Wikipedia

Dyskografia Soundgarden

lista w projekcie Wikimedia

Dyskografia Soundgarden – amerykańskiego zespołu muzycznego, składa się z sześciu albumów studyjnych, dwóch koncertowych, pięciu kompilacji, dwudziestu pięciu singli, siedmiu minialbumów, dwóch wideo, dwudziestu trzech teledysków i trzynastu soundtracków. Łączny nakład sprzedanych płyt grupy wynosi 25 milionów na całym świecie[1], z czego 10 milionów egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych[2].

Dyskografia Soundgarden
Ilustracja
Soundgarden (2012)
Wydawnictwa
Albumy studyjne↙

6

Albumy koncertowe↙

2

Kompilacje↙

5

Minialbumy↙

7

Single↙

25

Wideo↙

3

Teledyski↙

23

Soundtracki↙

12

Zespół powstał w 1984 w Seattle w stanie Waszyngton z inicjatywy wokalisty Chrisa Cornella, basisty Hiro Yamamoto i gitarzysty Kima Thayila[3][4]. Pierwszym perkusistą Soundgarden, po rezygnacji Cornella z gry na tym instrumencie, był Scott Sundquist[5][6]. Premierowymi utworami zespołu były trzy kompozycje – „Heretic”, „All Your Lies” i „Tears to Forget”, które w 1986 zostały zamieszczone na kompilacji Deep Six[6]. Także w 1986 miejsce Sundquista zajął Matt Cameron[7]. W 1987 i 1988 grupa opublikowała nakładem Sub Pop minialbumy Screaming Life, promowany singlem „Hunted Down”[8], i Fopp[9]. W tym samym roku, po podpisaniu kontraktu z niezależną wytwórnią SST[10], muzycy wydali debiutancki album studyjny Ultramega OK[11]. Płytę promował singel „Flower”, którego teledysk emitowany był w MTV[11]. Po zakończeniu trasy promującej Ultramega OK i sesji do drugiego albumu studyjnego, szeregi zespołu opuścił Yamamoto[12][13]. W jego miejsce przyjęto Jasona Evermana[14][15]. Muzycy, nie będąc zadowolonymi z brzmienia pierwszej płyty, zdecydowali się na zmianę wytwórni, podpisując kontrakt z A&M[16]. Dzięki temu Soundgarden był pierwszym zespołem z Seattle, który związał się umową z dużą wytwórnią fonograficzną[16][17]. Jej nakładem ukazał się drugi album studyjny – Louder Than Love[17][18]. Promowały go single „Loud Love” i „Hands All Over”[17], które zostały odnotowane na listach w Wielkiej Brytanii[19]. W 1990 płyta zadebiutowała na 108. pozycji w zestawieniu Billboard 200[20]. W tym samym roku w zespole doszło do zmiany personalnej; miejsce Evermana zajął Ben Shepherd[12][15][21].

W 1991 na rynku ukazał się trzeci album studyjny Soundgarden – Badmotorfinger[12], który uplasował się na 39. miejscu w zestawieniu Billboard 200[20] oraz uzyskał w Australii certyfikat złotej płyty[22]. W Kanadzie otrzymał status platyny[23], w Stanach Zjednoczonych podwójnej platyny[2], a w Wielkiej Brytanii srebrnej[24]. Promowały go single „Jesus Christ Pose”, „Outshined” i „Rusty Cage”, które uplasowały się w Top 50. w Wielkiej Brytanii[19]. Trzy lata później muzycy opublikowali czwarty album studyjny Superunknown[25]. Zadebiutował on na szczycie zestawienia Billboard 200[20]. Płyta odnotowała dziesięciomilionową sprzedaż na świecie[4], uzyskując certyfikaty trzykrotnej platyny w Australii[22] i Kanadzie[23], pięciokrotnej platyny w Stanach Zjednoczonych[2] oraz złotej w Szwecji[26] i w Wielkiej Brytanii[24]. W ramach promocji grupa udostępniła single „Spoonman”, „The Day I Tried to Live”, „Black Hole Sun”, „My Wave” i „Fell on Black Days”[25], które uplasowały się na czołowych lokatach notowania „Billboardu” – Mainstream Rock Songs[27]. W 1995 Soundgarden został dwukrotnym laureatem nagrody Grammy – za kompozycje „Spoonman” i „Black Hole Sun”[28]. Rok później nakładem A&M ukazał się piąty album studyjny Down on the Upside[29]. Zadebiutował on 2. miejscu w zestawieniu Billboard 200[20]. Płytę promowały cztery single – „Pretty Noose”, „Burden in My Hand”, „Blow Up the Outside World” i „Ty Cobb”, z czego dwa dotarły do 1. lokaty Mainstream Rock Songs[27]. Down on the Upside uzyskał certyfikat platyny w Australii[22], Kanadzie[23] i w Stanach Zjednoczonych[2] oraz status srebrnej w Wielkiej Brytanii[24]. W 1997, z uwagi na wewnętrzne konflikty, zespół zawiesił działalność na trzynaście lat[30].

