Dziarżynsk (rejon lelczycki)

Dziarżynsk (biał. Дзяржынск; ros. Дзержинск, Dzierżynsk; hist. pol. Radziłowicze; biał. Ра́дзілавічы, Radziławiczy; ros. Радиловичи, Radiłowiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie lelczyckim, w sielsowiecie Dziarżynsk, przy granicy z Ukrainą.

Dziarżynsk
Дзяржынск
Дзержинск
Ilustracja
Stwiha w okolicy Dziarżynska; w międzywojniu rzeką przebiegała granica polsko-sowiecka
Państwo

 Białoruś

Obwód

 homelski

Rejon

lelczycki

Sielsowiet

Dziarżynsk

Populacja (2019)
• liczba ludności


600[1]

Nr kierunkowy

375 2356

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole znajduje się punkt z opisem „Dziarżynsk”
Położenie na mapie obwodu homelskiego
Mapa konturowa obwodu homelskiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Dziarżynsk”
Ziemia51°40′14″N 27°32′56″E/51,670556 27,548889

Warunki naturalne

edytuj

Wieś położona jest wśród dużego kompleksu leśno-bagiennego, pomiędzy Rezerwatem Krajobrazowym Błota Olmańskie a Bukczańskim Rezerwatem Biologicznym. W pobliżu wsi przepływa Stwiha.

Demografia

edytuj

Według spisu z 2009 Dziarżynsk zamieszkiwało 812 osób, w tym 808 Białorusinów (99,51%), 2 Rosjan (0,25%), 1 Ukrainiec (0,12%) i 1 osoba, która nie podała żadnej narodowości[2].

Do 2019 liczba ludności spadła do 600 osób[1].

Historia

edytuj

W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie mozyrskim, w gminie Tonież.

Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich, w okręgu brzeskim, w powiecie mozyrskim, w gminie Tonież.

W wyniku postanowień traktatu ryskiego znalazły się w granicach Związku Sowieckiego. W okresie międzywojennym leżały przy granicy z Polską. Znajdował się tu wówczas zastaw sowieckich wojsk pogranicznych, podległy komendanturze „Bukcza[3]. W międzywojniu doszło do zmiany nazwy wsi na obecną.

Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj