:] Toruńskie Studia Bibliologiczne 2012, nr 2 (9).