Dziobowal
Dziobowal[17] (Mesoplodon) – rodzaj ssaków morskich z rodziny zyfiowatych (Ziphiidae).
Mesoplodon | |||||
P. Gervais, 1850[1] | |||||
Dziobowal osobliwy (M. mirus) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Nadrząd | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Parvordo | |||||
Nadrodzina |
Ziphioidea | ||||
Rodzina | |||||
Rodzaj |
dziobowal | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Delphinus sowerbensis Blainville, 1817 (= Physeter bidens Sowerby, 1804) | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Rozmieszczenie geograficzne
edytujRodzaj obejmuje słabo poznane gatunki występujące we wszystkich oceanach świata[18][19][20].
Morfologia
edytujSystematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1850 roku francuski paleontolog i entomolog Paul Gervais w artykule poświęconym waleniom z Morza Śródziemnego opublikowanym na łamach Annales des Sciences Naturelles[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) dziobowal dwuzębny (M. bidens). Wcześniejsze nazwy – Aodon, którą utworzył w 1828 francuski zoolog René Lesson i Micropterus którą utworzył 1846 roku niemiecki paleontolog i zoolog Johann Andreas Wagner – okazały się młodszymi homonimami rodzajów ryb które nazwano odpowiednio w 1798 i 1802 roku, zaś nazwa Micropteron którą ukuł w 1849 roku duński zoolog Daniel Frederik Eschricht była niepoprawną późniejszą pisownią Micropterus Wagnera[22].
Etymologia
edytuj- Aodon (Anodon): gr. przyrostek negatywny α a ‘bez’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[23]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Aodon dalei Lesson, 1828 (= Physeter bidens Sowerby, 1804).
- Micropterus (Micropteron, Mikropteron): gr. μικρος mikros ‘mały’; -πτερος -pteros ‘-płetwy’, od πτερον pteron ‘płetwa’[24]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Delphinus micropterus G. Cuvier (= Physeter bidens Sowerby, 1804).
- Mesoplodon: gr. μεσος mesos ‘środkowy’; oπλα opla ‘uzbrojenie’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[25].
- Dioplodon (Diplodon, Diplodon): gr. δι- di- ‘podwójny’, od δις dis ‘dwa razy’, od δυο duo ‘dwa’; όπλoν oplon ‘broń, uzbrojenie’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[26]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Delphinus densirostris Blainville, 1817.
- Mesodiodon (Mesiodon): gr. μεσος mesos ‘środkowy’; δι- di- ‘podwójny’, od δις dis ‘dwa razy’, od δυο duo ‘dwa’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[27]. Gatunek typowy: Dioplodon sowerbyi Desmarest, 1822 (= Physeter bidens Sowerby, 1804).
- Dolichodon: gr. δολιχος dolikhos ‘długi’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[28]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ziphius layardii J.E. Gray, 1865.
- Callidon (Calliodon): gr. καλλος kallos ‘piękno’, od καλος kalos ‘piękny’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[29]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mesoplodon guntheri Krefft, 1871 (= Ziphius layardii J.E. Gray, 1865).
- Neoziphius: gr. νεος neos ‘nowy’; rodzaj Ziphius G. Cuvier, 1823 (zyfia)[30]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Dioplodon europaeus Gervais, 1855.
- Oulodon: gr. ούλον oúlon ‘guma’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[31]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Mesoplodon grayi von Haast, 1876.
- Paikea: według tradycji Maorysów, Paikea jest przodkiem Ngai Tahu i Ngāti Porou, plemion maoryskich na Wyspie Południowej i wschodnim wybrzeżu Nowej Zelandii na Wyspie Północnej[15]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Paikea hectori Oliver, 1922.