Reaktywacja Soundgarden miała miejsce 1 stycznia 2010[31]. Trzy lata później muzycy opublikowali szósty album studyjny King Animal[32], który zadebiutował na 5. pozycji w zestawieniu Billboard 200[20]. W maju 2017 Cornell popełnił samobójstwo[33].

Albumy studyjne

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycje na listach przebojów Sprzedaż Certyfikat
USA
[20] 		AUS
[34] 		CAN
[35] 		DEU
[36] 		FIN
[37][38] 		GBR
[19] 		NLD
[39] 		NOR
[40] 		NZL
[41] 		SWE
[42]
1988 Ultramega OK
  • Wydany: 31 października 1988
  • Wytwórnia: SST
  • Format: CD, kaseta, LP
 – – – – – – – – – –
1989 Louder Than Love
  • Wydany: 5 września 1989
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
 108 – – – – – – – – –
1991 Badmotorfinger
  • Wydany: 8 października 1991
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
 39 27 50 – – 39 – – 16 –
1994 Superunknown
  • Wydany: 8 marca 1994
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
 1 1 2 13 5 4 11 5 1 3
  • AUS: 3× platynowa płyta[22]
  • CAN: 3× platynowa płyta[23]
  • GBR: złota płyta[24]
  • ITA: złota płyta[43]
  • NLD: złota płyta[44]
  • USA: 5× platynowa płyta[2]
  • SWE: złota płyta[26]
1996 Down on the Upside
  • Wydany: 21 maja 1996
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta, LP
 2 1 4 15 4 7 12 6 1 3
  • AUS: platynowa płyta[45]
  • CAN: platynowa płyta[23]
  • GBR: srebrna płyta[24]
  • NZL: platynowa płyta[46]
  • USA: platynowa płyta[2]
2012 King Animal
  • Wydany: 13 listopada 2012
  • Wytwórnia: Republic
  • Format: CD, LP, DI
 5 6 6 10 10 21 24 13 4 25
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

Albumy koncertowe

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycje na listach przebojów
USA
[20] 		BEL (FL)
[47] 		BEL (WA)
[48] 		DEU
[36] 		ESP
[49] 		SWI
[50] 		UK
[19]
2011 Live on I5
  • Wydany: 22 marca 2011
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, DI
 47 – – – – – 130
2019 Live from the Artists Den – 87 77 39 78 32 –
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

Kompilacje

edytuj
Rok Dane dot. albumu Pozycje na listach przebojów Sprzedaż Certyfikat
USA
[20] 		AUS
[34] 		BEL (FL)
[47] 		BEL (WA)
[48] 		CAN
[35] 		DEU
[36] 		ESP
[49] 		GBR
[19] 		ITA
[51] 		NLD
[39] 		NOR
[40] 		NZL
[41] 		SWI
[50]
1990 Screaming Life/Fopp
  • Wydany: 11 maja 1990
  • Wytwórnia: Sub Pop
  • Format: CD, kaseta
 – – – – – – – – – – – – –
1997 A-Sides
  • Wydany: 4 listopada 1997
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, kaseta
 63 39 – – 51 – – 90 – – – 6 –
  • GBR: srebrna płyta[24]
2010 Telephantasm
  • Wydany: 28 września 2010
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, LP
 24 20 96 76 15 73 66 83 48 97 35 12 94
  • USA: platynowa płyta[2]
2012 The Classic Album Selection
  • Wydany: 21 maja 2012
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, box set
 – – 149 193 – – – – – – – – –
2014 Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path
  • Wydany: 24 listopada 2014
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: 3-CD box set
 – – – – – 86 71 – – – – – 86
„–” oznacza, że album nie był notowany na danej liście.

