Dzidziuś pana Laurenta

Dzidziuś Pana Laurenta (Le Bebe de Monsieur Laurent) - dramat Rolanda Topora wydany w 1972.

Opis treści

edytuj

Dzidziuś Pana Laurenta jest pseudosztuką teatralną, parodią dramatu. Głównie dominuje tu czarny humor. Akcja składa się ze splotu absurdalnych sytuacji. Opowiada o Panu Laurent, który pewnego dnia przybił swoje dziecko na drzwiach frontowych swojego domu. Zdarzenie to jest żywo komentowane przez okolicznych mieszkańców. Między dialogami wplatane są śpiewy antycznego chóru. Na samym końcu dramatu Topor umieścił fikcyjny wywiad samego siebie z dziennikarzami, którzy zarzucają mu nieuzasadniony makabryzm. Wywiad również jest pełen śmiesznych i absurdalnych zdań.

Bibliografia

edytuj
  • Topor. R., Dzidziuś Pana Laurenta, wyd. L&L, Gdańsk, 1996
  • Jarmułowicz Małgorzata : Patroszenie dzidziusia i inne przyjemności : o dramaturgii Rolanda Topora // Topos. - 1997, nr 2, s. 37-41
  • Kępa Ewa : Autokreacja Rolanda Topora // Topos. - 2000, nr 1, s. 159-165
  • Kot Wiesław : Instruktor umierania : Roland Topor (1938-1997) // Wprost. - 1997, nr 17, s. 100