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[32][21][18][33]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[17] | Podgatunki[19][18][21] | Rozmieszczenie geograficzne[19][18][21] | Podstawowe wymiary[19][21][h] | Status IUCN[34] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Mesoplodon bidens | (Sowerby, 1804) | dziobowal dwuzębny | gatunek monotypowy | chłodniejsze wody północnego Oceanu Atlantyckiego od Labradoru (Kanada), Islandii i 71°30′ szerokości geograficznej północnej w Norwegii na południe do północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych, Azorów i Madery; wędruje po Zatoce Meksykańskiej i wschodniej części Morza Śródziemnego | DC: 450–550 cm MC: 1000–1500 kg |
LC | |
Mesoplodon ginkgodens | Nishiwaki & Kamiya, 1958 | dziobowal miłorzębozębny | gatunek monotypowy | cieplejsze wody Oceanów Indyjskiego i Spokojnego od południowej Indonezji i Sri Lanki do Tajwanu, Japonii, południowo-wschodniej Australii, Galapagos i Kalifornię: granice zasięgu niejasne | DC: 470–528 cm MC: około 1000 kg |
DD | |
Mesoplodon hotaula | Deraniyagala, 1963 | dziobowal opuszczony | gatunek monotypowy | cieplejsze wody Oceanu Indyjskiego i Spokojnego od Afryki Wschodniej i południowej Indonezji do Galapagos, prawdopodobnie do Ameryki Środkowej i Południowej; granice zasięgu niejasne | DC: 400–450 cm MC: około 1000 kg |
DD | |
Mesoplodon mirus | F.W. True, 1913 | dziobowal osobliwy | gatunek monotypowy | północny Ocean Atlantycki, na zachodzie od Nowej Szkocji (Kanada) do Florydy (Stany Zjednoczone), na wschodzie od Irlandii do Wysp Kanaryjskich | DC: 480–540 cm MC: 1000–1400 kg |
LC | |
Mesoplodon eueu | E.L. Carroll, M.R. McGowen, McCarthy, Marx, Aguilar, Dalebout, Dreyer, Gaggiotti, S.S. Hansen, Helden, Onoufriou, R.W. Baird, C.S. Baker, Berrow, Cholewiak, Claridge, Constantine, N.J. Davison, Eira, Fordyce, Gatesy, Hofmeyr, V. Martín, Mead, Mignucci-Giannoni, Morin, Reyes, Rogan, Rosso, M.A. Silva, Springer, Steel & M.T. Olsen, 2021 | gatunek monotypowy | genetycznie potwierdzony w Południowej Afryce, Australii i Nowej Zelandii, a także w południowej Brazylii, Tristan da Cunha, Mozambiku i Walters Shoals (Madagaskar); prawdopodobnie w całej umiarkowanej półkuli południowej | DC: około 530 cm MC: brak danych |
DD | ||
Mesoplodon europaeus | (P. Gervais, 1855) | dziobowal europejski | gatunek monotypowy | subtropikalne i tropikalne wody Oceanu Atlantyckiego, na zachodzie od północnych Stanów Zjednoczonych do Brazylii (być może do Urugwaju), na wschodzie od Irlandii do Gwinei Bissau (być może do Angoli) | DC: 420–485 cm MC: około 800 kg |
LC | |
Mesoplodon layardii | (J.E. Gray, 1865) | dziobowal kagańcowy | gatunek monotypowy | umiarkowane wody południowego Oceanu Atlantyckiego, Indyjskiego i południowej części Spokojnego do wód Angoli; wędrowny (1 zapis) do Mjanmy | DC: 550–625 cm MC: 1000–1300 kg |
LC | |
Mesoplodon carlhubbsi | Moore, 1963 | dziobowal skryty | gatunek monotypowy | północny Ocean Spokojny, głównie w zachodniej części Ameryki Północnej (54°18′–32°42′ szerokości geograficznej północnej), a także u wybrzeży Japonii (41°42′–35° szerokości geograficznej północnej); brak zapisów ze środkowego Oceanu Spokojnego | DC: 470–532 cm MC: 1000–1500 kg |
DD | |
Mesoplodon bowdoini | R.C. Andrews, 1908 | dziobowal rozdzielnozębny | gatunek monotypowy | wydaje się być ograniczony do chłodniejszych wód półkuli południowej (32° szerokości geograficznej południowej do strefy konwergencji antarktycznej); może być okołobiegunowy | DC: 390–441 cm MC: około 1000 kg |
DD | |
Mesoplodon traversii | (J.E. Gray, 1874) | dziobowal łopatozębny | gatunek monotypowy | znany z niewielu zapisów w Nowej Zelandii, na Wyspach Chatham i w Chile (archipelag Juan Fernández); nie wiadomo, w jaki sposób te zapisy odzwierciedlają zasięg | DC: 500–550 cm MC: brak danych |
DD | |