EP

edytuj
Rok Dane dot. minialbumu
1987 Screaming Life
  • Wydany: 1 października 1987
  • Wytwórnia: Sub Pop
  • Format: 12”, kaseta
1988 Fopp
  • Wydany: 1 sierpnia 1988
  • Wytwórnia: Sub Pop
  • Format: 12”
1990 Loudest Love
  • Wydany: październik 1990
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD
1992 Satanoscillatemymetallicsonatas (SOMMS)
  • Wydany: 23 czerwca 1992
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, LP
1995 Songs from the Superunknown
  • Wydany: 21 listopada 1995
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD, CD-ROM
2011 Before the Doors: Live on I-5 Soundcheck
  • Wydany: 25 listopada 2011
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: CD
2013 King Animal Demos
  • Wydany: 20 kwietnia 2013
  • Wytwórnia: Republic
  • Format: 10”

Single

edytuj
Rok Tytuł Pozycje na listach przebojów Sprzedaż Certyfikat Album
USA
[53] 		AUS
[34][54] 		CAN
[55] 		DEU
[36] 		FIN
[37][38] 		FRA
[56] 		GBR
[19] 		IRL
[57] 		ITA
[58] 		NLD
[39] 		NZL
[41] 		SWE
[42] 		SWI
[59]
1987 „Hunted Down” – – – – – – – – – – – – – Screaming Life (EP)
1989 „Flower” – – – – – – – – – – – – – Ultramega OK
„Loud Love” – – – – – – 87 – – – – – – Louder Than Love
„Hands All Over” – – – – – – 82 – – – – – –
1990 „Room a Thousand Years Wide” – – – – – – – – – – – – – –
1991 „Jesus Christ Pose” – – – – – – 30 – – – – – – Badmotorfinger
„Outshined” – 76 – – – – 50 – – – – – –
1992 „Rusty Cage” – 80 – – – – 41 – – – – – –
1994 „Spoonman” – 23 12 – 8 – 20 23 – 37 10 37 – Superunknown
„The Day I Tried to Live” – – – – – – 42 – – – – – –
„Black Hole Sun” – 6 5 26 13 10 12 7 – 25 22 19 –
  • AUS: złota płyta[60]
  • GBR: srebrna płyta[24]
  • ITA: złota płyta[61]
„My Wave” – 50 66 – – – – – – – 46 – –
„Fell on Black Days” – 52 66 – 10 – 24 14 – 45 – – –
1996 „Pretty Noose” – 22 43 – 10 – 14 – 32 – 18 42 47 Down on the Upside
„Burden in My Hand” – 57 9 – – – 33 – – – – – –
„Blow Up the Outside World” – 76 89 – – – 40 – – – – – –
1997 „Ty Cobb” – – – – – – – – – – – – –
„Bleed Together” – – – – – – – – – – – – – A-Sides
2010 „Black Rain” 96 90 44 – – – 109 – – – – – – Telephantasm
„The Telephantasm” – – – – – – – – – – – – –
2012 „Live to Rise” 110[c] – 69 – – – – – – – – – – The Avengers Soundtrack
„Been Away Too Long” – – 93 – – – – – – – – – – King Animal
2013 „By Crooked Steps” – – – – – – – – – – – – –
2017 „Beyond the Wheel”
(wczesna wersja)
 		– – – – – – – – – – – – – Ultramega OK
(reedycja)
2019 „New Damage” / „Blind Dogs” – – – – – – – – – – – – – Live from the Artists Den
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

