Edward Kokoszko
Edward Kokoszko (ur. 24 sierpnia 1900 w Izdebnie Kościelnym, zm. 12 maja 1962 w Warszawie) – polski artysta malarz, członek Bractwa św. Łukasza oraz Spółdzielni Artystów ŁAD.
 Edward Kokoszko (1939) | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 maja 1962 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Franciszka i Józefy z Włodarczyków[1]. Ukończył gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie. W latach 1918–1921 służył ochotniczo w Wojsku Polskim. Studiował na wydziale humanistycznym Wolnej Wszechnicy Polskiej[2] oraz malarstwo w Miejskiej Szkole Rysunkowej w Warszawie u Miłosza Kotarbińskiego i Jana Kauzika, w latach 1921–1922 w prywatnej szkole Konrada Krzyżanowskiego, w 1926 w Szkole Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego. Studiował też grafikę u Władysława Skoczylasa. Po ukończeniu studiów wyjechał na trzy lata do Francji.
Przystąpił do Bractwa św. Łukasza i uczestniczył w jego wystawach.
W 1929 rozpoczął pracę pedagogiczną w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (potem Akademii Sztuk Pięknych), równocześnie od 1934 był profesorem Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarskich, gdzie pracował do 1947. Był współorganizatorem i przez kilka lat prezesem powstałego w 1934 Bloku Zawodowych Artystów Plastyków. W latach 1935–1938 publikował w miesięczniku „Plastyka”.
W czasie okupacji pracował jako nauczyciel w szkolnictwie zawodowym. Po wojnie objął profesurę w reaktywowanej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (przekształconej później w Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych). W 1947 został powołany na profesora Akademii Sztuk Pięknych.
Uprawiał głównie malarstwo portretowe. Projektował witraże i polichromie dla kościołów. Wraz z Janem Zamoyskim stworzył fryz w siedzibie Polskiej Akademii Nauk i plafon w teatrze dziecięcym w Pałacu Kultury i Nauki.
Był żonaty dwukrotnie: z małżeństwa z Wandą Nowacką miał syna Jerzego (1928–1944), który zginął w powstaniu warszawskim. Z drugą żoną (ślub 1942), Janiną Rajkowską (1908–1992), miał córkę Annę (ur. 1944)[3].
Zmarł 12 maja 1962[4], spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (Aleja Zasłużonych-1-118)[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[7]
Przypisy
edytuj- ↑ Metryka chrztu w parafii Izdebno Kościelne, akt nr 34, 2 września 1900.
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 145–146. [dostęp 2021-08-02].
- ↑ Edward Kokoszko [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-08-02].
- ↑ Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Kod-Kol » Lista zmarłych « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-08-02] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD KOKOSZKO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-08-02].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
edytuj- Edward Kokoszko, wstęp Danuta Wróblewska, oprac. graf. Bolesław Penciak, Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, Warszawa 1962.
- Jan Zamoyski, Łukaszowcy: Malarze i malarstwo Bractwa św. Łukasza, Zbigniew Florczak, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1989, ISBN 83-221-0436-7, OCLC 69583247.