Dziedzice z Reigate

opowiadanie Arthura Conana Doyle'a z 1893; jedna z przygód Sherlocka Holmesa i doktora Johna Watsona

Dziedzice z Reigate (ang. The Adventure of the Reigate Squires lub The Adventure of the Reigate Puzzle) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a o przygodach Sherlocka Holmesa. Pierwsza publikacja w The Strand Magazine w czerwcu 1893, następnie w tomie Wspomnienia Sherlocka Holmesa (1894). Ilustrował Sidney Paget. Na liście najlepszych przygód Holmesa ułożonej przez Conana Doyle’a zajmuje miejsce dwunaste[1].

Dziedzice z Reigate
The Adventure of the Reigate Squire
Ilustracja
Coś ty narobił, Watsonie!
Autor

Arthur Conan Doyle

Typ utworu

kryminał

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wielka Brytania

Język

angielski

Data wydania

1893

poprzednia
Rytuał Musgrave’ów
następna
Garbus

Inne tytuły polskich przekładów to: Dziedzice z Rejgeth, Panowie z Reigate, Zagadka z Reigate, Łamigłówka z Reigate i Tajemnica morderstwa w Reigate.

Podobnie jak w opowiadaniu Sprawa diabelskiej stopy, Doktor Watson nakłania Holmesa do wyjazdu na urlop, by odpoczął od rozwiązywania zagadek. Zamieszkują u pułkownika Haytera, kolegi Watsona z wojny, w wiejskim zaciszu koło Reigate w hrabstwie Surrey.

Jednak wkrótce po ich przybyciu ma miejsce seria dramatycznych zdarzeń. Wpierw następuje włamanie w posiadłości miejscowego właściciela ziemskiego Actona. Włamywacze przeszukali bibliotekę, zabierając dziwny łup: tom Homera, dwa platerowane świeczniki, przycisk do papieru z kości słoniowej, mały dębowy barometr i kłębek sznurka. Nazajutrz u sędziego Cunninghama zastrzelony zostaje stangret. Nastąpiło to kwadrans przed północą, a zabity był ubrany, jakby oczekiwał wizyty.

Pułkownik wyjaśnia, że Acton i Cunningham toczą proces o kawałek ziemi. Holmes mimo protestów Watsona postanawia zająć się sprawą. Sędzia i jego syn zgodnie twierdzą, że widzieli mordercę uciekającego przez parkan. W dłoni zabitego znaleziono skrawek papieru ze słowami dowiesz się i może oraz godziną, zgodną z czasem jego śmierci. Holmes zauważa, że list pisały na przemian dwie osoby. Reszta listu musi być w kieszeni mordercy. Detektyw domyśla się, kto nim jest, musi jednak zdobyć dowód. Odwraca uwagę zebranych wywróciwszy stolik z karafką wody i półmiskiem z pomarańczami mówiąc: Coś ty narobił, Watsonie! Gdy wszyscy rzucają się zbierać owoce z podłogi, przeprowadza w sąsiednim pokoju rewizję potwierdzającą jego podejrzenia.

Ekranizacje

edytuj
  • 1922 odcinek serialu, w którym Holmesa zagrał Eille Norwood (film niemy)[2].
  • 1951 odcinek serialu, w którym Holmesa zagrał Alan Wheatley[3].

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj