Dzwonek jednostronny
Dzwonek jednostronny[4], dzwonek rapunkokształtny[5] (Campanula rapunculoides L.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Występuje w Europie i Azji w strefie umiarkowanej, od Hiszpanii po Iran, Kirgistan, Kazachstan i okolice Jeziora Bajkał na Syberii[6][3]. Jako gatunek introdukowany rośnie na Wyspach Brytyjskich, Rosyjskim Dalekim Wschodzie oraz w Ameryce Północnej[3]. W Polsce jest pospolity[7].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
dzwonek jednostronny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Campanula rapunculoides L. SP.Pl.2:165 1753 | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Roślina zielna z wzniesioną łodygą osiągającą do 1 m wysokości. Łodyga jest sztywna, tępokanciasta i pokryta niezbyt licznymi włoskami, czasem nawet naga. Szyja korzeniowa jest zgrubiała. Po ziemią roślina tworzy cienkie rozłogi[5].
- Liście
- Dolne podłużnie sercowate, długoogonkowe, wyższe coraz mniejsze i węższe, na coraz krótszych ogonkach. Blaszki są nierówno karbowano-piłkowane, zwykle skąpo owłosione, od spodu zielone. Najwyższe liście wspierające kwiaty lancetowate, niemal siedzące i drobne[5].
- Kwiaty
- Wyrastają zwykle pojedynczo w kątach górnych liści, osadzone są na krótkich szypułkach i zwisają. Działki kielicha są lancetowate i mniej lub bardziej odgięte do tyłu. Pomiędzy działkami kielicha nie ma ani wyrostków, ani rąbka. Korona niebieskofioletowa, lejkowatodzwonkowata, długości od 1,5 do 2,5 cm, rozcięta do połowy na ostre i rozchylone podczas kwitnienia łatki[5].
- Owoce
- Zwieszone torebki otwierające się trzema otworkami u nasady[5].
Biologia i ekologia
edytujBylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września[8]. Rośnie w miejscach trawiastych i kamienistych, na przydrożach i innych miejscach ruderalnych, na miedzach, w murawach, zaroślach, na skrajach lasów, czasem także na polach uprawnych jako chwast[8][5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny i wyróżniający dla All. Geranion sanguinei[9].
Zastosowanie
edytujBywa uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów naturalistycznych[10]. W Polsce jest w pełni mrozoodporny (strefy mrozoodporności 4–10[10]). Z łatwością rozmnaża się poprzez kłącza; z tego też względu należy kontrolować jego rozwój, by nie zachwaścił ogrodu[10]. Rozmnaża się go przez podział wczesną wiosną lub pod koniec sierpnia, po przekwitnięciu. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub lekko zacienionym.
Zmienność
edytujW obrębie gatunku wyróżnia się dwa podgatunki[3]:
- Campanula rapunculoides subsp. cordifolia (K.Koch) Damboldt – Kaukaz i Azja Mniejsza
- Campanula rapunculoides subsp. rapunculoides – cały zasięg gatunku
W przeszłości wyróżniano szereg odmian, podgatunków lub nawet odrębnych gatunków na podstawie różnic w stopniu owłosienia łodygi czy też kielicha albo głębokości wcięć blaszki liściowej[5], ale współcześnie zmienności takiej nie nadaje się rangi taksonomicznej[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-14] (ang.).
- ↑ a b c d e Campanula rapunculoides L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-10-19] .
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 47-48, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ a b c d e f g Tadeusz Tacik , Rodzina: Campanulaceae, Dzwonkowate, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 68-69 .
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
- ↑ Adam Zając, Maria Zając (red.): Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ, 2001, s. 111.
- ↑ a b Lucjan Rutkowski , Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, wyd. 2 popr. i unowocześnione, Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2004, s. 450, ISBN 978-83-01-14342-8 .
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- BioLib: 41211
- EoL: 577767
- EUNIS: 165082
- Flora of North America: 242416225
- FloraWeb: 1054
- GBIF: 5410436
- identyfikator iNaturalist: 85321
- IPNI: 140949-1
- ITIS: 34494
- NCBI: 209536
- Plant Finder: 359085
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-365789
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:140949-1
- Tela Botanica: 75010
- USDA PLANTS: CARA
- CoL: QBTT