DVD

edytuj
Rok Dane dot. albumu Uwagi
1990 Louder than Live
  • Wydany: 22 maja 1990
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: VHS
1992 Motorvision
  • Wydany: 17 listopada 1992
  • Wytwórnia: A&M
  • Format: VHS
2019 Live from the Artists Den
  • Wydany: 26 lipca 2019
  • Wytwórnia: Universal
  • Format: Blu-ray

Teledyski

edytuj
Rok Tytuł Reżyseria Źródło
1988 „Flower” Mark Miremont [66]
1989 „Loud Love” Kevin Kerslake [67]
1990 „Hands All Over” [68]
1991 „Jesus Christ Pose” Eric Zimmerman [69]
„Outshined” (wersja pierwsza) Matt Mahurin [70]
„Outshined” (wersja druga) Kevin Kerslake N/A
1992 „Rusty Cage” Eric Zimmerman [71]
1994 „Spoonman” Jeffrey Plansker [72]
„The Day I Tried to Live” Matt Mahurin [73]
„Black Hole Sun” Howard Greenhalgh [74]
„My Wave” Henry Shepherd [75]
„Fell on Black Days” Jake Scott [76]
1995 „Superunknown” Numillennia N/A
1996 „Pretty Noose” (wersja pierwsza) Frank Kozik [77]
„Pretty Noose” (wersja druga) Henry Shepherd [78]
„Burden in My Hand” Jake Scott [79]
„Blow Up the Outside World” Gerald Casale [80]
2010 „Get on the Snake” N/A N/A
„Black Rain” Brendon Small [81]
2012 „Live to Rise” Robert Hales [82]
„Been Away Too Long” Josh Graham [83]
2013 „By Crooked Steps” Dave Grohl [84]
„Halfway There” Josh Graham [85]

Soundtracki

edytuj
Rok Utwór Soundtrack Album Źródło
1989 „Get on the Snake” Droga do domu Louder Than Love [86]
1990 „Heretic” Więcej czadu Deep Six
1992 „Loud Love” Świat Wayne’a Louder Than Love [87]
„Birth Ritual” i „Spoonman”[d] Singles: Original Motion Picture Soundtrack Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path / Superunknown [64][88]
1993 „Outshined” Prawdziwy romans Badmotorfinger [89]
1994 „Jesus Christ Pose” Cholerny świat [90]
1995 „Blind Dogs” Przetrwać w Nowym Jorku Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path [91]
1996 „Nothing to Say” Hype! The Motion Picture Soundtrack Screaming Life (EP) [92]
2001 „Spoonman” ATV Offroad Fury Superunknown [93]
2004 „My Wave” Ujarzmić fale [94]
„Rusty Cage” Grand Theft Auto: San Andreas Official Soundtrack Box Set Badmotorfinger [95]
2012 „Live to Rise” The Avengers (Original Motion Picture Soundtrack) Echo of Miles: Scattered Tracks Across the Path [96]
2013 „Been Away Too Long” NHL 14 King Animal [97]