Mesoplodon hectori | (J.E. Gray, 1871) | dziobowal skośnopyski | gatunek monotypowy | większość zapisów pochodzi z Nowej Zelandii i atlantyckiej Ameryki Południowej, odnotowano je również w Południowej Afryce i Australii; brak zapisów z Oceanu SPokojnego na wschód od Nowej Zelandii, ale granice zasięgu są niejasne | DC: 343–443 cm MC: około 500 kg |
DD | |
Mesoplodon grayi | von Haast, 1876 | dziobowal południowy | gatunek monotypowy | z umiarkowanych wód południowego Oceanu Spokojnego, Indyjskiego i południowego Spokojnego po Antarktydę; 1 osobnik wyrzucony na brzeg w Holandii prawdopodobnie był zabłąkany | DC: 450–500 cm MC: około 900 kg |
LC | |
Mesoplodon stejnegeri | F.W. True, 1885 | dziobowal szablozębny | gatunek monotypowy | subpolarne i zimne umiarkowane wody północnego Oceanu SPokojnego, od płytkich wód Morza Beringa na południe do południowej Japonii na zachodzie i do środkowej Kalifornii na wschodzie | DC: 480–574 cm MC: 1000–1300 kg |
NT | |
Mesoplodon densirostris | (de Blainville, 1817) | dziobowal zwartopyski | gatunek monotypowy | wody tropikalne i subtropikalne na całym świecie; okazjonalne zapisy w wodach umiarkowanych mogą być osobnikami zabłąkanymi | DC: 425–475 cm MC: około 800 kg |
LC | |
Mesoplodon peruvianus | Reyes, Mead & Van Waerebeek, 1991 | dziobowal karłowaty | gatunek monotypowy | wschodni tropikalny Ocean Spokojny od 28° szerokości geograficznej północnej do 29° szerokości geograficznej południowej; 1 zapis z Nowej Zelandii, obecnie uważany za osobnika zabłąkanego | DC: 370–390 cm MC: około 500 kg |
LC | |
Mesoplodon perrini | Dalebout, Mead, C.S. Baker, A.N. Baker & van Helden, 2002 | dziobowal kalifornijski | gatunek monotypowy | znany z kilku stanowisk w Kalifornii (zachodnie Stany Zjednoczone) i możliwe, że widziano go na morzu u wybrzeży Kalifornii; zasięg nieznany | DC: 390–443 cm MC: około 700 kg |
EN |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, EN – gatunek zagrożony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.
Opisano również gatunki wymarłe[35]:
- Mesoplodon blasii (Brandt, 1873)[36] (fanerozoik)
- Mesoplodon posti Lambert & Louwye, 2016[37] (neogen)
- Mesoplodon slangkopi Bianucci, Lambert & Post, 2007[38] (neogen)
- Mesoplodon tumidirostris Miyazaki & Hasegawa, 1992[39] (oligocen–holocen)
Uwagi
edytuj- ↑ Młodszy homonim Aodon Lacépède, 1798 (Chondrichthyes).
- ↑ Młodszy homonim Micropterus Lacépède, 1802 (Actinopterygii).
- ↑ a b Niepoprawna późniejsza pisownia Micropterus J.A. Wagner, 1846.
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Aodon Lesson, 1828
- ↑ a b Niepoprawna późniejsza pisownia Dioplodon P. Gervais, 1850.
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Mesodiodon Duvernoy, 1851.
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Callidon J.E. Gray, 1871.
- ↑ DC – długość ciała; MC – masa ciała
Przypisy
edytuj- ↑ a b c P. Gervais. Mémoire sur la famille des Cétacés Ziphoides, et plus particulièrement sur le Ziphius cavirostris de la Méditerranée. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Troisiéme Série. 14, s. 16, 1850. (fr.).
- ↑ R.-P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux décoverts depuis 1788 jusqu’a nos jours. T. 1: Cétacés. Paris: Chez Baudouin, 1828, s. 149, ryc. 3. (fr.).
- ↑ J.A. Wagner: Cete Dentigera. W: J.C.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. T. 7. Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper'schen Schmetterlingswerkes, 1846, s. 352. (niem.).
- ↑ D.F. Eschricht. Undersögelser over Hvaidyrene. „Det Kongelige Danske Videnskabernes Selskabs Skrifter”. Förste Bind. 1, s. 97, 1849. (duń.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of the Specimens of Mammalia in the Collection of the British Museum. Cz. 1: Cetacea. 1850, s. 71. (ang.).
- ↑ G.L. Duvernoy. Mémoire sur les caractères ostéologiques des genres nouveaux ou des espèces nouvelles de cétacés vivants ou fossiles, dont les squelettes entiers, ou les tétes seulement, sont conservés dans les galeries d’anatomie comparée do Muséum d’histoire naturelle. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Troisiéme Série. 15, s. 55, 1851. (fr.).
