E-85
E-85 – ćwiczebny cel powietrzny opracowany przez firmę Eniks.
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
0 |
Historia | |
Data oblotu |
1993 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Ciąg |
0,4 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
2,0 m |
Długość |
3,2 m |
Wysokość |
0,84 m |
Masa | |
Startowa |
140 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
600 km/h |
Pułap |
3000 m |
Zasięg |
70 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Rosja |
Historia
edytujPrace nad urządzeniem prowadzono w 1992 r. Konstruktorzy postawili sobie za cel zbudowanie maszyny, która będzie imitować bezzałogowy statek powietrzny o powierzchni odbicia od 0,1 do 10 m2. Oblot prototypu został dokonany w 1993 r. Próby wykazały, że urządzenia jest zdolne do imitowanie małych obiektów, takich jak bomba szybująca czy rakieta manewrująca. Może być konfigurowana w zależności od wykonywanego aktualnie zadania[1].
Pojazd został zbudowany w układzie konwencjonalnego samolotu. E-85 jest mocowany do belki podskrzydłowej śmigłowca, który dokonuje jego zrzutu. Z uwagi na prostą budowę i niski koszt do jego napędu zastosowano silnik strumieniowy. Cel może być wyposażony w smugacze oraz znaczniki podczerwieni. Lądowanie E-85 odbywa się z wykorzystaniem spadochronu. Dron stanowi element zestawu, który składa się dodatkowo z układu montowania na nośniku (śmigłowcu), system przygotowania do startu, system sterowania zdalnego oraz części zapasowe. W skład naziemnej obsługi pojazdu wchodzą cztery osoby[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Е-85 БПЛА-мишень. Avia.pro. [dostęp 2023-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-03)]. (ros.).
- ↑ Е-85. Уголок неба. [dostęp 2023-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-03)]. (ros.).