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Dane dotyczące sprzedaży płyty pochodzą z końca 2016[32].
  2. ↑ Pierwszy milion egzemplarzy płyty dołączony był w formie darmowej do gry Guitar Hero: Warriors of Rock[52].
  3. ↑ Singel uplasował się jedynie na liście Bubbling Under Hot 100 Singles, zwiększoną o 25 utworów w stosunku do Billboard Hot 100[62].
  4. ↑ W filmie Samotnicy (1992, reż. Cameron Crowe) wykorzystano wersję demo utworu „Spoonman”[88].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Bronze Statue Honours Soundgarden’s Chris Cornell in Seattle. Euronews. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-12)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Gold & Platinum – RIAA. Recording Industry Association of America. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  3. ↑ Yarm 2012 ↓, s. 59.
  4. ↑ a b c Babula 2017 ↓, s. 49.
  5. ↑ Anderson 2007 ↓, s. 113.
  6. ↑ a b Koziczyński 2010 ↓, s. 71.
  7. ↑ Prato 2009 ↓, s. 103; Yarm 2012 ↓, s. 103.
  8. ↑ Koziczyński 2010 ↓, s. 72; Yarm 2012 ↓, s. 104–105
  9. ↑ Anderson 2007 ↓, s. 115; Prato 2009 ↓, s. 203.
  10. ↑ Prato 2009 ↓, s. 203, 205.
  11. ↑ a b Anderson 2007 ↓, s. 118.
  12. ↑ a b c Anderson 2007 ↓, s. 120.
  13. ↑ Prato 2009 ↓, s. 211.
  14. ↑ Prato 2009 ↓, s. 212.
  15. ↑ a b Koziczyński 2010 ↓, s. 74.
  16. ↑ a b Yarm 2012 ↓, s. 157.
  17. ↑ a b c Anderson 2007 ↓, s. 119.
  18. ↑ a b c Koziczyński 2010 ↓, s. 73.
  19. ↑ a b c d e f Soundgarden: Official Chart Company. Official Charts Company. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
  20. ↑ a b c d e f g h Soundgarden – Chart History – Billboard 200. Billboard. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  21. ↑ Prato 2009 ↓, s. 266.
  22. ↑ a b c d e f g ARIA Charts – Accreditations – 2017 Albums. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-24)]. (ang.).
  23. ↑ a b c d e f g h i Gold/Platinum – Music Canada. Music Canada. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  24. ↑ a b c d e f g h i j k l m Certified Awards. British Phonographic Industry. [dostęp 2017-08-24]. (ang.).
  25. ↑ a b Anderson 2007 ↓, s. 123.
  26. ↑ a b c Guld- och Platinacertifikat − År 1987−1998. Swedish Recording Industry Association. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-30)]. (szw.).
  27. ↑ a b Soundgarden – Chart History – Mainstream Rock Songs. Billboard. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-04)]. (ang.).
  28. ↑ Soundgarden: The Recording Academy. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-02)]. (ang.).
  29. ↑ Koziczyński 2010 ↓, s. 77.
  30. ↑ Koziczyński 2010 ↓, s. 77; Yarm 2012 ↓, s. xiv.
  31. ↑ Koziczyński 2010 ↓, s. 78.
  32. ↑ a b c Babula 2017 ↓, s. 53.
  33. ↑ Babula 2017 ↓, s. 55.
  34. ↑ a b c Discography Soundgarden. australian-charts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  35. ↑ a b Canadian Albums Chart:
  36. ↑ a b c d Discography Soundgarden. [dostęp 2017-08-24]. (niem.).
  37. ↑ a b Timo Pennanen: Sisältää hitin - levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972 (in Finnish) (1st ed.). Helsinki: Tammi, 2006. ISBN 978-951-1-21053-5.
  38. ↑ a b Discography Soundgarden. finnishcharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  39. ↑ a b c Discography Soundgarden. dutchcharts.nl. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)]. (niderl.).
  40. ↑ a b Discography Soundgarden. norwegiancharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-30)]. (ang.).
  41. ↑ a b c Discography Soundgarden. charts.org.nz. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  42. ↑ a b Discography Soundgarden. swedishcharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-03)]. (ang.).
  43. ↑ a b Certificazioni – FIMI – Soundgarden. Federazione Industria Musicale Italiana. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-01)]. (wł.).
  44. ↑ a b Goud/Platina – NVPI. NVPI. [dostęp 2020-04-01]. (niem.).
  45. ↑ a b ARIA Charts – Accreditations – 1997 Albums. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  46. ↑ a b NZ Top 40 Albums Chart – 30 March 1997. Recorded Music NZ. [dostęp 2021-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-18)]. (ang.).
  47. ↑ a b Discography Soundgarden. Ultratop. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (niderl.).
  48. ↑ a b Discography Soundgarden. Ultratop. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (niderl.).
  49. ↑ a b Discography Soundgarden. spanishcharts.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  50. ↑ a b Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Commuunity. Hitparade.ch. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (niem.).
  51. ↑ Discography Soundgarden. italiancharts.com. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).