- ↑ a b Gray 1866 ↓, s. 349.
- ↑ Gray 1866 ↓, s. 353.
- ↑ J.E. Gray. Notice of a new Australian ziphioid whale. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth seires. 7, s. 368, 1871. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of seals and whales in the British museum. Supplement. London: The Trustees, 1871, s. 101. (ang.).
- ↑ Mammalia. W: A.F. Marschall: Nomenclator zoologicus continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, sub auspiciis et sumptibus C. R. Societatis zoologico-botanicae conscriptus a comite Augusto de Marschall. Vindobonae: typis C. Ueberreuter (M. Salzer), 1873, s. 5. (łac.).
- ↑ J.F.J. van Haast. On Oulodon: a new genus of Ziphioid Whales. „Transactions and Proceedings of the New Zealand Institute”. 9, s. 450, 1876. (ang.).
- ↑ J.F.J. van Haast. Further Notes on Oulodon, a new Genus of Ziphioid Whales from the New-Zealand Seas. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876, s. 457, 1876. (ang.).
- ↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 1067. (łac.).
- ↑ a b W. R. Oliver. A Review of the Cetacea of the New Zealand Seas. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1922, s. 574, 1922. (ang.).
- ↑ P. Hershkovitz. Catalog of Living Whales. „United States National Museum Bulletin”. 246, s. 125, 1966. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 191. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 286–288. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e C. MacLeod: Family Ziphiidae (Beaked Whales). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 351–357. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mesoplodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 572–574. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ ICZN. Opinion 1289. Mesoplodon Gervais, 1850 (Mammalia, Cetacea); conserved. „The Bulletin of zoological nomenclature”. 42 (1), s. 19–20, 1985. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 110.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 423.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 415.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 235.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 414.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 241.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 151.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 456.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 490.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
- ↑ E.L. Carroll, M.R. McGowen, M.L. McCarthy, F.G. Marx, N. Aguilar, M.L. Dalebout, S. Dreyer, O.E. Gaggiotti, S.S. Hansen, A. van Helden, A.B. Onoufriou, R.W. Baird, C.S. Baker, S. Berrow, D. Cholewiak, D. Claridge, R. Constantine, N.J. Davison, C. Eira, R.E. Fordyce, J. Gatesy, G.J.G. Hofmeyr, V. Martín, J.G. Mead, A.A. Mignucci-Giannoni, P.A. Morin, C. Reyes, E. Rogan, M. Rosso, M.A. Silva, M.S. Springer, D. Steel & M.T. Olsen. Speciation in the deep: genomics and morphology reveal a new species of beaked whale Mesoplodon eueu. „Proceedings of the Royal Society B”. Biological sciences. 288 (1961), s. 20211213, 2021. DOI: 10.1098/rspb.2021.1213. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Mesoplodon – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-06]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Mesoplodon Gervais, 1850, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-11-23] (ang.).
- ↑ J.F. von Brandt. Untersuchungen über die fossilen und subfossilen Cetaceen Europa’s. „Mémoires de l’Académie Impériale des Sciences de St.-Pétersbourg”. VIIE série. 20 (1), s. 225, 1873. (niem.).
- ↑ O. Lambert & S. Louwye. A new early Pliocene species of Mesoplodon: a calibration mark for the radiation of this species-rich beaked whale genus. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 36 (2), s. e1055754, 2016. DOI: 10.1080/02724634.2015.1055754. (ang.).
- ↑ G. Bianucci, O. Lambert & K. Post. A high diversity in fossil beaked whales (Mammalia, Odontoceti, Ziphiidae) recovered by trawling from the sea floor off South Africa. „Geodiversitas”. 29 (4), s. 586, 2007. (ang.).
- ↑ N. Miyazaki & Y. Hasegawa. A new species of fossil beaked whale, Mesoplodon tumidirostris sp. nov. (Cetacea, Ziphiidae) from the central North Pacific. „Bulletin of the National Science Museum, Tokyo”. Series A. 18 (4), s. 168, 1992. (ang.).
Bibliografia
edytuj- J.E. Gray: Catalogue of seals and whales in the British Museum. Wyd. 2. London: The Trustees, 1866, s. 1–. (ang.).
- R. Owen. Monograph on the British Fossil Cetacea from the Red Crag. „Monograph of the Palaeontographical Society”. 23, s. 1–40, 1870. (ang.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).