Eduard von Böhm-Ermolli
Eduard Freiherr von Böhm-Ermolli (ur. 12 lutego 1856 w Ankonie, zm. 9 grudnia 1941 w Opawie) − niemiecko-włoski wojskowy i arystokrata, baron, marszałek polny cesarskiej i królewskiej Armii, honorowy generał armii Wojska Czechosłowacji oraz feldmarszałek Wehrmachtu. Uczestnik I wojny światowej.
 Eduard von Böhm-Ermolli w mundurze feldmarszałka Wehrmachtu | |
 marszałek polnygenerał armii feldmarszałek | |
| Pełne imię i nazwisko |
Eduard Freiherr von Böhm-Ermolli |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1875−1918 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca: |
| Główne wojny i bitwy | |
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujBöhm-Ermolli był z pochodzenia po stronie matki Włochem, po stronie ojca Niemcem, który służył w armii cesarskiej i królewskiej jako oficer. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1894. W 1896 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 3 w Gródku na stanowisko komendanta pułku[1]. 30 kwietnia 1897 został mianowany pułkownikiem. W 1901 został wyznaczony na stanowisko komendanta 16 Brygady Kawalerii w Pożoniu[2]. 12 maja 1903 został mianowany generałem majorem[3]. W 1905 został komendantem Dywizji Kawalerii Kraków w Krakowie[4]. Na tym stanowisku 29 października 1907 został mianowany na stopień feldmarszałka porucznika[3]. Dwa lata później powierzono mu komendę 12 Dywizją Piechoty w Krakowie[5]. W jesieni 1911[6] został komendantem i generałem dowodzącym 1 Korpusem w Krakowie[7]. Na tym stanowisku 29 kwietnia 1912 został mianowany na stopień generała kawalerii[3].
W czasie I wojny światowej dowodził 2 Armią, która początkowo działała w Serbii, by po przyłączeniu się Rosji do działań wojennych, walczyć na froncie wschodnim wraz ze sprzymierzoną armią niemiecką. 31 stycznia 1918 został mianowany marszałkiem polnym[3]. Po zakończeniu działań wojennych jego armia została rozwiązana w Odessie.
W listopadzie 1918, podczas walk polsko-ukraińskich we Lwowie, Ukraińcy zwrócili się do niego z propozycją objęcia naczelnej komendy wojsk ukraińskich we wschodniej Galicji, co Böhm-Ermolli przyjął[8].
Po wojnie zamieszkał w Czechosłowacji, gdzie przez rząd został odznaczony i otrzymał emeryturę wojskową. W 1928 roku został mianowany generałem armii wojsk Czechosłowacji, mimo że nigdy w nich nie służył.
Po aneksji Sudetów do III Rzeszy otrzymał stopień feldmarszałka Wehrmachtu.
Zmarł 9 grudnia 1941 roku w Opawie i tam został pochowany. Wyprawiono mu pogrzeb państwowy. Grób istnieje do dziś.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Marii Teresy
- Order Żelaznej Korony
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy – 1895[9]
- Pour le Mérite z liśćmi dębu
- Order św. Stefana I kl.
- Order Wojskowy św. Henryka
Przypisy
edytuj- ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 608, 710.
- ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 119, 162, 754.
- ↑ a b c d Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 18.
- ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 119, 164.
- ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 127, 168.
- ↑ Nowy komendant krakowskiego korpusu. „Nowości Illustrowane”. 46, s. 13, 1911.
- ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 134, 178.
- ↑ Gella Jan: Ruski miesiąc : 1/XI-22/XI 1918 : ilustrowany opis walk listopadowych we Lwowie z 2 mapami. s. 116, ok. 1919.
- ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 70.
Bibliografia
edytuj- Jan Gella: Ruski miesiąc : 1/XI-22/XI 1918 : ilustrowany opis walk listopadowych we Lwowie z 2 mapami. Lwów: Komitet Obywateli Miasta Lwowa, ok. 1919.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Zdjęcie, s. 3.