Echinococcus vogeli
Echinococcus vogeli – gatunek tasiemca (Cestoda) z rzędu Cyclophyllidea. Pasożyt wewnętrzny pakożera leśnego (psa leśnego) i psa domowego (żywiciele ostateczne postaci dojrzałej), a także paki nizinnej oraz człowieka (żywiciele pośrednie larw)[2][3]. W warunkach laboratoryjnych wykazano, że zakażeniu mogą ulegać również inne gatunki zwierząt (np. suwak mongolski)[4].
| Echinococcus vogeli[1] | |
| (Rausch et Bernstein, 1972) | |
 Protoskoleks Echinococcus vogeli | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| (bez rangi) | pierwouste |
| Nadtyp | |
| Typ | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Echinococcus vogeli |
Jest jednym z kilku gatunków wywołujących chorobę zwaną bąblowicą (echinokokoza, łac. echinococcosis cystica), a konkretniej jej groźniejszą postać, czyli alweolozę (echinokokoza wielokomorowa, łac. echinococcosis alveolaris), która charakteryzuje się śmiertelnością wynoszącą 30–80%, zaś jej obraz kliniczny wykazuje cechy nowotworu złośliwego z przerzutami (jak bąblowiec wielojamowy)[2][5][6][7]. Poza leczeniem chirurgicznym połączonym z chemioterapią antyhelmintykami (lekami przeciwrobaczymi)[8], wykazano także skuteczność albendazolu w zarażeniach tym tasiemcem[9][10].
Dojrzały osobnik ma 3,9–5,5 mm długości. Jego taśma (strobila) składa się wyłącznie z 3 proglotydów (członów): jałowego, hermafrodytycznego oraz macicznego (dłuższego od dwóch pozostałych)[2].
Gatunek po raz pierwszy został opisany w 1972 roku na podstawie proglotydu znalezionego w kale psa leśnego (pochodzącego z Kolumbii) w Ogrodzie Zoologicznym w Los Angeles[11]. W 1979 roku odkryto natomiast, że oprócz psa leśnego, tasiemiec ten może pasożytować również w organizmie psa domowego[3]. Kolejne przypadki zakażeń pochodziły z Panamy[2][12], Surinamu[12], Brazylii[13], Ekwadoru[2][12] oraz Peru[14].
Przypisy
edytuj- ↑ Echinococcus vogeli, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Antoni Deryło (red.), Parazytologia i akaroentomologia medyczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 229, ISBN 978-83-01-13804-2.
- ↑ a b A. D’Alessandro i inni, Echinococcus vogeli in man, with a review of polycystic hydatid disease in Colombia and neighboring countries, „The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene”, 28 (2), 1979, s. 303–317, DOI: 10.4269/ajtmh.1979.28.303, PMID: 572148 (ang.).
- ↑ K. Matsuo i inni, Development and sexual maturation of Echinococcus vogeli in an alternative definitive host, Mongolian gerbil (Meriones unguiculatus), „Acta Tropica”, 75 (3), 2000, s. 323–330, DOI: 10.1016/s0001-706x(00)00066-8, PMID: 10838216 (ang.).
- ↑ A. D’Alessandro, Polycystic echinococcosis in tropical America: Echinococcus vogeli and E. oligarthrus, „Acta Tropica”, 67 (1–2), 1997, s. 43–65, DOI: 10.1016/s0001-706x(97)00048-x, PMID: 9236939 (ang.).
- ↑ Manoel do Carmo Pereira Soares i inni, [Polycystic echinococcosis in the Eastern Brazilian Amazon: an update], „Revista da Sociedade Brasileira de Medicina Tropical”, 37 (Suppl 2), 2004, s. 75–83, DOI: 10.1590/s0037-86822004000700012, PMID: 15586901 (port.).
- ↑ Dennis Tappe, August Stich, Matthias Frosch, Emergence of Polycystic Neotropical Echinococcosis, „Emerging Infectious Diseases”, 14 (2), 2008, s. 292–297 (ang.).
- ↑ Nilton Ghiotti Siqueira i inni, Successful outcome of hepatic polycystic echinococcosis managed with surgery and chemotherapy, „Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene”, 101 (6), 2007, s. 624–626, DOI: 10.1016/j.trstmh.2006.08.002, PMID: 17014876 (ang.).
- ↑ U.G. Meneghelli i inni, Polycystic hydatid disease (Echinococcus vogeli). Clinical, laboratory and morphological findings in nine Brazilian patients, „Journal of Hepatology”, 14 (2–3), 1992, s. 203–210, DOI: 10.1016/0168-8278(92)90159-m, PMID: 1500684 (ang.).
- ↑ U.G. Meneghelli i inni, Polycystic hydatid disease (Echinococcus vogeli). Treatment with albendazole, „Annals of Tropical Medicine and Parasitology”, 86 (2), 1992, s. 151–156, DOI: 10.1080/00034983.1992.11812645, PMID: 1417206 (ang.).
- ↑ Robert L. Rausch, J.J. Bernstein, Echinococcus vogeli sp. n. (Cestoda: Taeniidae) from the bush dog, Speothos venaticus (Lund), „Zeitschrift für Tropenmedizin und Parasitologie”, 23 (1), 1972, s. 25–34, PMID: 5050528 (ang.).
- ↑ a b c D. Basset i inni, Neotropical echinococcosis in Suriname: Echinococcus oligarthrus in the orbit and Echinococcus vogeli in the abdomen, „The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene”, 59 (5), 1998, s. 787–790, DOI: 10.4269/ajtmh.1998.59.787, PMID: 9840599 (ang.).
- ↑ Rosãngela Rodrigues-Silva i inni, An autochthonous case of Echinococcus vogeli Rausch & Bernstein, 1972 polycystic echinococcosis in the state of Rondônia, Brazil, „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”, 97 (1), 2002, s. 123–126, DOI: 10.1590/s0074-02762002000100022, PMID: 11992162 (ang.).
- ↑ José R. Somocurcio i inni, First report of a human case of polycystic echinococcosis due to Echinococcus vogeli from neotropical area of Peru, South America, „Revista do Instituto de Medicina Tropical de São Paulo”, 46 (1), 2004, s. 41–42, DOI: 10.1590/s0036-46652004000100008, PMID: 15057334 (ang.).