  52. ↑ Mike Snider. Soundgarden’s ‘Telephantasm’ Gets ‘Guitar Hero’ Welcome. „USA Today”. ISSN 0734-7456. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z adresu 2015-03-09]. (ang.). 
  53. ↑ Soundgarden – Chart History – Hot 100. Billboard. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-19)]. (ang.).
  54. ↑ Ryan Gavin: Australia’s Music Charts 1988–2010. Mt. Martha, VIC, Moonlight Publishing, 2011.
  55. ↑ Canadian Singles Chart:
  56. ↑ Soundgarden – Black Hole Sun. lescharts.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-04)]. (fr.).
  57. ↑ Soundgarden. Irish Recorded Music Association. [dostęp 2017-08-25]. (ang.).
  58. ↑ Soundgarden – Pretty Noose. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-04)]. (ang.).
  59. ↑ Soundgarden – Pretty Noose. Hitparade.ch. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-04)]. (niem.).
  60. ↑ a b ARIA Singles Chart Charts Week Commencing 29 May 2017. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-24)]. (ang.).
  61. ↑ a b Certificazioni – FIMI. Federazione Industria Musicale Italiana. [dostęp 2021-01-18]. (wł.).
  62. ↑ Soundgarden – Chart History – Bubbling Under Hot 100. Billboard. [dostęp 2017-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)]. (ang.).
  63. ↑ Prato 2009 ↓, s. 302.
  64. ↑ a b Koziczyński 2010 ↓, s. 75.
  65. ↑ Soundgarden: ‘Live from the Artists Den’ Unboxing Video. Blabbermouth.net. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-12)]. (ang.).
  66. ↑ Soundgarden – „Flower”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  67. ↑ Soundgarden – „Loud Love”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  68. ↑ Soundgarden – „Hands All Over”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  69. ↑ Soundgarden – „Jesus Christ Pose”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  70. ↑ Soundgarden – „Outshined”. [dostęp 2019-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (ang.).
  71. ↑ Soundgarden – „Rusty Cage”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  72. ↑ Soundgarden – „Spoonman”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  73. ↑ Soundgarden – „The Day I Tried to Live”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  74. ↑ Soundgarden – „Black Hole Sun”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  75. ↑ Soundgarden – „My Wave”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  76. ↑ Soundgarden – „Fell on Black Days”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  77. ↑ Soundgarden – „Pretty Noose” (Version 1: Concept). mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  78. ↑ Soundgarden – „Pretty Noose” (Version 2: Performance). mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  79. ↑ Soundgarden – „Burden in My Hand”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  80. ↑ Soundgarden – „Blow Up the Outside World”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  81. ↑ Soundgarden – „Black Rain”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  82. ↑ Soundgarden – „Live to Rise”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  83. ↑ Soundgarden – „Been Away Too Long”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  84. ↑ Soundgarden – „By Crooked Steps”. mvdbase.com. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  85. ↑ Mary Ouellette: Soundgarden Unveil Cosmic „Halfway There” Video. Loudwire. [dostęp 2017-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-25)]. (ang.).
  86. ↑ Chris Nickson: Soundgarden: New Metal Crown. St. Martin’s Griffin, 1995. ISBN 978-0312136079. (ang.).
  87. ↑ Ian Gassman. Ranking Every Song on the Wayne’s World Soundtrack. „Paste”. ISSN 1540-3106. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z adresu 2019-09-03]. (ang.). 
  88. ↑ a b Prato 2009 ↓, s. 338–339.
  89. ↑ Soundgarden – True Romance. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ang.).
  90. ↑ Soundgarden – Jesus Christ Pose. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-20)]. (ang.).
  91. ↑ Koziczyński 2010 ↓, s. 76.
  92. ↑ Soundgarden – Hype!. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)]. (ang.).
  93. ↑ ATV Offroad Fury Soundtrack. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-07)]. (ang.).
  94. ↑ Riding Giants – Original Soundtrack. AllMusic. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-26)]. (ang.).
  95. ↑ Tom Bramwell: GTA: San Andreas Soundtrack Listing. Eurogamer. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-01)]. (ang.).
  96. ↑ Soundgarden: New Song „Live to Rise” Available for Streaming. Blabbermouth.net. [dostęp 2017-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-04)]. (ang.).
  97. ↑ Listen to the NHL 14 Soundtrack. EA Sports. [dostęp 2019-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Dyskografia_Soundgarden&oldid=72884909”